Ετοιμάζονται για την αποκάλυψη σε ένα υπερ-καταφύγιο. Αντί για την σωτηρία της ψυχής αναζητούν την σωτηρία του πλούτου τους.
Εάν νομίζετε ότι ένα καταφύγιο είναι απλώς ένα δωμάτιο γεμάτο από πάνω έως κάτω με τρόφιμα και πόσιμο νερό, κάνετε λάθος. Η φοβία για ολική καταστροφή του πλανήτη μπορεί να είναι πανταχού παρούσα, όπως και κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, όμως σήμερα τα καταφύγια έχουν αλλάξει πολύ.
Διάφορες εταιρείες στον κόσμο ασχολούνται με την κατασκευή καταφυγίων, αντιμετωπίζοντας την ολοένα και αυξανόμενη ζήτηση. Ο Ρομπέρτο Βιτσίνο, Πρόεδρος της εταιρείας Vivos, που κατασκευάζει πολυτελή καταφύγια, λέει: «Τα καταφύγια του πατέρα σου και του παππού σου δεν ήταν και πολύ άνετα. Γκρί, ασφυκτικά και πληκτικά. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει για καιρό σε ένα τέτοιο περιβάλλον».
Πολλοί από τους πλούσιους του πλανήτη (ο Μπιλ Γκέιτς λέγεται ότι έχει καταφύγια σε όλες του τις κατοικίες), επιλέγουν πλέον να σχεδιάσουν οι ίδιοι τα καταφύγιά τους. Η εταιρία Rising S, που εδρεύει στο Τέξας, είδε το κύκλο εργασιών της να ανεβαίνει κατά 700% από το 2015 στο 2016, ενώ μετά την εκλογή Τραμπ, υπήρξε κι άλλη ραγδαία άνοδος στη ζήτηση για καταφύγια.
Τα καταφύγια είναι σχεδιασμένα ώστε να μπορούν να αποθηκεύσουν τρόφιμα και νερό για έναν χρόνο/ανά κάτοικο, αντέχουν σε σεισμούς και να διατηρηθούν για γενιές χωρίς ζημιές.
Πέρα από τα προσωπικά καταφύγια, υπάρχουν και τα κοινοτικά, που πλέον περιλαμβάνουν τα πάντα: Από θέατρα και κινηματογράφους μέχρι σχολεία και νοσοκομεία, αλλά και… τραμ που μεταφέρουν τους κατοίκους από το ένα σημείο στο άλλο. Κάθε οικογένεια που αγοράζει ένα «σπίτι» σε αυτά τα καταφύγια, δίνει τις δικές της εντολές για το πώς να διακοσμηθεί, με το ανάλογο αντίτιμο φυσικά. Το κόστος μπορεί να φτάσει και τα 10 εκατομμύρια δολάρια.
Το Oppidum, στην Τσεχία είναι το πιο πολυτελές καταφύγιο στον κόσμο. Κάποτε ανήκε στις αμυντικές ανάγκες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και άρχισε να χτίζεται το 1984. Περιλαμβάνει πισίνες, εστιατόρια, σινεμά, σπα, έναν υπόγειο κήπο για περιπάτους και μια σπάνια οινοθήκη.
