Με καζάνι που βράζει και είναι έτοιμο να πετάξει με άγνωστες συνέπειες το καπάκι μοιάζει η κοινωνική κατάσταση στην χώρα μας με αφορμή το μεταναστευτικό. Δεν είναι μονάχα τα συνεχόμενα “περίεργα” περιστατικά στα hot spots των νησιών, δεν είναι μονάχα τα φαινόμενα μετανάστες να κλείνουν εθνικές οδικές αρτηρίες απαγορεύοντας στους οδηγούς να περάσουν, δεν είναι μονάχα οι διαρκώς αυξανόμενες συμπλοκές αλλοδαπών ακόμη και στο κέντρο της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, είναι κάτι βαθύτερο που ανησυχεί έντονα τις αρχές.
Φέτος κλείνουν δέκα χρόνια από το αλήστου μνήμης περιστατικό με το σχισμένο Κοράνι και τις ταραχές που ακολούθησαν. Ποιος θα ξεχάσει τις κραυγές «Αλλάχ Ακμπάρ» εκατοντάδων Πακιστανών, Αφγανών, Ιρακινών και Σύρων μεταναστών μπροστά στο μνημείο του “ Αγνώστου Στρατιώτη”, στο κέντρο της Αθήνας το 2009; Ήταν τότε που οι μετανάστες κρατούσαν αντίτυπα του Κορανίου και ζητούσαν δικαιοσύνη, μοίραζαν προκηρύξεις στα ελληνικά και στα αραβικά, πραγματοποίησαν πορεία προς το Σύνταγμα και κατόπιν συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις των ΜΑΤ, με σειρά επεισοδίων και καταστροφές αυτοκινήτων και προσόψεων καταστημάτων. Αφορμή είχε υπάρξει το σκίσιμο και το ποδοπάτημα, όπως κατήγγειλαν διάφορες οργανώσεις των μεταναστών, ενός αντιτύπου του Κορανίου από έναν αστυνομικό.
Σήμερα η κατάσταση μοιάζει πολλαπλασίως πιο “καυτή”. Οι μετανάστες έχουν αυξηθεί δραματικά και δεν χρειάζεται παρά μόνο μια σπίθα για να ανάψει η πυρκαγιά.
Κι αυτή η σπίθα ενδέχεται να άναψε ήδη.
Τον γύρο του διαδικτύου κάνει η είδηση του θανάτου ενός Νιγηριανού μετανάστη στο ΑΤ Ομονοίας.
Το θέμα ανέδειξε η Ένωση Αφρικανών Γυναικών, η οποία σε ανάρτησή της στο Facebook με την φωτογραφία του Νιγηριανού αναφέρει καλώντας μεταξύ άλλων σε αντίδραση:
“Ένας άντρας από τη Νιγηρία, από την κοινότητά μας, δολοφονήθηκε πριν λίγες μέρες στην Ομόνοια από την ελληνική αστυνομία.
Χρειάζεται να βγούμε έξω και να φωνάξουμε.
Πρέπει να κάνουμε κάτι τώρα πριν χαθούν ακόμη περισσότερες ζωές.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γνωρίζουμε ήδη δύο άτομα ακόμη από την κοινότητα μας που έχουν δολοφονηθεί πρόσφατα από την αστυνομική βία. Και πολλά ακόμη άτομα έχουν χάσει τις ζωές τους εδώ και χρόνια αντίστοιχα και δεν το μαθαίνουμε ποτέ. Aκούμε καθημερινά για ξυλοδαρμούς από την αστυνομία ατόμων αφρικανικής καταγωγής όπου τους εγκαταλείπουν στο δρόμο μετά για να πεθάνουν. Οι δολοφονίες αυτές αποσιωπούνται.
Ο Ebuka ήταν πατέρας 2 παιδιών, το ένα νεογέννητο. Τον πενθούν οι γυναίκα του, τα παιδιά του, η κοινότητά του. Στεκόμαστε αλληλέγγυα με την οικογένειά του και τα αγαπημένα του πρόσωπα.
Η αστυνομία δεν μας προστατεύει. Ως Αφρικανική Κοινότητα στην Ελλάδα αισθανόμαστε συνεχώς ότι οι ζωές μας είναι σε κίνδυνο.
