Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους, για τρίτη φορά απορρίφθηκε η αίτηση για άδεια του δολοφόνου της 17Ν, Δημήτρη Κουφοντίνα.
Την βεβαιότητα ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ο Δημήτρης Κουφοντίνας, κατά τη διάρκεια της άδειάς του, να τελέσει νέες αξιόποινες πράξεις και να καθοδηγήσει συλλογικότητες του αναρχικού - αντιεξουσιαστικού χώρου σε πράξεις βίας εκφράζει το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου στο σκεπτικό του βουλεύματος του με το οποίο απέρριψε το αίτημα του για την χορήγηση της έβδομης, κατά σειρά, άδειας. Οι δικαστές είπαν «όχι» στον πολυισοβίτη της 17Ν καθώς θεωρούν ότι στο πρόσωπο του δεν συντρέχουν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις ενώ με τις ενέργειες του καλεί «ομάδες εκτός της φυλακής, αμφισβητήσιμης νομιμότητας» στην διάπραξη του αδικήματος της «διέγερσης σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος».
Όπως αναφέρουν στο δια ταύτα του βουλεύματος «συνάγεται μετά βεβαιότητας ότι στο πρόσωπο του αιτουμένου τη χορήγηση τακτικής άδειας κρατουμένου δεν συντρέχουν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις του άρθρου 55 §1 αρ. 3 και 4 του Ν.2776/1999 «Σωφρονιστικού Κώδικα» για τη χορήγηση τακτικής άδειας, και συγκεκριμένα, το παρόν Συμβούλιο κρίνει (στο στάδιο προβλεψιμότητας όπου βρίσκεται) ότι βασίμως εκτιμάται ότι υπάρχει: α) σοβαρός κίνδυνος, κατά τη διάρκεια της άδειάς του, ο κρατούμενος να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις, και να σχεδιάσει και να καθοδηγήσει τις ως άνω αναφερόμενες οργανώσεις, ομάδες και συλλογικότητες του αναρχικού - αντιεξουσιαστικού χώρου, με τις οποίες ο ίδιος δηλώνει «αλληλέγγυος» και εξακολουθεί ακόμη και μέσα από τη φυλακή να διατηρεί ισχυρούς δεσμούς, στην τέλεση και νέων αξιόποινων πράξεων βίας σε βάρος προσώπων και πραγμάτων, λαμβάνοντας υπόψη ότι όντας ήδη κρατούμενος δεν διστάζει επανειλημμένως να διεγείρει τους «αλληλέγγυους συντρόφους» του, όπως ο ίδιος τους αποκαλεί, στην τέλεση (τουλάχιστον) πλημμελημάτων που ενέχουν πράξεις βίας (ή και απειλής βίας) κατά προσώπων και πραγμάτων, εκθέτοντας κατ' αυτόν τον τρόπο σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του, και δη τη χορήγηση άδειας από το κατάστημα κράτησης όπου κρατείται, β) βάσιμη προσδοκία ότι τοιουτοτρόπως ο εν λόγω κρατούμενος θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του και γ) η λήψη μέτρων για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας, με την παροχή αδειών, ουδεμία ωφέλεια μπορεί να έχει για την προσωπικότητά του.
