Το βιβλίο για τον Ερντογάν που αφορά φυσικά τουρκική έκδοση αποτελεί σαφώς μια προσπάθεια «θεοποίησης» του στυγνού ισλαμιστή δικτάτορα, ενώ ταυτόχρονα αποστέλει πολλαπλά «μηνύματα» στις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες και στο Πεντάγωνο για το πάρα πολύ επικίνδυνο προφίλ του.
Σε 4 γλώσσες μεταφράστηκε το βιβλίο για τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που έγραψε ο βουλευτής του κόμματός του Γ. Ακντογάν, με τίτλο “Ηγέτης, Πολιτική Ηγεμονία και Ερντογάν”.
Το βιβλίο εκδόθηκε το 2017 και ανακοινώθηκε ότι μεταφράστησε και στα αγγλικά στη Βρετανία, στα Αραβικά στον Λίβανο και επίσης στα ρωσικά και τα αζέρικα.
Ο Ακντογάν γράφει σαφώς υπέρ του Ερντογάν που τον παρουσιάζει ως «χαρισματικό» ηγέτη προσόν που χρειάζεται ένας πολιτικός..ενώ το όνειρο του αφορά την αλλαγή του κόσμου ( των συνόρων…της συνθήκης της Λωζάνης…των πάντων…προς όφελος όμως μόνο της Τουρκίας) .
Το βιβλίο αναφέρεται κυρίως στα χαρακτηριστικά και τα προσόντα του Ερντογάν, τα οποία, σύμφωνα με τον συγγραφέα, είναι τα εξής:
- Αν κάτι δεν πηγαίνει καλά, θέλει να το διορθώσει και να το κάνει καλύτερο. Η ιδεολογία του είναι να αλλάξει τον κόσμο.
- Το κέντρο της πολιτικής ιδεολογίας για τον Ερντογάν είναι ο άνθρωπος και η εξυπηρέτησή του.
- Είναι χαρισματικός, είναι οραματιστής, είναι ένας ηγέτης που έχει δημιουργήσει ένα νέο μοντέλο πολιτικού ηγέτη και έχει κερδίσει τον λαό του.
- Στις 15 Ιουλίου του 2016, ο Ερντογάν ήταν ο πρώτος ηγέτης στον κόσμο που έκανε τον λαό πρωταγωνιστή και πολέμησε το πραξικόπημα.
- Δεν αντιδρά με συναισθηματισμούς, αλλά με πολιτικό ρεαλισμό. Δεν κρατά την Τουρκία σε παθητική στάση και δεν σκέφτεται βραχυπρόθεσμα. Στην εξωτερική πολιτική τονίζει ότι η ενότητα του έθνους δεν επιτρέπει καμιά απειλή κατά της Τουρκίας. Δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις, αλλά είναι δραστήριος και σκέφτεται μακροπρόθεσμα.
- Δεν είναι αριστοκράτης ηγέτης, αλλά μέρος του λαού, μιλάει τη γλώσσα του λαού και συζητά με τους ανθρώπους στον δρόμο. Αλλάζει τις απόψεις του έπειτα από συζητήσεις και ακούει τις απόψεις της πλειοψηφίας.
- Είναι ένας ηγέτης που δεν αποδέχεται την καταπίεση και αναζητεί τη δικαιοσύνη στον κόσμο
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) με τον επικίνδυνα για όλους τους υπόλοιπους χαρισματικό ηγέτη Ταγίπ Ερντογάν κυβερνά την Τουρκία από το 2002.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προτού καν τελειώσει η πρώτη προεδρική θητεία του, θα έχει κυβερνήσει την Τουρκία περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, ακόμα και από τον Μουσταφά Κεμάλ, τον «Πατέρα των Τούρκων».
Με έναν νεοεθνικιστικό λόγο που τροφοδοτείται από τις αναμνήσεις του οθωμανικού μεγαλείου και την εικόνα του καταπιεσμένου και περιφρονημένου από τη χριστιανική Δύση μουσουλμάνου, επιβάλλει μεθοδικά τα σύμβολα του Ισλάμ στον δημόσιο βίο και μετασχηματίζει τα πολιτισμικά ορόσημα που κληρονόμησε από τον κεμαλικό μοντερνισμό. Με τον τρόπο αυτό ικανοποιεί τις βαθιές επιθυμίες της αποκλεισμένης από την κεμαλική τάξη κοινωνίας και κατοχυρώνει τη δημοτικότητα του.
Η πορεία του ΑΚΡ προς τη δημιουργία της νέας Τουρκίας ενισχύεται και από την απογοήτευση προς την Ε.Ε., της οποίας η απορριπτική στάση θεωρείται προσβλητική για τους Τούρκους. Σήμερα, εκμεταλλευόμενος τo «θείο δώρο» του πραξικοπήματος του Ιουλίου του 2016, ο Ερντογάν ολοκληρώνει την οικοδόμηση ενός κράτους- κόμματος που επιβάλλει στην κοινωνία τη βούληση ενός και μόνο ανθρώπου και ενός συντηρητικού και αυταρχικού εθνοτικοθρησκευτικού εθνικισμού.
Η ουσία είναι ότι πρόκειται για ψυχοπαθητική προσωπικότητα ενός Τούρκου πολιτικού που κυβερνά από το 2002 την γειτονική χώρα και θεωρεί ούτε λίγο ούτε πολύ, την μετενσάρκωση κάποιου μουσουλμάνου «πρίγκιπα» από το παρελθόν, έχοντας «θεϊκή αποστολή» να αναβιώσει την οθωμανική αυτοκρατορία. Στην πορεία αυτή όλοι οι άνθρωποι, χώρες , οτιδήποτε, θεωρείται απλό «εμπόδιο» και εξαφανίζεται μέχρι την επίτευξη του τελικού στόχου.
https://youtu.be/YpTTHFc16ro
https://youtu.be/sLaEzTYNWjU?t=37
