Η Κίνα δεν ντρέπεται ποτέ να χρησιμοποιήσει οικονομικούς δεσμούς, για να προσπαθήσει να επιτύχει γεωστρατηγικούς στόχους και για πολλά χρόνια, βρήκε έναν πρόθυμο εταίρο στα έθνη της Ευρώπης. Αλλά το 2022 αυτό το έδαφος έχει αλλάξει και ο σκεπτικισμός στην Ευρώπη προς το Πεκίνο τώρα αυξάνεται.
Ο Nathan Picarsic και η Emily de La Bruyere, ανώτεροι συνεργάτες του Ιδρύματος για την υπεράσπιση των δημοκρατιών, υποστηρίζουν παρακάτω ότι τώρα είναι η ώρα για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη να ενωθούν για μια δική τους βιομηχανική/γεωπολιτική στρατηγική, για την αντιμετώπιση της Κίνας.
Αναφέρουν ότι στις 27 Ιουνίου, η Airbus ανακοίνωσε ότι θα δημιουργήσει ένα κέντρο καινοτομίας στο Suzhou της Κίνας, για να συνεργαστεί με τοπικούς παίκτες σε προηγμένες τεχνολογίες που κυμαίνονται από την ενεργειακή υποδομή υδρογόνου έως την αεροδιαστημική ευφυΐα. Τέσσερις ημέρες αργότερα, οι τρεις κορυφαίες κρατικές αεροπορικές εταιρείες της Κίνας δεσμεύτηκαν να αγοράσουν σχεδόν 300 αεροσκάφη Airbus, τη μεγαλύτερη παραγγελία από κινεζικούς αερομεταφορείς από το 2020.
Αυτές οι πρόσφατες εξελίξεις, αντικατοπτρίζουν μια ευρύτερη τάση δέσμευσης της Airbus με την Κίνα, την ανάπτυξη επιστήμης και τεχνολογίας της κινεζικής κυβέρνησης και το στρατιωτικό-πολιτικό σύστημα σύντηξης του Πεκίνου . Μια τέτοια εμπλοκή υπογραμμίζει την δύσκολη μάχη που αντιμετωπίζει η Ουάσιγκτον στο συντονισμό με τους συμμάχους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στην ΕΕ, για να ανταγωνιστεί το Πεκίνο.
Το αποτύπωμα της Airbus στην Κίνα καθιστά επίσης σαφές ότι, για να ανταγωνιστούν αποτελεσματικά οι ΗΠΑ και η Ευρώπη, θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι, ο σημερινός διεθνής διαγωνισμός είναι ένας διαγωνισμός για και από τη βιομηχανία και να ανταποκριθούν ανάλογα, από κοινού.
Τα τελευταία χρόνια, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη έχουν σημειώσει αξιοσημείωτη πρόοδο, στον συντονισμό για να αντισταθούν στην παγκόσμια επίθεση της Κίνας. Πάρτε, για παράδειγμα, τη νέα στρατηγική αντίληψη του ΝΑΤΟ και το Συμβούλιο Εμπορίου και Τεχνολογίας που ιδρύθηκε υπό τη διοίκηση Μπάιντεν.
Αλλά αυτή η πρόοδος, κινδυνεύει να καταστεί κούφια από την έμμεση επιρροή του Πεκίνου σε βασικούς βιομηχανικούς πρωταθλητές, καθώς η Κίνα χρησιμοποιεί την τεράστια εγχώρια αγορά και παραγωγική της βάση, τόσο για να αποκτήσει τεχνολογία, συμπεριλαμβανομένης της τεχνολογίας που σχετίζεται με διπλή χρήση, όσο και για να αναπτύξει καταναγκαστική μόχλευση στους κρίσιμους τομείς και την προσφορά αλυσίδας κάτω από το παγκοσμιοποιημένο σύστημα.
