Δε χρειαζόταν να φτάσει η ΑΕΚ στο Μόναχο για να κατανοήσει κάποιος ποια είναι η διαφορά της από την Μπάγερν Μονάχου. Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που ψάχνει ακόμα να βρει το χαρακτήρα και το dna από το παρελθόν της και η Μπάγερν ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ του κόσμου. Αλλά το ποδόσφαιρο δεν είναι παιχνίδι δικαιοσύνης που νικά κάποιος με τη φανέλα. Πρέπει να δείξει μέσα στο γήπεδο πως είναι καλύτερος, να επιβεβαιώσει στις τέσσερις γραμμές την ανωτερότητα του.
Τα περισσότερα σχόλια για την παρουσία της ΑΕΚ στο Μόναχο είναι πως έπεσε όρθια. Δεν είναι έτσι. Και δεν είναι έτσι, γιατί για να πέσει η ΑΕΚ, χρειάστηκε να της βάλουν τρικλοποδιά. Ο Γιουνγκ ήρθε να θυμίσει προς όσους έχουν πάθει λατρεία με τους ξένους διαιτητές, πως και εκείνοι πολλές φορές βλέπουν ό,τι θέλουν κι όπου θέλουν. Αυστηρό, τραβηγμένο, ανύπαρκτο, η πραγματικότητα είναι πως ο Σλοβένος σκρινάρει τον δυνατό, δίνει τη δυνατότητα στην Μπάγερν να βγει από το αδιέξοδο που την είχε οδηγήσει η ΑΕΚ.
Μπορεί να εμφανιστούν καθηγητές διαιτησίας των ευρωπαϊκών γηπέδων, να υπάρξουν αναλύσεις από σοφούς και άλλους, αλλά η πραγματικότητα που δεν μπορεί ουδείς να αλλοιώσει είναι πως η ΑΕΚ είχε δέσει κόμπο την Μπάγερν. Ο Ουζουνίδης είχε κλειδώσει τον άξονα, οι Γερμανοί δεν έβλεπαν καλά καλά την εστία του Μπάρκα, μέχρι τη φάση του 30' δεν είχαν ουσιαστικά κάποια καλή φάση.
Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να συμβεί στη συνέχεια. Ενδεχομένως η ΑΕΚ να είχε εισπράξει πέντε. Ισως να έπαιρνε νίκη. Στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να κάνεις προβλέψεις. Ούτε να πηγαίνουμε σε λογικές, κάντε επενδύσεις για να πρωταγωνιστείτε. Είναι περιττό να πει κάποιος, πως όσο ένας παίκτης της Μπάγερν κοστίζει όλο το ελληνικό πρωτάθλημα. Αλλά το θέμα είναι να δώσει στον αντίπαλο το δικαίωμα να παίξει το παιχνίδι του.
Η ΑΕΚ στάθηκε πολύ καλύτερα από τις προσδοκίες των προηγούμενων ημερών. Κυρίως, επειδή κατά την άποψη μου, ο Ουζουνίδης κατανόησε πως όλα τα δάχτυλα δεν είναι το ίδιο. Αρα και όλα τα ματς δεν απαιτούν την ίδια αντιμετώπιση. Δεν μπορείς να παίξεις την Μπάγερν με τον τρόπο και τη φιλοσοφία που αντιμετωπίζεις τον Αρη. Πρέπει να παίξεις κλειστά, να κρατήσεις την μπάλα, να περιορίσεις τα μέτρα.
Η ΑΕΚ το έκανε με σύνεση αυτό. Μπορεί να μην είχε τις μεγάλες φάσεις, αλλά έψαχνε τη στιγμή της. Σε τέτοια ματς, μια τέτοια φάση μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα. Πριν προλάβει να κάνει κάτι, δόθηκε το πέναλτι και άλλαξαν όλα. Γιατί για να ξέρουμε τι συμβαίνει, δεν μπορεί μια ομάδα να κοντράρει κάποια τόσο ανώτερη, εάν δεν είναι όλα στον τέλειο βαθμό.
Η Ευρώπη παραμένει ανοιχτή υπόθεση για την ΑΕΚ. Θεωρώ σημαντικό, πως παιχνίδι με παιχνίδι, εμφανίζονται σημάδια βελτίωσης. Μειώνονται τα λάθη, αυξάνεται ο χρόνος καλού παιχνιδιού. Δεν είναι εύκολες οι δύο νίκες, αλλά είναι στόχος. Ο πρωταρχικός πάντως, είναι αυτός με τον Ατρόμητο την Κυριακή. Διότι για να βρεθεί ξανά η ΑΕΚ στην ελίτ της Ευρώπης, είναι αναγκαίο να κερδίσει την έξοδο της στο Champions League.
