Το δεξί χέρι του Χίτλερ Hans Frank ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε ότι ο παππούς του Φυρερ ήταν πράγματι Εβραίος και ο ασκός του Αιόλου άνοιξε για τα καλά!!
Η αμφιλεγόμενη θεωρία έχει συζητηθεί εδώ και δεκαετίες από ιστορικούς, με πολλούς να συμφωνούν ότι δεν ήταν μέρος της "φυλής", καθώς δεν υπήρχαν στοιχεία που να τεκμηριώνουν αυτόν τον ισχυρισμό.
Ωστόσο, μια μελέτη από τον ψυχολόγο και γιατρό Leonard Sax έχει ρίξει νέο φως υποστηρίζοντας τον ισχυρισμό ότι ο πατέρας του πατέρα του Χίτλερ είχε εβραϊκές ρίζες.
Η μελέτη με τίτλο "Από τις κοινότητες του Burgenland: Επανεξέταση της ερώτησης του παππού εκ πατρός του Αδόλφου Χίτλερ", που δημοσιεύθηκε στο τελευταίο τεύχος του Journal of European Studies, εξετάζει τις αξιώσεις του δικηγόρου του Χίτλερ Χανς Φρανκ, ο οποίος φέρεται να ανακάλυψε την αλήθεια.
Ο Χίτλερ ζήτησε από τον Φρανκ να εξετάσει το 1930 μια αξίωση, αφού ο ανιψιός του Ουίλιαμ Πάτρικ Χίτλερ απειλούσε να εκθέσει ότι ο παππούς του ηγέτη ήταν Εβραίος.
Στο μνημόνιο του του 1946, το οποίο δημοσιεύθηκε επτά χρόνια μετά την εκτέλεσή του κατά τη διάρκεια των δικών της Νυρεμβέργης, "ο Φρανκ ισχυρίστηκε ότι είχε αποκαλύψει αποδεικτικά στοιχεία το 1930 ότι ο πατέρας του Χίτλερ ήταν Εβραίος που ζούσε στο Γκρατς της Αυστρίας στο σπίτι όπου το 1836 η γιαγιά του Χίτλερ Μαρία Άννα Σικλγρούμπερ έμεινε έγκυος", εξήγησε ο Σαξ.
"Ο Φρανκ έγραψε στα απομνημονεύματά του ότι διεξήγαγε μια έρευνα όπως είχε ζητήσει ο Χίτλερ και ότι ανακάλυψε την ύπαρξη αλληλογραφίας μεταξύ της Μαρίας Άννας Schicklgruber - της γιαγιάς του Χίτλερ - και ενός Εβραίου που ονομάστηκε Frankenberger που ζούσε στο Γκρατς. Σύμφωνα με τον Frank, τα γράμματα υπονοούσαν ότι ο 19χρονος γιος του Frankenberger είχε καταστήσει έγκυο τη Μαρία Άννα όσο εκείνη εργάστηκε στο σπίτι των Frankenberger και ότι το παράνομο τέκνο του Schickelgruber είχε συλληφθεί υπό συνθήκες που απαιτούσαν από τον Frankenberger να πληρώσει επίδομα διατροφής."
Ο Σάξ γράφει στη μελέτη ότι σύμφωνα με τα γράμματα στα απομνημονεύματα του Φρανκ, ο πατήρ Frankenberger έστειλε χρήματα για την υποστήριξη του παιδιού από τη βρεφική ηλικία μέχρι τα 14α γενέθλιά του.
"Το κίνητρο για την πληρωμή, σύμφωνα με τον Φρανκ, δεν ήταν φιλανθρωπία αλλά πρωτίστως ανησυχία για την εμπλοκή των αρχών:" Ο Εβραίος πλήρωσε χωρίς δικαστική απόφαση, επειδή ανησυχούσε για το αποτέλεσμα της ακροαματικής διαδικασίας και της σχετικής δημοσιότητας " γράφουν τα γράμματα.
Ωστόσο, ο Sax σημείωσε ότι η ακρίβεια των αξιώσεων του Frank και των απομνημονευμάτων του "έχουν αμφισβητηθεί".
Πρόσθεσε ότι "η σύγχρονη ευρυμάθια απέκλεισε σε μεγάλο βαθμό τους ισχυρισμούς του Φρανκ για έναν πιθανό εβραιό παππού για τον Αδόλφο Χίτλερ".
Στη δεκαετία του '50, ο Γερμανός συγγραφέας Νικόλαος Φον Πραραντόβιτς δήλωσε ότι απέδειξε ότι «δεν υπήρχαν Εβραίοι στο Γκρατς πριν από το 1856», απορρίπτοντας τον ισχυρισμό του Φρανκ.
Ωστόσο, ο Sax εξήγησε στη μελέτη ότι βρήκε αποδεικτικά στοιχεία για το αντίθετο στα αυστριακά αρχεία, δηλαδή ότι υπήρχε εβραϊκή κοινότητα στην αυστριακή πόλη πριν από το 1850 και τόνισε ότι ο Preradovich ήταν φιλος των ναζί, "ο οποίος ήταν προσβεβλημένος από την ιδέα ότι ο Adolf Hitler ήταν "Vierteljude (Εβραίος κατά ένα τέταρτο)."
Σύμφωνα με το χαρτί του Sax, "Αποδεικνύεται ότι υπάρχουν στην πραγματικότητα eine kleine, nun angesiedelte Gemeinde -" μια μικρή, τώρα εγκαταστημένη κοινότητα "- των Εβραίων που ζούσαν στο Γκρατς πριν από το 1850."
Ο Sax αναφέρεται επίσης στον Emanuel Mendel Baumgarten, ο οποίος εξελέγη στο δημοτικό συμβούλιο της Βιέννης το 1861, "ένας από τους πρώτους Εβραίους που κατέχουν την τιμή αυτή".
"Το 1884 έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο" Οι Εβραίοι στη Στυρία ", στο οποίο δηλώνει ότι" τον Σεπτέμβριο του 1856 συναντήθηκε με τον Michael Graf von Strassoldo, που κατείχε την θέση κυβερνήτη για την επαρχία της Στυρίας. Ο Baumgarten και οι συνεργάτες του ζήτησαν από τον Strassoldo να άρει τους περιορισμούς για τους Εβραίους που κατοικούν στη Στυρία", εξήγησε ο Sax.
Ο Baumgarten ανέφερε επιστολή στους δημάρχους της Στυρίας, οι οποίοι σημείωσαν ότι «οι Εβραίοι διαμένουν επί μακρόν σε τοπικές επαρχίες και αναχωρούν επί μακρόν».
Ο Sax συνεχίζει να λέει ότι το επίσημο μητρώο των Εβραίων στο Γκρατς "φαίνεται ότι ξεκίνησε μετά από αυτή τη συνάντηση".
Έτσι, η ίδρυση, το 1856, ενός κοινοτικού μητρώου των Εβραίων στο Γκρατς δεν φαίνεται να ήταν ένα πρώτο βήμα για την ίδρυση της εβραϊκής κοινότητας στο 16 Γκρατς, όπως υποστήριξε ο von Preradovich, αλλά μάλλον η αναγνώριση μιας κοινότητας που ήδη υπάρχει.
