Ο CDR Christopher 'POPS' Papaioanu γεννήθηκε στη Fontana της Καλιφόρνια, γιος του George και της Lynda Papaioanu. Η οικογένεια μετανάστευσε από την Ελλάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές του 1900.
Η γιαγιά του Χριστόφορου, Αθανασία Γιαννιώση, γεννήθηκε το 1907 στο σύγχρονο Αρτεμίσιο. Το 1914, η Αθανασία μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες με τη μητέρα και τον αδερφό της, φτάνοντας τελικά στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια. Ο παππούς του Χριστόφορου, Ανδρέας Παπαϊωάννου, γεννήθηκε το 1894 στο σημερινό Κεφαλόβρυσο. Ο Ανδρέας μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1918 μέσω του Ellis Island.
Κατά την είσοδό του στο Ellis Island, τοπικοί αξιωματούχοι είπαν ότι το όνομά του ήταν πολύ μεγάλο και τον ανάγκασαν να βγάλει δύο γράμματα. Επί τόπου ο Ανδρέας άλλαξε το επίθετό του από Παπαϊωάννου σε Papaioanu και έκτοτε διατήρησε τη νέα ορθογραφία. Ο Αντρέας εργάστηκε για ένα διάστημα με μια οικογένεια που ζούσε ήδη στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια. Τελικά, ο Αντρέας μετακόμισε στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια όπου ξεκίνησε μια πολύ επιτυχημένη επιχείρηση παραγωγής στην Καλιφόρνια. Ήταν στην Πασαντίνα που ο Ανδρέας θα γνωρίσει και θα παντρευτεί την Αθανασία Γιαννιώση. Οι δύο θα είχαν τρία παιδιά. Σπέρο, Γιώργο και Νικόλαο Παπαϊωάνου. Ο Κρίστοφερ είναι γιος του μεσαίου παιδιού τους, Γιώργου Παπαϊωάνου.
Ο Christopher μίλησε για την καριέρα του στο ειδικό τεύχος που δημοσιεύτηκε για την 50ή επέτειο του διάσημου TOP GUN (US Navy Fighter Weapons School), σε συνέντευξη που παραχώρησε στον LCDR Steve Penley, US Navy (ret.).
«Ήμουν μέλος του προγράμματος Navy ROTC στο Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο. Μετά την αποφοίτησή μου και την ανάθεση αξιωματικού, επιλέχθηκα για εκπαίδευση πιλότων με αρχικές εντολές στο Vance AFB στο Enid της Οκλαχόμα ως μέρος ενός κοινού προγράμματος εκπαίδευσης με την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ.
Ωστόσο, 5 μήνες πριν έπρεπε να αναφέρω, ο διοικητής του NROTC με έστειλε στο VFA-125, την εκπαιδευτική μοίρα F/A-18A-D στο Naval Air Station Lemoore, Καλιφόρνια, όπου εκτέθηκα για πρώτη φορά στο F/A -18 και η κοινότητα των μαχητικών του Πολεμικού Ναυτικού. Αυτή η πεντάμηνη εμπειρία αύξησε μόνο την επιθυμία μου να πετάξω με αεροσκάφη του Πολεμικού Ναυτικού.
Το δημοτικό σχολείο πτήσεων στο Vance AFB ήταν σκληρό αλλά γρήγορο. Μετά την ολοκλήρωση, επιλέχθηκα να πετάξω με τζετ και έλαβα συνεχείς εντολές στο Naval Air Station Meridian του Μισισιπή, όπου ολοκλήρωσα τις ενδιάμεσες και προχωρημένες φάσεις της εκπαίδευσης με τζετ και κέρδισα τα χρυσά φτερά του Ναυτικού μου. Μετά την αποφοίτησή μου, με έστειλαν πίσω στο Naval Air Station Lemoore της Καλιφόρνια για εκπαίδευση στο F/A-18E/F με VFA-122. Εκείνη την εποχή, το F/A-18E/F Super Hornet ήταν ένα ολοκαίνουργιο αεροπλάνο εντός του Ναυτικού.
Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος εκπαίδευσης στο F/A-18E/F, επιλέχθηκα να πετάξω με το F/A-18E (η μονοθέσια παραλλαγή του Super Hornet) με follow on εντολές στους TOPHATTERS του Strike-Fighter Squadron ( VFA) Δεκατέσσερα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας, συμμετείχα στα αρχικά στάδια της Επιχείρησης IRAQI FREEDOM ενώ πετούσα στο USS Nimitz. Επιλέχθηκα να πετάξω με το F/A-18E (η μονοθέσια παραλλαγή του Super Hornet) με εντολές ακολουθίας στους TOPHATTERS της Strike-Fighter Squadron (VFA) Fourteen.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας, συμμετείχα στα αρχικά στάδια της Επιχείρησης IRAQI FREEDOM ενώ πετούσα στο USS Nimitz. Επιλέχθηκα να πετάξω με το F/A-18E (η μονοθέσια παραλλαγή του Super Hornet) με εντολές ακολουθίας στους TOPHATTERS της Strike-Fighter Squadron (VFA) Fourteen. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας, συμμετείχα στα αρχικά στάδια της Επιχείρησης IRAQI FREEDOM ενώ πετούσα στο USS Nimitz.
