Το παιχνίδι του Brexit θυμίζει πλέον αντικριστούς καθρέφτες. Ο Μπόρις Τζόνσον δηλώνει ότι αν η Ε.Ε. μεταθέσει κατά μόνο λίγες μέρες την προθεσμία εξόδου της 31ης Οκτωβρίου θα επικεντρωθεί στην προσπάθεια έγκρισης του νομοσχεδίου αποχώρησης, το οποίο εγκρίθηκε επί της αρχής από τη Βουλή των Κοινοτήτων, αλλά με εκτεταμένο χρονοδιάγραμμα συζήτησης, που καθιστά την παράταση υποχρεωτική, με αποτέλεσμα η βρετανική κυβέρνηση να παγώσει τη διαδικασία συζήτησης του νομοσχεδίου μέχρι να γίνει σαφές από την πλευρά των "27” ποιος είναι ο προσφερόμενος χρόνος.
Παράλληλα, όμως, ο ένοικος της Ντάουνινγκ Στριτ καταλήγει στην εκτίμηση ότι δεν υπάρχει ευκαιρία χρονοτριβής την οποία δεν θα αξιοποιήσει το κοινοβούλιο, συνεπώς η ανανέωσή του με πρόωρες εκλογές τον Δεκέμβριο είναι η προτιμότερη λύση – μόνο που κάτι τέτοιο προϋποθέτει τη χορήγηση τρίμηνης παράτασης από τους "27” και βέβαια τη συναίνεση της αντιπολίτευσης, εφόσον η αυτοδιάλυση της Βουλής απαιτεί πλειοψηφία δύο τρίτων.
Η Ε.Ε., από την πλευρά της, απαντά (με επιμονή της Γαλλίας) ότι το πόση παράταση θα χορηγήσει θα εξαρτηθεί από τον λόγο για τον οποίο τη ζητά η βρετανική πλευρά. Οι αποφάσεις των "27” την Παρασκευή έριξαν και πάλι την μπάλα στο βρετανικό γήπεδο: από τη μια συμφωνήθηκε καταρχήν ότι θα πρέπει να δοθεί παράταση, ώστε να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο ασύντακτης εξόδου. Παράλληλα, όμως, αποφεύχθηκε οποιαδήποτε απόφαση για τη διάρκειά της, μέχρι να γίνει σαφές αν η Βρετανία οδεύει προς εκλογές ή όχι. Οι "27” θα αποφανθούν (διά περιφοράς και όχι με τη σύγκληση συνόδου) μόλις το τελευταίο 48ωρο πριν από την 31η Οκτωβρίου, αναμένοντας τα αποτελέσματα των διεργασιών στη Βουλή των Κοινοτήτων από Δευτέρα.
Ήδη οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες και το Σκωτικό Εθνικό Κόμμα τάχθηκαν υπέρ της διεξαγωγής εκλογών: οι πρώτοι αποβλέπουν στην κεφαλαιοποίηση της ψήφου υπέρ του Remain και στην εξάντληση κάθε δυνατότητας παράτασης, στην προοπτική ανατροπής της ίδιας της επιλογής της εξόδου. Οι δε Σκωτσέζοι αυτονομιστές ενδιαφέρονται πρωτίστως για τη διεξαγωγή ενός δεύτερου δημοψηφίσματος (μετά από αυτό του 2014), με το ερώτημα της ανεξαρτητοποίησης – συνεπώς επενδύουν στο Brexit, όσο και αν το καταγγέλλουν, προκειμένου να έχουν το επιχείρημα ότι η Σκωτία σύρεται εκτός Ε.Ε. παρά τη θέλησή της.
Με τους Εργατικούς, τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα. Η αξιωματική αντιπολίτευση της Βρετανίας αρνείται μέχρι τώρα να συναινέσει στη διεξαγωγή εκλογών, επικαλούμενη ότι ο κίνδυνος ασύντακτου Brexit δεν έχει αποφευχθεί (υπονοώντας δηλ. ότι μια νέα κυβέρνηση Τζόνσον θα μπορούσε να υπαναχωρήσει μετεκλογικά από τη συμφωνία συντεταγμένης εξόδου).
Πρόκειται για μια ηττοπαθή στάση, η οποία εξηγείται εύκολα από το γεγονός ότι οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν προβάδισμα 15 ποσοστιαίων μονάδων στους Συντηρητικούς, οι οποίοι δείχνουν να έχουν απαλλαγεί από τον πονοκέφαλο της εκ δεξιών πλαγιοκόπησής τους από το Κόμμα του Brexit του Νάιτζελ Φάρατζ.
Ο ηγέτης των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν έχει καταστεί όμηρος των εσωκομματικών του αντιπάλων, οι οποίοι γνωρίζουν ότι όσο περισσότερο τον εμπλέκουν στο παιχνίδι των καθυστερήσεων, τόσο περισσότερο εμποδίζουν το ξεδίπλωμα της δικής του ατζέντας (περί λιτότητας κ.λπ.) και την ήττα του κόμματος, όποτε προκύψουν οι εκλογές.
Ο Μπόρις Τζόνσον, από την άλλη, βρίσκεται σε θέση win-win. Το ότι δεν θα μπορέσει να υλοποιήσει την υπόσχεσή του για έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε. στις 31η Οκτωβρίου ή έστω για τη συντομότερη δυνατή παράταση είναι κάτι το οποίο μπορεί να προσάψει στους διαδικαστικούς ελιγμούς της αντιπολίτευσης. Τη δε επιθυμία του για διεξαγωγή εκλογών μετά την υλοποίηση του Brexit (που θεωρείται περισσότερο συμφέρουσα πολιτικά για τους Συντηρητικούς) επιχειρεί να την εκπληρώσει, αφήνοντας ανοικτό το περιθώριο επικύρωσης από τη Βουλή του νομοσχεδίου αποχώρησης μέχρι τις 6 Νοεμβρίου. Σε αυτό το σενάριο οι εκλογές θα μπορούσαν να διεξαχθούν, μετά την προβλεπόμενη παρέλευση 25 ημερών προεκλογικής εκστρατείας, στις 12 Δεκεμβρίου.
Ωστόσο, το πιθανότερο είναι η αυριανή κοινοβουλευτική συνεδρίαση να σημαδευτεί από κάθε είδους τεχνάσματα. Αν η πρόταση Τζόνσον για διεξαγωγή εκλογών απορριφθεί, όπερ και το πιθανότερο, τότε είτε θα επιχειρηθεί η κατάθεση (με τη στήριξη του SNP) νόμου που θα παρακάμπτει την πρόβλεψη αυτοδιάλυσης της Βουλής με αυξημένη πλειοψηφία είτε και η κατάθεση πρότασης μομφής από τους Συντηρητικούς προς... τη δική τους κυβέρνηση. Το πρώτο ενδεχόμενο δίνει όμως τη δυνατότητα για παρεμβολή τροπολογιών, αυξάνοντας την αβεβαιότητα, ενώ το δεύτερο οδηγεί, πριν από τη διάλυση της Βουλής, σε μια 14ήμερη προσπάθεια δημιουργίας εναλλακτικής πλειοψηφίας – την οποία πάντως αποκλείεται να χαρίσουν οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες στον Κόρμπιν.
Πηγή: capital.gr (Κώστας Ράπτης)