Η Ουάσιγκτον, η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ, αντιλαμβάνονται αυτήν την πραγματικότητα. Όμως, όπως αποδεικνύει η περίπτωση της Airbus, κανένας δεν μπορεί να ανταποκριθεί αποτελεσματικά χωρίς συντονισμό μεταξύ τους και με τις βιομηχανικές τους βάσεις. Η καταχώριση οντοτήτων των ΗΠΑ και η ταυτοποίηση κινεζικών στρατιωτικών εταιρειών, ενδέχεται να εμποδίσει την Boeing, τη Lockheed και τη Raytheon να συνεργάζονται με την AVIC, τη Huawei και την China Mobile. Αλλά αυτά τα μέτρα δεν σταματούν την Airbus. Θα μπορούσαν ακόμη και να το ενθαρρύνουν: το κίνητρο της Airbus να «βουτήξει με το κεφάλι» στην κινεζική αγορά, αυξάνεται καθώς οι αμερικανικές εταιρείες υποχωρούν, ανεξάρτητα από το μακροπρόθεσμο κόστος.
Airbus και Κίνα: Μελέτη περίπτωσης
Η Airbus και τα κινεζικά κυβερνητικά ερευνητικά ινστιτούτα, έχουν ξεκινήσει από κοινού τουλάχιστον 10 έργα έρευνας και ανάπτυξης και έξι εργαστήρια που καλύπτουν τομείς που κυμαίνονται από προηγμένα υλικά έως ψηφιακές λύσεις, αναγνώριση εικόνας έως τρισδιάστατη εκτύπωση, 5G και το δορυφορικό σύστημα Beidou.
Εκτός από το κέντρο καινοτομίας Suzhou που ανακοινώθηκε πρόσφατα, η Airbus διαθέτει ένα κέντρο καινοτομίας στο Shenzhen της Κίνας και το έχει χρησιμοποιήσει, για να υπογράψει συνεργασίες με κινεζικές στρατιωτικές εταιρείες όπως η Huawei και η China Mobile.
Όμως το πραγματικό κερασάκι στην τούρτα της συνεργασίας AVIC-Κίνας είναι το εξής: η Airbus κατέχει άμεσα μερίδιο 5% της AviChina, του εισηγμένου βραχίονα της AVIC στο Χονγκ Κονγκ. Με άλλα λόγια, η Airbus είναι ένας από τους κύριους μετόχους σε έναν κινεζικό κρατικό αμυντικό όμιλο ετερογενών δραστηριοτήτων.
Οι αμερικανικές εταιρείες περιορίζονται να συναλλάσσονται με αυτήν την οντότητα, αλλά η Airbus, παγκόσμιος πρωταθλητής και ηγέτης της αγοράς από μόνη της, μπορεί να υπερηφανεύεται για μια ουσιαστική —και αυξανόμενη— σχέση με αυτόν τον πυρήνα, τη ραχοκοκαλιά του στρατιωτικού παράγοντα που δραστηριοποιείται άμεσα στη διεθνή επιχείρηση του Κινέζου Προέδρου Xi Jinping, για βιομηχανικές φιλοδοξίες.
Οι συνέπειες:
Κρίσιμη, στρατιωτική τεχνολογία κινδυνεύει να μεταφερθεί στην κινεζική κυβέρνηση με ευκολία. Το ίδιο και το κεφάλαιο. Επιπλέον, βασικά στοιχεία της αμυντικής βιομηχανικής βάσης των ΗΠΑ και των συμμάχων βασίζονται, όλο και περισσότερο, στην Κίνα.
Αυτή η δυναμική είναι πολύ καλή για την Κίνα. Είναι πολύ κακό για την ασφάλεια των ΗΠΑ καθώς και για τους εργάτες των ΗΠΑ και τη βιομηχανική βάση των ΗΠΑ. Είναι εξίσου κακό για την Ευρώπη.
