Πάντα συμβαίνει αυτό, ακόμα και αν είμαστε προσεκτικοί.
Όσο καλά και αν γνωρίζουμε την ελληνική γλώσσα, δεν είναι και λίγες οι φορές εκείνες που απλώς δεν μπορούμε να γράψουμε τίποτα σωστά.
Βέβαια σε αυτό θα είχαν δικαιολογητικά περισσότερο οι ξένοι και όχι εμείς. Γιατί το λέμε αυτό; Έχεις δει πώς μιλάνε τα ελληνικά όσοι δεν έχουν μεγαλώσει στην Ελλάδα;
Πέραν λοιπόν των παραπάνω ανθρώπων που δεν θα μάθουν ποτέ να χρησιμοποιούν σωστά την ελληνική γλώσσα, υπάρχουν πολλές λέξεις ή και εκφράσεις που δεν θα τις γράψουμε ποτέ όπως γράφονται κανονικά.
Είναι πολλές αλλά εμείς συγκεντρώσαμε τις πιο ξακουστές:
«Χαίρετε!» είναι λάθος, είναι ευχή. Δηλαδή να χαίρεστε! Γράφεται με έψιλον και όχι «χαίρεται» .
«Με γεια!»: Ευχή. Δύο λέξεις. Με υγεία και όχι μεγιά
«Προπηλακίζω» :Σημαίνει βρίζω χυδαία κάποιον, τον μπινελικώνω. Δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι του επιτίθεμαι σωματικά.
«Ζην ή ζειν;» Από τον καιρό που το «ζη» (η παλιά υποτακτική) έγινε «ζει», συμπαρέσυρε και το απαρέμφατο. Το απαρέμφατο όμως είναι τύπος της αρχαίας ελληνικής, οπότε καλό είναι να το αφήσουμε έτσι όπως ήταν.
Δίνω το «παρών». Δηλαδή σε μια εκδήλωση, στο αγγελτήριο με κάλεσαν και δήλωσα «παρών». Και όχι δίνω το «παρόν» δηλαδή το τώρα!
Πχ, & π.Χ.!: Π.Χ. «Προ Χριστού» με κεφαλαίο το Χ. - Π.χ. «Παραδείγματος χάριν», με μικρό το χ.