Το Αζερμπαϊτζάν εξαπέλυσε επιχείρηση στις αρχές της εβδομάδας στην αποσχισθείσα περιοχή που κατοικείται ως επί το πλείστον από Αρμένιους, και κατήγαγε «νίκη αστραπή».
Ο ορεινός αυτός θύλακας, ο οποίος αποφασίστηκε από τη σοβιετική εξουσία το 1921 να ανήκει στο Αζερμπαϊτζάν, έγινε κατά το παρελθόν το πεδίο δύο πολέμων μεταξύ των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας: ο ένας από το 1988 έως το 1994 (30.000 νεκροί) και ο άλλος το φθινόπωρο του 2020 (6.500 νεκροί).
Τα νικηφόρα μέρη στη σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν - Μπακού και Άγκυρα - χαίρονται. Οι χαμένες πλευρές - η Αρμενία και η αρμενική κοινότητα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ - θρηνούν και κατηγορούν τον υπόλοιπο κόσμο για τα προβλήματά τους.
Η λατινική έκφραση Vae victis (Αλίμονο στους νικημένους) είναι γνωστή από το 390 π.Χ., όταν ο ρωμαϊκός στρατός υπέστη συντριπτική ήττα από τον αρχηγό της Γαλλίας Brenna. Αλλά η αρχή που τη διέπει παραμένει 100% σχετική μέχρι σήμερα.
Η ειρήνη είναι πολύ ευρεία και ελαστική έννοια. Κάθε κομμάτι της έχει τα δικά της προβλήματα και ανησυχίες. Αλλά ένα μέρος του κόσμου όπως η Ρωσία, θα επηρεαστεί σίγουρα από τις συνέπειες της διάλυσης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ (ίσως έχει ήδη επηρεαστεί).
Ρωσικό μέσο ενημέρωσης παραλληλίζει το Κυπριακό πρόβλημα με την Αρμενία! Συγκεκριμένα αναφέρει:
«Τον Ιούλιο του 1974, η στρατιωτική χούντα που κυβερνούσε στην Ελλάδα υποστήριξε ένα πραξικόπημα στην Κύπρο με στόχο την απομάκρυνση του προέδρου του νησιού και τη δημιουργία ένωσης μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου.
Η μετατροπή της Κύπρου σε ένα πανελλαδικό έδαφος, ήταν ένας μακροχρόνιος στόχος των δεξιών Ελλήνων υπερεθνικιστών, αλλά η κίνηση προκάλεσε τουρκική εισβολή στο νησί. Προσπαθώντας να βρει έναν αποδιοπομπαίο τράγο, ο ηγέτης της ελληνικής χούντας Δημήτριος Ιωαννίδης κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι, απέτυχαν να σταματήσουν την τουρκική εισβολή. Αυτό οδήγησε σε αυξημένη ελληνική εχθρότητα προς την Αμερική.
Μετά από συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, η Κύπρος χωρίστηκε σε ελληνικές και τουρκικές ζώνες. Αυτή η καταστροφική έκβαση οδήγησε στην πτώση της στρατιωτικής χούντας. Αλλά τα αρνητικά συναισθήματα που στρέφονται προς τις ΗΠΑ στην Ελλάδα δεν έχουν υποχωρήσει».
Το ρωσικό μέσο ενημέρωσης είναι βέβαιο ότι, η ασφάλεια των Ρώσων διπλωματών και των Ρώσων πολιτών στην Αρμενία θα διασφαλιστεί 100%. «Αλλά για όλους τους άλλους, οι παραλληλισμοί αυτού που περιγράφηκαν παραπάνω με την τρέχουσα κατάσταση των Αρμενίων είναι ορατοί με γυμνό μάτι», αναφέρει.
Τονίζει δε, ότι το Ναγκόρνο-Καραμπάχ δεν ήταν ποτέ ένα ρωσικό πολιτικό σχέδιο. Αυτό ήταν ένα καθαρά αρμενικό εθνικό έργο, για την κατάρρευση του οποίου η Ρωσία δεν μπορεί και δεν πρέπει να φέρει καμία ευθύνη.
«Ο Νικόλ Πασινιάν συμπεριφέρεται κατά το πρότυπο του Δημητρίου Ιωννίδη. Και αυτό είναι απολύτως κατανοητό. Εάν δεν μπορεί να κατηγορήσει την κατάρρευση του κύριου εθνικού σχεδίου των Αρμενίων των τελευταίων δεκαετιών στους «άλλους» με τη μορφή της Ρωσίας, τότε υπάρχει μόνο ένας πιθανός κατηγορούμενος, ο ίδιος. Ως εκ τούτου, ο πρωθυπουργός της Αρμενίας προωθεί τώρα με κάθε δυνατό τρόπο το αντιρωσικό κύμα και τη θέση ότι οι σύμμαχοι (Μόσχα), εγκατέλειψαν αγενώς το Ερεβάν και τώρα θα αναζητήσει νέους φίλους», σημειώνει.
Έχουμε λοιπόν ένα νικηφόρο Αζερμπαϊτζάν και μια Αρμενία που έχει υποστεί μια ιστορική ήττα και είναι προσβεβλημένη από τη Ρωσία. Ο συνδυασμός αυτών των δύο παραγόντων, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε μια γεωπολιτική αναμόρφωση του Νοτίου Καυκάσου. Δεν είναι σαφές τι είδους εικόνα θα προκύψει ως αποτέλεσμα αυτής της αναδιαμόρφωσης.
Ο Ιλχάμ Αλίεφ κέρδισε τον πόλεμο, αλλά θα μπορέσει να κερδίσει την ειρήνη; Ένα απόσπασμα από τον Σύμβουλο του Προέδρου του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, Ντέιβιντ Μπαμπαγιάν αναφέρει: «Ο λαός μας δεν θέλει να ζήσει ως μέρος του Αζερμπαϊτζάν. Το 99,9% προτιμά να εγκαταλείψει ιστορικά εδάφη».
Εάν αυτή η πρόβλεψη γίνει πραγματικότητα, θα σημάνει άλλη μια μεγάλη νίκη για το επίσημο Μπακού. Χαρακτηριστική των ημερών είναι η δήλωση του υπουργού Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Jean Asselborn: «Το Αζερμπαϊτζάν είναι υπεύθυνο για την εγγύηση και τη διασφάλιση του πλήρους σεβασμού των δικαιωμάτων και της ασφάλειας των Αρμενίων του Καραμπάχ, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματός τους να ζουν με αξιοπρέπεια στα σπίτια τους».
Αλλά εάν όλοι οι Αρμένιοι του Καραμπάχ φύγουν οικειοθελώς για την Αρμενία, τότε το Αζερμπαϊτζάν δεν θα πρέπει να φέρει ευθύνη για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους. Αυτό, φυσικά, ανταποκρίνεται πλήρως στις βαθύτερες επιθυμίες του Προέδρου Αλίεφ και ολόκληρης της χώρας του.
Η γεωπολιτική αναμόρφωση του Νοτίου Καυκάσου μόλις αρχίζει.
