“Europe All Inclusive”, τιτλοφορείται το βιβλίο του πρώην Τσέχου προέδρου Václav Klaus, με συν-συγγραφέα τον αραβόφωνο οικονομολόγο Jiří Weigl, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από το ίδρυμα Századvég School of Politics της Ουγγαρίας, και έχει ήδη μεταφραστεί σε έξι γλώσσες. Το ίδρυμα Századvég School of Politics συνδέεται με το think tank Századvég, το οποίο, με τη σειρά του, βρίσκεται κοντά στο κόμμα FIDESZ υπό την ηγεσία του Ουγγρού Πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπάν. Στο βιβλίο, λοιπόν, οι συγγραφείς γράφουν:
"Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι μια παρόμοια θεμελιώδης πρόκληση για το μέλλον της Ευρώπης ... και ειδικά το «ολοκληρωμένο» μέρος του, γεμάτο υποκρισία, ψευδο-ανθρωπισμό και άλλες αμφιλεγόμενες έννοιες. Οι πιο επικίνδυνες από αυτές είναι σήμερα μοντέρνες και τελικά αυτοκτονικές, ιδεολογίες πολυπολιτισμικότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων ...
Αυτές οι ιδεολογίες προωθούν την ιδέα ότι η μετανάστευση αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα και ότι το δικαίωμα μετανάστευσης οδηγεί σε περαιτέρω δικαιώματα και άλλα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των παροχών κοινωνικής πρόνοιας για τους μετανάστες ...
Η Ευρώπη αποδυναμώνεται από την αριστερή ουτοπία που προσπαθεί να μετατρέψει μια ήπειρο που κάποτε ήταν υπερήφανη για το παρελθόν της σε μια κατάσταση αναποτελεσματικής αλληλεγγύης, μετατρέποντας τους κατοίκους της από πολίτες σε εξαρτημένους πελάτες”.
Τον Φεβρουάριο του 2018, ο πρώην Πρόεδρος της Τσεχίας, Václav Klaus (αριστερά στη φώτο), απέστειλε αντίγραφο της ουγγρικής μετάφρασης του βιβλίου του, στον Βίκτορ Ορμπάν (δεξιά), πρωθυπουργό της Ουγγαρίας.
Σε σχετική ομιλία του με θέμα "Είναι πραγματική ευλογία μας η συμμετοχή μας στην ΕΕ;", που εκφωνήθηκε από τον Václav Klaus στο Πανεπιστήμιο Corvinus της Βουδαπέστης στις 22 Φεβρουαρίου 2018 ειπώθηκαν σκληρές αλήθειες:
“Ήρθα στη Βουδαπέστη για να συμμετάσχω στην προώθηση του βιβλίου για την πρόσφατη μαζική μετανάστευση στην Ευρώπη. Η επίσημη παρουσίασή του έγινε χθες στην Ουγγρική Ακαδημία Επιστημών.
Η φιλοδοξία μας για να γράψουμε το βιβλίο ήταν να συμβάλουμε στην άρνηση των ψευδών και παραπλανητικών ερμηνειών της τρέχουσας ευρωπαϊκής μεταναστευτικής κρίσης, που έχουν προωθηθεί και διαδοθεί από την ευρωπαϊκή πολιτική και πνευματική ελίτ με τις προοδευτικές, πολυπολιτισμικές, πολιτικά ορθές απόψεις και στάσεις. Η σκέψη τους βασίζεται στην αβάσιμη υπόθεση ότι η μαζική μετανάστευση είναι ένα θετικό κοινωνικό φαινόμενο. Διαφωνούμε έντονα. Δεν είναι ένα θετικό φαινόμενο, αποσταθεροποιεί την Ευρώπη, θέτει σε κίνδυνο τις ειρηνικές και ήσυχες εξελίξεις σε μεμονωμένες ευρωπαϊκές χώρες.
Η ιστορία μας διδάσκει ότι οποιαδήποτε μαζική μετανάστευση δημιουργεί σημαντικές πολιτισμικές, κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις, σοκ και εντάσεις. Το κόστος της ήταν πάντοτε πολύ υψηλότερο από τα οφέλη του. Το βλέπουμε στην Ευρώπη αυτές τις μέρες. Το κόστος που συνδέεται με αυτό είναι υψηλό και ορατό και - για να είμαστε ειλικρινείς - δεν μπορέσαμε να βρούμε οφέλη από αυτό. Είναι προφανές ότι η Ευρώπη δεν χρειάζεται μαζική μετανάστευση.
