Αλλάζει το δόγμα της εξωτερικής πολιτικής; Είναι μία μεγάλη κουβέντα για να το πει αυτό κανείς, δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν εγείρει διεκδικήσεις σε βάρος καμιάς άλλης χώρας και προασπίζεται τα κυριαρχικά της δικαιώματα με βάσει τις Διεθνείς Συμφωνίες και Κανόνες.
Το μήνυμα ωστόσο που έστειλε χθες ο Νίκος Κοτζιάς στην Τουρκία, ότι μπορεί τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί για να αμφισβητεί τα το καθεστώς στο Αιγαίο και να βρεθεί εκείνη με «γκρίζες ζώνες» σε νησίδες της ή εδάφη της θα μπορούσε κανείς να πει ότι συνιστά αλλαγή στάσης. Από την άμυνα περνάμε στην «επίθεση» όχι με την ακριβή έννοια της λέξης, αλλά γίνεται αντιληπτό πλέον (σ.σ. έπρεπε να έχει γίνει πολλά χρόνια πριν) πως όσο πίσω κάνει τόσα περισσότερα βήματα αμφισβήτησης κάνει η Τουρκία.
Απαντώντας στις δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ περί… δήθεν καταλήψεων βραχονησίδων από την Ελλάδα, ο υπουργός Εξωτερικών είπε ότι νησιά «δεν έχουν καταληφθεί ποτέ διότι ανήκουν πάντα, τουλάχιστον στον 20ό αιώνα, στην ελληνική πολιτεία με βάση τους διεθνείς νόμους». Το πρόβλημα, όπως ανέφερε, «δεν είναι τι είπε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, αλλά είναι αυτή η άποψη, η βαθιά λανθασμένη, που έχει βάλει στην ατζέντα του Κοινοβουλίου η τουρκική αντιπολίτευση».
Και συνέχισε ο κ. Κοτζιάς: «Κατάληψη νησιών δεν έχουμε κάνει. Η Ελλάδα είναι μια πάρα πολύ φιλειρηνική δύναμη. Ξέρω ότι κάποιοι αμφισβητούν από δεκαετίες και μιλούν για γκρίζες ζώνες, αλλά, σας το λέω δημοσίως για πρώτη φορά, αν εφαρμοστούν τα κριτήρια τους, μάλλον θα βρούμε γκρίζες ζώνες για την Τουρκία». Και κατέληξε: Με «τα κριτήρια που κάποιοι χρησιμοποιούν περί γκρίζων ζωνών, θα βρεθούν ορισμένες βραχονησίδες που ανήκουν στην Τουρκία σε αυτήν την κατηγορία».
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών έστειλε μήνυμα στην Τουρκία, απαντώντας στις δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού και του αρχηγού της τουρκικής αντιπολίτευσης περί ελληνικής κατάληψης βραχονησίδων, πως η θεωρία των «γκρίζων ζωνών» που έχει υιοθετήσει για το Αιγαίο μπορεί να την οδηγήσει σε πολύ άσχημη θέση. Ακόμη και με το να χάσει εκείνη βραχονησίδες!
Είναι απολύτως βέβαιο ότι η ελληνική θέση που έλεγε «δεν διεκδικώ τίποτα» δεν οδήγησε πουθενά σε αντίθεση με το ανατολίτικο παζάρι της Τουρκίας. Η Ελλάδα μπορούσε και όφειλε να διεκδικεί και να απαιτεί. Κατ' αρχήν την προστασία και τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των ελληνικών μειονοτήτων. Την ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών τους δικαιωμάτων. Την απόσυρση των στρατευμάτων Κατοχής από την Κύπρο. Να ζητήσει την αποκατάσταση και αποδοχή της ιστορικής αλήθειας από την πλευρά των Τούρκων.
Η μέχρι τώρα πολιτική της υποχωρητικότητας στο Αιγαίο και γενικότερα στα εθνικά ζητήματα είχε σαν αποτέλεσμα η Τουρκία να αποθρασύνεται και να ζητάει ολοένα και περισσότερα. Η λογική του παραλόγου έλεγε ότι δεν πρέπει να ανεβάζουμε την ένταση γιατί μπορούμε να βγούμε χαμένοι.
Αυτό λοιπόν φαίνεται πώς αλλάζει. Και το ότι αλλάζει τώρα δεν είναι βεβαίως τυχαίο. Υπάρχουν μία σειρά στοιχείων που υποστηρίξει αυτή την αλλαγή πολιτικής. Κατ' αρχήν το γεγονός ότι οι ΗΠΑ πλέον είναι απέναντι στην Τουρκία. Κατά δεύτερον πώς η Ελλάδα έχει συνάψει άριστες σχέσεις με τις ισχυρές χώρες της Μεσογείου, όπως είναι το Ισραήλ και η Αίγυπτος. Επίσης, υπάρχει πολύ μεγάλη δυσαρέσκεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την στάση του Ρ.Τ. Ερντογάν.
Η Τουρκία έχει απομονωθεί και είναι η μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα να κάνει μικρά αλλά σημαντικά βήματα μπροστά προκειμένου να κατοχυρώσει και να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα που απορρέουν από τις Διεθνείς Συμφωνίες. Ένα εξ αυτών είναι η ανακήρυξη ΑΟΖ και η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