Απαιτούμε δικαιοσύνη για τον Ebuka!”
Με αφορμή , λοιπόν, αυτήν την καταγγελία αριστερόστροφοι κύκλοι στο διαδίκτυο δίνουν συνέχεια στο θέμα και το ταυτίζουν με τις δολοφονίες Γρηγορόπουλου και Φύσσα. Ζητούν δράση -άραγε τι είδους-από “το κίνημα της αλληλεγγύης ενάντια στην καταστολή” και στηλιτεύουν την απάθεια για τέτοιου είδους περιστατικά στηλιτεύοντας για ακόμη μια φορά το Αστυνομικό Τμήμα-στόχο, αυτό της Ομόνοιας, το οποίο χαρακτηρίζεται ως “άντρο κατά συρροή δολοφόνων και βασανιστών”.
Επομένως το ερώτημα που γεννάται αυτομάτως σε κάθε κοινό νου είναι: Μπορεί να υπάρξει σύμπραξη μεταναστών και ακροαριστερών ομάδων για κάτι...εκρηκτικό;
Τις τελευταίες μέρες άλλωστε έχουν πολλαπλασιαστεί και τα φαινόμενα επιθέσεων κουκουλοφόρων σε μια ιδιότυπη “επαναστατική γυμναστική” κατά της Αστυνομίας.
Αποτελούν αυτά τα περιστατικά προεόρτια και εκπαίδευση για κάτι μεγαλύτερο;
Την ίδια στιγμή η αριστερή κλίκα που μας κυβερνάει δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται το κίνδυνο. Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων του ΣΥΡΙΖΑ ζητάει ψήφο για όλους τους μετανάστες.
Από την πλευρά του ο υπουργός Εσωτερικών Αλέξης Χαρίτσης σε άρθρο του με τίτλο «Πολιτική για την ιθαγένεια που αντιστοιχεί σε μια προοδευτική κοινωνία και ένα σύγχρονο κράτος δικαίου», αναφέρει: “Το 2015 μία από τις προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης ήταν να δοθεί και πάλι η δυνατότητα στα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν και μένουν στην Ελλάδα, να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια. Τον Ιούνιο του 2015, εν μέσω μιας δύσκολης περιόδου για τη χώρα μας, ψηφίστηκε με ευρεία διακομματική αποδοχή το νομοσχέδιο που επιτυχώς κατάφερε να ισορροπήσει ανάμεσα στην απόφαση του ΣτΕ που είχε κρίνει αντισυνταγματικές τις σχετικές διατάξεις του λεγόμενου «νόμου Ραγκούση» και την επικρατούσα αντίληψη στην Ευρώπη ότι η απόδοση ιθαγένειας σε όσο το δυνατόν πιο νεαρή ηλικία στα παιδιά που γεννιούνται και μεγαλώνουν σε μια χώρα πολλαπλασιάζει τους δεσμούς τους με τη χώρα αυτή.”
Από το 2016 που άρχισε η εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας μέχρι και σήμερα 66 χιλιάδες νέοι και νέες έχουν αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια.
Συμμαχία Αριστεράς- Ισλάμ
Η ιδιότυπη αυτή συμμαχία Αριστεράς-Ισλαμ δεν είναι ελληνικό φαινόμενο.
Η πολιτική της αριστεράς περιορίζεται μόνο για να αμφισβητει τους άλλους και πιστεύει πως έχει την εξουσία να αποφασίζει ποιος έχει το δικαίωμα να μιλήσει και ποιος δεν θα το κάνει. Το ίδιο συμβαίνει και στο μεταναστευτικό.
Με βάση έμπειρους αναλυτές στην Ευρώπη καταγράφεται ένα νέο φαινόμενο, μία συμμαχία μεταξύ Αριστεράς και ακραίου Ισλάμ. Είναι αλήθεια ότι οι αριστεροί ριζοσπάστες αγκαλιάζουν τον φασιστικό ισλαμισμό, σε αντίθεση με τις διακρίσεις κατά των γυναικών, των ομοφυλόφιλων και άλλων μειονοτήτων!
