Τις δραματικές στιγμές που έζησε στη διάρκεια των καταστροφικών πυρκαγιών στην ανατολική Αττική διηγήθηκε ζευγάρι Δανών, μιλώντας στην ΕΡΤ.
«Ο συναγερμός καπνού ηχούσε προκαλώντας πανικό, ο κόσμος φώναζε και ούρλιαζε, τα παιδιά έκλαιγαν, όλα τα παιδιά έκλαιγαν. Επικρατούσε πανικός. Εμείς δεν μπορούσαμε να βγούμε. Ακούγαμε τα αυτοκίνητα γύρω μας να εκρήγνυνται και βλέπαμε τις φλόγες, ήταν σαν πύρινες φλόγες που πετούσαν στον ουρανό. Έτσι, η μόνη μας διέξοδος ήταν η θάλασσα, ήταν η μόνη μας ελπίδα», ανέφερε η Τερέζα, κρατώντας στην αγκαλιά της τα δύο της παιδιά.
«Προσπαθήσαμε να κρυφτούμε πίσω από μία πλαγιά, αλλά γρήγορα συνειδητοποιήσαμε ότι και εκεί ήταν πολύ ζεστά. Τότε είδαμε ένα πλοιάριο και συμφωνήσαμε ότι ήταν η μόνη μας διέξοδος. Βάλαμε τα παιδιά στη βάρκα, αλλά ήταν σαν τον Τιτανικό, όλοι προσπαθούσαν να μπουν στη βάρκα, αλλά δεν υπήρχε χώρος για όλους. Ο Κέναθ κι εγώ πηδήξαμε έξω από τη βάρκα και ρίξαμε τη βάρκα στη θάλασσα και αφήσαμε χώρο για να μπουν κι άλλοι. Πατούσαμε πάνω σε αχινούς για να φτάσουμε στη θάλασσα».
Από την πλευρά του, ο Κέναθ είπε: «Ανοιχτήκαμε στη θάλασσα, αλλά μπορούσαμε να δούμε κι άλλο κόσμο στην ακτή που ήθελε να μπει στη βάρκα. Αν γινόταν αυτό δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε ούτε δύο μέτρα. Τα κύματα ήταν τόσο ψηλά που ζητήσαμε από τους άνδρες να εγκαταλείψουν τη βάρκα, γιατί δεν θα τα καταφέρναμε αν όλοι επέβαιναν στη βάρκα. Κανείς όμως δεν ήθελε να κατέβει, γι’ αυτό και η βάρκα γέμισε νερό και σύντομα βυθίστηκε. Τώρα είχαμε πέσει όλοι στη θάλασσα. Τότε καταλάβαμε ότι η ελπίδα είναι το μόνο που μας έχει απομείνει, αυτή ήταν η πιο δύσκολη στιγμή».
Και στη συνέχεια ανέφερε: «Στην αρχή όλοι κολυμπούσαμε μαζί, όμως αμέσως μετά ένας άνδρας που δεν τον γνωρίζαμε πνίγηκε μπροστά στα μάτια μας. Εμείς συνεχίζαμε, αλλά τα κύματα ήταν τόσο μεγάλα που η γυναίκα μου έμεινε πίσω, τα κύματα την άρπαζαν. Δεν μπορούσα να την πιάσω, ήμουν με τα παιδιά μου. Η γυναίκα μου ούρλιαζε να φροντίζω τα παιδιά μου. Μου ήταν δύσκολο να κολυμπάω για τόσες ώρες συνέχεια χωρίς να γνωρίζω τι γίνεται με τη γυναίκα μου. Δεν ήξερα αν ήταν ακόμα πίσω μας ή όχι όταν κολυμπούσα με τα παιδιά. Η κατάσταση ήταν εξαιρετικά δύσκολη».
