Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
Ο άγιος Μαρτίνος γεννήθηκε στην Κεντρική Ιταλία. Ανήλθε στον παπικό θρόνο το 649 μ.Χ., όταν η εκκλησία ταλανιζόταν από την αίρεση των Μονοθελητών. Δυστυχώς όμως, και η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης είχε πέσει στα δίκτυα αυτής της αίρεσης, διότι ακόμη και ο Πατριάρχης Παύλος ο Β΄ ήταν υπέρμαχος του Μονοθελητισμού μαζί με τον αυτοκράτορα Κώνστα το Β΄.
Ο πάπας Ρώμης Μαρτίνος προσπάθησε με επιστολή του αλλά και με ειδικούς απεσταλμένους κληρικούς να επαναφέρει τον Πατριάρχη και τον αυτοκράτορα στο ορθόδοξο δόγμα. Όμως, ο Πατριάρχης επηρεασμένος από τον αυτοκράτορα επέμενε στο Μονοθελητισμό και εξόρισε τους απεσταλμένους του πάπα Μαρτίνου σε διάφορα νησιά. Ο αυτοκράτορας, μάλιστα με δόλο, κατόρθωσε να συλλάβει και τον ίδιο τον άγιο, τον οποίο αφού οδήγησε στην Κωνσταντινούπολη τον εξόρισε στη Χερσώνα, όπου και εκοιμήθη εν μέσω κακουχιών το 655 μ.Χ.