Η προσπάθεια του Πεκίνου για παγκόσμιο έλεγχο, περιλαμβάνει την ανατροπή της Δύσης σε γενικές γραμμές, όχι μόνο της Ουάσιγκτον. Μέρος αυτής της φιλοδοξίας, είναι ένα έργο για τον «κανιβαλισμό» του μεριδίου αγοράς σε βασικούς βιομηχανικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένης της αεροδιαστημικής.
Ενιαίο Πολιτικο-Βιομηχανικό Μέτωπο
Στον σημερινό διεθνή διαγωνισμό, η βιομηχανία — συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής βιομηχανίας — είναι η ασφάλεια. Αυτή η πραγματικότητα αντανακλάται στην ώθηση για εισαγωγή περισσότερων εμπορικών πηγών τεχνολογίας στην αμυντική βιομηχανική βάση των ΗΠΑ, όπως ακριβώς συμβαίνει στη στρατηγική στρατιωτικής-πολιτικής σύντηξης του Πεκίνου.
Εάν οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και το μεγαλύτερο δίκτυο συμμάχων και εταίρων τους, πρόκειται να αντισταθούν στην παγκόσμια επίθεση της Κίνας, πρέπει να μάθουν να συντονίζονται σε εμπορικούς τομείς και να σχηματίσουν ένα βιομηχανικό ενιαίο μέτωπο, όχι απλώς διπλωματικό, ενημερωτικό ή στρατιωτικό.
Αμυντικά, αυτό σημαίνει βελτιωμένη ευθυγράμμιση στους ελέγχους των εξαγωγών τεχνολογίας, τον έλεγχο ξένων επενδύσεων και την παρακολούθηση των εξερχόμενων επενδύσεων. Η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο, θα πρέπει να αναλάβουν την πρωτοβουλία να επιβάλουν περιοριστικά μέτρα στις κινεζικές στρατιωτικές και στρατιωτικές-πολιτικές εταιρείες σύντηξης.
Οι διαδικασίες των ΗΠΑ για τον εντοπισμό αυτών — όπως, για παράδειγμα, οι δείκτες που αναφέρονται στην ενότητα 1260H του νόμου περί εξουσιοδότησης για την εθνική άμυνα του 2019 — και οι συνοδευτικές πληροφορίες, θα πρέπει να κοινοποιούνται και να εφαρμόζονται από τους συμμάχους και τους εταίρους.
Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη πρέπει επίσης να επενδύσουν, με συντονισμένο τρόπο, στην παραγωγή ανάντη για να διασφαλίσουν ότι οι βιομηχανικοί πρωταθλητές —συμπεριλαμβανομένου ενδεικτικά του τομέα της πολιτικής αεροπορίας— δεν χρειάζεται να εξαρτώνται από κινεζικές εισροές. Οι ανοδικές εισροές ενδιαφέροντος, περιλαμβάνουν γνωστές και επείγουσες εξαρτήσεις, όπως κρίσιμα ορυκτά . Περιλαμβάνουν επίσης αλουμίνιο, σίδηρο και χάλυβα, πτερύγια και εργαλειομηχανές και τη βιομηχανική υποδομή που στηρίζει όλα αυτά.
Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη, κατάφεραν να βρεθούν στην ίδια σελίδα όσον αφορά τη Huawei και το 5G . Και δεδομένης της υποστήριξης της Κίνας προς τη Ρωσία στον απόηχο της εισβολής της Μόσχας στην Ουκρανία, τα ευρωπαϊκά έθνη κοιτάζουν το Πεκίνο πιο σκεπτικιστικά από ότι στο παρελθόν.
Οι ηγέτες στην Ουάσιγκτον και την Ευρώπη, φαίνεται να συμφωνούν ότι ο παγκόσμιος διαγωνισμός για τα επόμενα 50 χρόνια θα είναι βιομηχανικός, αλλά τώρα πρέπει να σύρουν τις βιομηχανικές τους βάσεις σε συναίνεση.