Ένας μήνας συμπληρώνεται οσονούπω από την σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών και την φυλάκισή τους στην Τουρκία.
Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα η ελληνική κοινωνία παρακαλουθεί με αγωνία όσα διαδραματίζονται σχετικά με την κρατησή τους.
Η συμπαράσταση της ελληνικής κοινωνίας είναι δεδομένη κι ας φιμώνουν ενώπιον του Φώτη Κουβέλη την μάνα του ενός εκ των συλληφθέντων κι ας υποβαθμίζει προκλητικά το ζήτημα ο κάθε τυχάρπαστος Φίλης κι ας αδυνατεί η ελληνική κυβέρνηση να πράξει τα αυταπόδεικτα!
Στο πλευρό των Ελλήνων στρατιωτικών και των οικογενειών τους και η Ελλαδική Εκκλησία.
Θέση έλαβε και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αλλά και πρόσφατα είχαμε την επιστολή δυο Μητροπολιτών προς τον Ερντογάν.
Κι ενώ η αγωνία κορυφώνεται με τα δύο φυλακσιμένα Ελληνόπουλα να απειλούνται ακόμη και με 5ετη κάθειρξη ένα ερώτημα προκύπτει σε κάθε κοινό νου: Που είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε όλα αυτά;
Γιατί ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν έχει επισκεφθεί τους δύο Έλληνες φυλακισμένους;
Γιατί στο Φανάρι λειτουργούν σαν Πόντιοι Πιλάτοι;
Γιατί δεν έχει βρεθεί στην τουρκική φυλακή υψίστης ασφαλείας έστω ένας εκπρόσώπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου;
Εκεί στο Φανάρι ενδιαφέρονται μόνο για υποθέσεις όπως ο ναός στο κτήμα Προμπονά και η προσφυγή τους στο Συμβούλιο Επικρατείας;
Εκεί στο Φανάρι θυμούνται πως είναι “Μητέρα Εκκλησία” μόνο στις παράτες που στήνονται όταν ο κ.Βαρθολομαίος επισκέπτεται κάποια ελληνική πόλη;
Από Μητροπόλεις των “Νέων Χωρών” κατάγονται και οι δύο Έλληνες στρατωτικοί. Ούτε αυτό ευαισθητοποιεί τους Φαναριώτες;
Μήπως ούτε ακόμη ότι έρχεται Μεγάλη Εβδομάδα και οι δύο άνδρες θα ανέβουν μόνοι τους τον δικό τους Γολγοθά; Ούτε τότε δεν θα εμφανιστεί κανένας εκπρόσωπος του Φαναρίου...
Το "ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές" τους ανήκει δικαιωματικά!!!!
