Επί Χριστόδουλου ακούγαμε μέχρι για τηλεοπτικό σταθμό της Εκκλησίας. Αργότερα με την κρίση κόντεψε να βάλει λουκέτο ακόμη και το ραδιόφωνο της. Στις αρχές του χρόνου πρωτοειπώθηκε πως η κυβέρνηση θέλει να κλείσει το ραδιόφωνο της “Πειραϊκής Εκκλησίας”
Και πριν από λίγες μέρες στην συνεδρίαση της Ιεραρχίας ανέκυψε εκ νέου θέμα για τα εκκλησιαστικά μίντια.
“Η Εκκλησία δεν είναι ο πτωχός συγγενής αλλά ούτε και επιχειρηματίας” ανέφερε ο Μητροπολίτης Λαγκαδά ζητώντας μεταξύ άλλων να έχει η Εκκλησία δικά της Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης!
Συγκεκριμένα είπε: “προκειμένου να καλυφθούν και οι ανάγκες της ψυχής του ανθρώπου, αποτελούν επιτακτική ανάγκη ο επανευαγγελισμός και η κατήχηση του λαού μας” και συμπλήρωσε: «Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, τα τηλεοπτικά κανάλια, η πολύγλωσσος παρουσία της φωνής της Εκκλησίας εις το διαδίκτυον, θα πρέπει να εξασφαλισθή το συντομότερον. Η Εκκλησία οφείλει όλα αυτά να τα απαιτήση από την Ελληνικήν Πολιτείαν. Η Εκκλησία δεν είναι ο πτωχός συγγενής αλλά ούτε και επιχειρηματίας. Εκείνο που την ενδιαφέρει είναι το σωτήριον μήνυμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να φθάση παντού με κάθε τρόπον κάνοντας χρήσιν της συγχρόνου τεχνολογίας και αξιοποιώντας επικοινωνικά όλα τα μέσα. Και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εις την εποχήν του εχρησιμοποίησε εις το κήρυγμά Του όλα τα μέσα που υπήρχαν τότε. Πρέπει, λοιπόν, με κάθε τρόπον ο επανευαγγελισμός και η κατήχησις να αποτελέσουν έργον προτεραιότητος με συστηματικήν και εξειδικευμένην ποιμαντικήν μέριμναν».
Το θέμα με τα εκκλησιαστικά μίντια είναι μια πολυτάραχη ιστορία...
Πίσω στο 2012 , με την κρίση στα φόρτε της, η Εκκλησία Της Ελλάδος έμοιαζε να κάνει ένα βήμα μπροστά δύο βήματα πίσω. Τα...κάλαντα είχαν πρωτοακουστεί τον Δεκεμβρίο του 2011 όταν ο ραδιοφωνικός σταθμός που εκπέμπει στη συχνότητα 89,5 των FM τέθηκε σε καθεστώς εκκαθάρισης. Τότε οι περισσότεροι Μητροπολίτες διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους πως ο σταθμός δεν πρόκειται να κλείσει. Αλλά πριν αλέκτωρ λαλήσαι, τον αρνήθηκαν και ομονόησαν στην απόφαση για τη μακρόσυρτη σιωπή. Και τελικά αντί του μάννα, χολή....για τους εργαζόμενους;
Η Εκκλησία της Ελλάδος δυστυχώς συμπεριφέρθηκε όχι ως στοργική μητέρα αλλά μάλλον ως κακιά μητριά και με στυγνή επιχειρηματική λογική που δεν ταιριάζει στο ράσο και στο πνεύμα ιερωμένων “ευλόγησε” το λουκέτο. Σύμφωνα με πληροφορίες που διέρρευσαν στον τύπο αιτία της ρήξης ήταν η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση την οποία ζήτησε η διοίκηση του σταθμού να υπογράψει το προσωπικό, κάτι το οποίο οι εργαζόμενοι δεν αποδέχθηκαν. Κι ακολούθησαν συσκέψεις επί συσκέψεων και πληθώρα διαβουλέυσεων μήπως και βρεθεί η χρυσή τομή.
Το θέμα όμως βρίσκεται αλλού. Στις μέρες μας ζούμε μια περίοδο που η ορθοδοξία πλήττεται πανταχόθεν και η Εκκλησία της Ελλάδας δεν έχει επαρκή λόγο να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις. Ακόμη και το βήμα που της δίνεται σε κάποιες εκπομπές συχνά αλλοιώνεται.