Γνωρίζουμε τις ιδιαιτερότητες της σημερινής μαζικής μετανάστευσης, αλλά και της ουγγρικής στάσης, η οποία είναι αποτέλεσμα της θαρραλέας - και στην Ευρώπη μοναδικής και απομονωμένης - θέσης του πρωθυπουργού Orbán. Μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι οι απόψεις του υποστηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στην Τσεχική Δημοκρατία. Χαίρομαι που λέω ότι οι απόψεις μου είναι πολύ παρόμοιες με τις απόψεις του Πρωθυπουργού Ορμπάν.
Υπάρχουν πολλά επιχειρήματα που υποδηλώνουν ότι η σύγχρονη μεταναστευτική κρίση συνδέεται με τον μεταδημοκρατικό χαρακτήρα της ΕΕ: είναι ένα παραπροϊόν της ήδη μακρόχρονης ευρωπαϊκής κρίσης. Συστηματικά σφάλματα και παρανοήσεις των ευρωπαϊκών πολιτικών · ενσωματωμένα ελαττώματα των θεσμικών ρυθμίσεων της ΕΕ και ιδεολογικές συγχύσεις και προκαταλήψεις των ευρωπαϊκών πολυπολιτισμικών πολιτικών ελίτ.
Η κριτική μου βασίζεται στο γεγονός ότι είμαστε - εξαιτίας της ιδιότητάς μας για την ένταξη στην ΕΕ - για άλλη μια φορά διεκπεραιωμένοι από το εξωτερικό και ότι η κυριαρχία μας είναι και πάλι σημαντικά περιορισμένη.
Η ουσία της πολεμικής μου πορείας αναφορικά με τις ρυθμίσεις της ΕΕ βασίζεται σε όσους υποτιμούν τις αρνητικές συνέπειες της μη δημοκρατικής κατάργησης των εθνικών κρατών υπέρ μιας πανευρωπαϊκής διακυβέρνησης.
Κατά την κομμουνιστική εποχή, το όνειρό μας ήταν να είμαστε ελεύθεροι πολίτες, όχι μόνο κάτοικοι των μη ελεύθερων κρατών μας. Όσον αφορά τη μαζική μετανάστευση, το ζήτημα της ιθαγένειας έχει ξαναγίνει ζωτικό. Η ιθαγένεια αντικατοπτρίζει ότι ανήκει σε μια συγκεκριμένη πολιτική κοινότητα. Διαφώνησα έντονα με μια πολύ γνωστή και συχνά αναφερόμενη δήλωση του προέδρου Obama, όταν ανακοίνωσε ότι είναι "πολίτης του κόσμου". Οι ευρωπαϊκές πολιτικές ελίτ εξακολουθούν να λένε ότι είναι πολίτες της Ευρώπης. Ωστόσο, είναι αδύνατο να γίνει κανείς πολίτης της Ευρώπης. Η Ευρώπη δεν είναι πολιτική κοινότητα. Κάποιος μπορεί να είναι μόνο κάτοικος της Ευρώπης.
Θέλω να ζήσω σε μια Ευρώπη με λιγότερο από την ΕΕ και με περισσότερα εθνικά κράτη. Η σημερινή επικρατούσα ιδεολογία της ΕΕ (τον αποκαλώ ευρωπαϊσμό) υπονομεύει συστηματικά τα παραδοσιακά, ιστορικά αποδεδειγμένα δομικά στοιχεία της ευρωπαϊκής κοινωνίας: το κράτος-έθνος, την οικογένεια, τον άνθρωπο.
Τάσσομαι υπέρ του αυξημένου ανοίγματος της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Αυτό επιτεύχθηκε στην πρώτη φάση της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (στην εποχή της ΕΟΚ και της ΕΚ). Ωστόσο, είμαι πολύ επικριτικός απέναντι στην αυξημένη γραφειοκρατική συγκέντρωση, στις μόνιμα αυξανόμενες ρυθμίσεις που καταστέλλουν την ανθρώπινη δραστηριότητα και στον απογοητευτικό αποδημοκρατισμό που συνδέεται με τη δεύτερη φάση της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (με την εποχή της ΕΕ) , με την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Για να το συνοψίσουμε, η ένταξή μας σε μια τέτοια οντότητα είναι μια πολύ μπερδεμένη ευλογία. Πρέπει να έχουμε το θάρρος να το πούμε δυνατά”.
Ο κ. Václav Klaus είναι πρώην πρόεδρος και πρώην πρωθυπουργός της Τσεχίας και συγγραφέας περισσότερων από 40 βιβλίων, μεταξύ των οποίων: Europe All Inclusive: ένας σύντομος οδηγός για την κατανόηση της τρέχουσας κρίσης μετανάστευσης "(2017), “Τι απειλείται : Το Κλίμα ή η Ελευθερία” (2007) και “Η Αναγέννηση της Ελευθερίας στην Καρδιά της Ευρώπης” (1997)
