Την ικανοποίησή του για το νέο πτωχευτικό κώδικα εκφράζει το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Αθήνας διευκρινίζοντας ωστόσο ότι πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές προκειμένου να μην αποκλειστούν από τη δεύτερη ευκαίρα έντιμοι πτωχεύσαντες.
Βασική Αρχή μιας 2ης Ευκαιρίας είναι η ολοκληρωτική παροχή της. Η πλήρης άρση των εμποδίων σε έναν μικρομεσαίο που επιθυμεί να δοκιμάσει και πάλι την τύχη του στον επιχειρηματικό Στίβο. Με βάση αυτή την Αρχή το ΕΕΑ καταθέτει τις παρατηρήσεις του επί του Σχεδίου Νόμου που ήδη κατατέθηκε στην Βουλή.
Οι προτάσεις
1. Οι νέες ρυθμίσεις τονίζουν την λέξη ΦΥΣΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ δημιουργώντας διαχωρισμό ανάμεσα στους επιχειρηματίες με ατομικές και προσωπικές επιχειρήσεις (οι οποίοι συμπτωχεύουν μαζί με την επιχείρηση) και στους επιχειρηματίες με κεφαλαιουχικές επιχειρήσεις (οι οποίοι δεν συμπτωχεύουν μαζί με την επιχείρηση αλλά καθίστανται ως Οφειλέτες για τις υποχρεώσεις της).
2. Με δεδομένο ότι το 55% των πτωχεύσεων αφορά κεφαλαιουχικές επιχειρήσεις, η πλειοψηφία των οποίων αποτελεί, αναλογικά, μεγαλύτερους εργοδότες από τις προσωπικές και ατομικές επιχειρήσεις, το ΕΕΑ προτείνει την απαλοιφή κάθε διαχωρισμού ως προς την νομική μορφή της επιχείρησης που πτωχεύει. Ως Οφειλέτης ορίζεται κάθε πρόσωπο που εκπροσωπεί μια επιχείρηση και το οποίο επιβαρύνουν οι οφειλές αυτής.
3. Η πρόταση Νόμου ορίζει ότι παύει η προσωποκράτηση του συγγνωστού. Κατ΄αναλογία πρέπει να παύσει και το αξιόποινο των πράξεών του, ως νομίμου εκπροσώπου της επιχείρησης. Σε αντίθετη περίπτωση δεν θα υπάρχει 2η Ευκαιρία καθώς θα φυλακιστεί (ως έχων δόλο, πχ επιταγές) για οφειλές που την ίδια στιγμή έχουν κριθεί ως μη δόλιες (αφού κρίθηκε συγγνωστός).
4. Η απαλλαγή του Οφειλέτη θα πρέπει να γίνει για τις οφειλές της επιχείρησης με οποιαδήποτε ιδιότητα αυτός τις ανέλαβε. Δηλαδή είτε ως εγγυητής είτε ως νόμιμος εκπρόσωπος. Για παράδειγμα μια σύμβαση τραπεζικού δάνειου φέρει επάνω της δυο υπογραφές του Οφειλέτη, μια ως νομίμου εκπροσώπου και μια ως εγγυητή. ΑΝαπαλλαχτεί μόνο ως προς την ιδιότητα του Νομίμου εκπροσώπου δεν προκύπτει 2η Ευκαιρία.
5. Αναφορικά με το άρθρο 169 παρ. 2. που ορίζει ότι «Ο οφειλέτης δεν απαλλάσσεται από οφειλές που δημιουργήθηκαν από αδίκημα που τελέσθηκε με δόλο ή βαρεία αμέλεια.» το ΕΕΑ πιστεύει ότι θα δημιουργηθούν σημαντικά εμπόδια λειτουργίας της 2ης Ευκαιρίας καθώς σχεδόν όλα τα χρέη μιας επιχείρησης χαρακτηρίζονται σήμερα στην Ποινική Δικαιοσύνη ως «δόλια».
Η συγκεκριμένη πρόβλεψη έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το άρθρο 167 παρ. 1 του Νόμου που προτείνεται και την αιτία με βάση την οποία θα κριθεί Συγγνωστός ο Οφειλέτης. Αν η πτώχευση δεν προέκυψε με δόλιες ενέργειες του σημαίνει ότι οι οφειλές του προς τρίτους (δηλαδή η έννοια της Πτώχευσης-αδυναμία εξυπηρέτησης οφειλών) δημιουργήθηκαν χωρίς δόλιες ενέργειές. Θα έχουμε το φαινόμενο να αποφασίζει το Πολυμελές δικαστήριο ότι ο Οφειλέτης δεν είχε δόλο και πτώχευσε και ταυτόχρονα να αποφασίζει το ίδιο Δικαστήριο ότι είχε δόλο για μέρος των οφειλών (που μπορεί να είναι και πλειοψηφικό, πχ επιταγές). Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί η διάταξη να είναι πλήρως απαγορευτική, θα πρέπει το Δικαστήριο να εκτιμά ελεύθερα για το αν μπορούν να εξοφληθούν τα συγκεκριμένα χρέη και να αποφασίζει ανάλογα.
6. Ιδιαίτερη πρόνοια θα πρέπει να δοθεί για τις επιχειρήσεις που έχουν ήδη πτωχεύσει και έχει κριθεί (ή ακόμα δεν έχει κριθεί) ως Συγγνωστός ο Οφειλέτης (θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα της Απαλλαγής), για τις επιχειρήσεις που πρακτικά έχουν σταματήσει την λειτουργία τους χωρίς να έχουν προσφύγει στο Πτωχευτικό Δικαστήριο, και οι οποίες αδυνατούν να επιτύχουν απόφαση πτώχευσης καθώς δεν έχουν περιουσιακά στοιχεία (κριτήριο απόρριψης της αιτήσεως πτώχευσης) για τους κληρονόμους φυσικών προσώπων που έχουν επιβαρυνθεί με τα πτωχευτικά χρέη συγγενών τους που απεβίωσαν.