Δεν θα έπρεπε λοιπόν να υπάρχουν παραπάνω από ένας “ιεροί πομποί” ενημέρωσης; Πως είναι δυνατόν να ρίχνει λευκή πετσέτα στον τομέα της ενημέρωσης και της στήριξης του ορθοδόξου χριστιανικού φρονήματος του λαού εγκαταλείπωντας ένα μέγιστο εργαλείο; Επόμενο είναι οι πολέμιοί της να τρίβουν τα χέρια τους.
Πως είναι δυνατόν μέχρι το 2010 εν μέσω κρίσης, η ελλαδική εκκλησία να συζητούσε επισήμως για τη δημιουργία τηλεοπτικού σταθμού και το 2012 να αποφασίζει το κλείσιμο και του ραδιοφώνου; Είχε προκαλέσει αίσθηση και πολλές συζητήσεις το γεγονός πως στη συνοδική συνεδρίαση της 8ης Δεκεμβρίου 2010, με την οικονομική κρίση να δείχνει από τότε τα δόντια της , η Εκκλησία φάνηκε να εξετάζει το ενδεχόμενο λειτουργίας τηλεοπτικού σταθμού.
Για την ακρίβεια στη συνεδρία των συνοδικών την Τετάρτη (08/12/2010), ο Μητροπολίτης Σερρών Θεολόγος ανέγνωσε την εισήγησή του, "Περί της λειτουργίας Τηλεοπτικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος". Η εισήγηση έχαιρε εξ αρχής εκτιμήσεως από όλα τα Μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, εγκρίθηκε με συνοπτικές διαδικασίες και αποφασίσθηκε να δοθεί το κείμενο στην Επικοινωνιακή και Μορφωτική Υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος, με σκοπό να μελετηθεί το ζήτημα εις βάθος προκειμένου να υποβληθεί κατόπιν στην Ιεραρχία.
Κι ένα χρόνο μετά ήρθαν τα πάνω κάτω...Ούτε τηλεόραση, ούτε όμως και ραδιόφωνο...Οι οικονομικοί λόγοι που επικαλούνται κάποιοι δεν πείθουν. Δηλαδή το...παγκάρι είχε τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσει ένα μέγιστο και δαπανηρό εγχείρημα όπως το επονομαζόμενο “Εκκλησία TV“ το Δεκέμβρη του 2010 κι ένα χρόνο μετά άδειασε και για το ραδιοφωνικό σταθμό; Τι είδους οικονομικός προγραμματισμός γίνεται; Και σήμερα 6 χρόνια μετά να ξαναέρχεται στο προσκήνιο το θέμα των εκκλησιαστικών μίντια;
Είναι άκρως απογοητευτικό πάντως σε μια εποχή που κάθε Μητρόπολη παλεύει με χίλιους δύο τρόπους για να ακουστεί η ορθόδοξη χριστιανική φωνή όσο το δυνατόν περισσότερο μέσω συνεργασιών με τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς ή μέσω ενημερωτικών ιστοτόπων, η κεφαλή της Εκκλησίας, το συνοδικό όργανο, να μην μπορεί να στηρίξει μια κίνηση ενίσχυσης του εκκλησιαστικού λόγου μέσω εκκλησιαστικών ΜΜΕ.
Οι εποχές που τα ηλεκτρονικά μέσα δαιμονοποιούνταν από διάφορους κόλπους θέλουμε να πιστεύουμε πως έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η Εκκλησία έχει ανάγκη κάθε χείρα βοηθείας στον αγώνα που δίνει. Κι αν η τηλεόραση, το ραδιόφωνο ή το διαδίκτυο της προσφέρουν απλόχερα κάτι τέτοιο πως δύναται να το απορρίπτει;
Ιδίως όταν η κρατική τηλεόραση έχει μετεξελιχθεί σε κυβερνητική “Πράβντα” και αφορίζει κάθε τι εκκλησιαστικό...
Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως ο Μακαριστός Χριστόδουλος ήταν που είχε οραματιστεί το σχέδιο της εκκλησιαστικής τηλεόρασης, αλλά εκείνος ήταν επίσης, που όπως ομολογούν στενοί του συνεργάτες ήταν πιστός ακροατής του ραδιοφώνου της Εκκλησίας, συχνά πυκνά μάλιστα παρεμβαίνοντας ό ίδιος όταν έκρινε σκόπιμο. Κι αν βλέπει από εκεί ψηλά σήμερα, θα δακρύζει αυτός...