Από το δημοτικό, ήθελα να γίνω αστροναύτης και κάποια μέρα να πετάξω το Διαστημικό Λεωφορείο. Μόνο όταν εκτέθηκα σε εκπαιδευτές TOP GUN κατά τη διάρκεια της πρώτης μου περιοδείας –υπήρχαν πιλότοι που επιχείρησαν τακτικά σε ένα εντελώς άλλο αεροπλάνο– αποφάσισα ότι το TOP GUN ήταν το μονοπάτι που ήθελα να ακολουθήσω τώρα. Έτσι, μετά την περιήγησή μου με το VFA-14, έκανα αίτηση στο TOP GUN και είχα την τύχη να γίνω δεκτός όχι μόνο ως φοιτητής αλλά και με παραγγελίες στο TOP GUN Staff.
Μετά από μια τριετή περιοδεία ως εκπαιδευτής TOP GUN, πετώντας όλες τις παραλλαγές του F/A-18 και του F-16A, επέστρεψα στον Στόλο και εντάχθηκα στους KESTRELS του VFA-137 ως αξιωματικός εκπαίδευσης της μοίρας, πετώντας το F /Α-18Ε και υπεύθυνος για την τακτική εκπαίδευση και επάρκεια όλων των πιλότων της μοίρας. Η περιοδεία με το VFA-137 περιελάμβανε μια ανάπτυξη μάχης διάρκειας οκτώ μηνών στο USS Lincoln για υποστήριξη των Επιχειρήσεων ENDURING FREEDOM (Αφγανιστάν) και IRAQI FREEDOM. Αμέσως μετά την επιστροφή από αυτήν την ανάπτυξη, μου δόθηκαν επακόλουθες εντολές πίσω στο VFA-14 για την περιοδεία του Υπεύθυνου Τμήματος. Μετά από δύο ακόμη αναπτύξεις μάχης στα USS Nimitz και USS Stennis με VFA-14 για την υποστήριξη της Επιχείρησης ENDURING FREEDOM, με έστειλαν στο Κολέγιο Πολέμου του Ναυτικού, όπου απέκτησα μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Εθνική Ασφάλεια και τις Στρατηγικές Σπουδές. Μετά την αποφοίτησή μου, στάλθηκα στη συνέχεια στο JFCC (Joint Functional Component Command) για το διάστημα στην αεροπορική βάση Vandenberg στην Καλιφόρνια. Εκεί ίδρυσα τον Κλάδο Όπλων και Τακτικών για τη Διοίκηση και υπηρέτησα ως Αρχηγός του Κλάδου. Ενώ βρισκόταν στο Vandenberg,
Ως Έλληνας πιλότος μαχητικών, ταίριαζε που επιλέχτηκα να διοικήσω τους ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ του VFA-147, πετώντας ξανά το F/A-18E. Ανέλαβα ως Διοικητής του VFA-147 στον απόλυτο καλύτερο δυνατό χρόνο. ακριβώς κατά την έναρξη των εργασιών για ανάπτυξη μάχης. Ολόκληρη η περιοδεία εντολών μου περιελάμβανε ασκήσεις και ανάπτυξη μάχης.
Παρ' όλα αυτά που είχα κάνει σε όλη τη διάρκεια της καριέρας μου, ήταν μια τέλεια περιοδεία για μένα και το να υπηρετήσω με το φανταστικό πλήρωμα των Ναυτών, των Αρχηγών και των Αξιωματικών που αποτελούσαν το VFA-147 ήταν μια απίστευτη τιμή για εμένα προσωπικά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας, οι ARGONAUTS και εγώ αναπτυχθήκαμε στο USS Nimitz για να υποστηρίξουμε την Επιχείρηση INHERENT RESOLVE, πραγματοποιώντας πτητικές επιχειρήσεις μάχης τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία.
Μετά τον χρόνο του Christopher στο VFA-147, το Ναυτικό τον επέλεξε να επιστρέψει στο TOP GUN, μόνο αυτή τη φορά ως Διοικητής. Κατά τη διάρκεια της εποχής του Christopher ως TOP GUN CO, αυτός και το TOP GUN Staff ηγήθηκαν της αποστολής που θα βοηθούσε να μετατοπιστεί η εστίαση του Ναυτικού από τις επιχειρήσεις κατά της εξέγερσης στη Μέση Ανατολή σε έναν επικείμενο Διαγωνισμό Μεγάλης Δύναμης τόσο με την Κίνα όσο και με τη Ρωσία. Οι προσπάθειές τους θα ξεκινούσαν ένα κίνημα για να τοποθετήσουν το Πολεμικό Ναυτικό για πιθανές πολεμικές επιχειρήσεις υψηλών προδιαγραφών ενάντια σε ομότιμες και κοντινές ικανότητες.