Η Παναγία εικονίζεται ως ώριμος γυναίκα με το γνωστό μαφόριό της, όπως την βλέπουμε στις εικόνες της. Το ίδιο κάνει ο υμνῳδός της Εκκλησίας και για τις λαμπάδες των παρθένων. Οι αναμμένες λαμπάδες δεν είχαν σκοπό να εμποδίσουν την τριετή παιδίσκη να γυρίσει πίσω καθώς πήγαινε στο Ναό, όπως αναφέρει η απόκρυφη διήγηση, αλλά να υποδείξουν την νοητή λαμπάδα, την Παναγία, και να προδηλώσουν την μελλοντική αίγλη, που θα ανέλαμπε από αυτή και θα εφώτιζε τους εις το σκότος της αμαρτίας καθημένους ανθρώπους, δηλαδή τον Ιησού Χριστό.
Αυτό τον συμβολισμό παρουσιάζει το δ’ Στιχηρό προσόμοιο του Εσπερινού του δ’ ήχου:
«Αἱ νεάνιδες χαίρουσαι καί λαμπάδας κατέχουσαι, τῆς λαμπάδος σήμερον προπορεύονται τῆς νοητῆς καί εἰσάγουσιν αὐτήν εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων ἱερῶς προδηλοῦσαι τήν μέλλουσαν αἴγλην ἄρρητον ἐξ αὐτῆς ἀναλάμψειν καί φωτίσειν τούς ἐν σκότει καθημένους, τῆς ἀγνωσίας ἐν Πνεύματι».
Την Παναγία υποδέχεται στο ιερό, ο ιερέας Ζαχαρίας ντυμένος με την επίσημη ιερατική στολή του. Σκύβει με τεταμένα τα χέρια του να υποδεχθεί «εὐφραινόμενος ταύτην ὡς Θεοῦ κατοικητήριον».
Η μικρή Παναγία λυγερόσωμος και ευθυτενής τείνει και αυτή τα χέρια της προς τον ιερέα.
Πάνω αριστερά σε πολλές εικόνες παριστάνεται η Παναγία καθημένη επάνω σε μαρμάρινο θρόνο, όπου δέχεται την τροφή, που της κομίζει ο άγγελος Γαβριήλ. Η Παναγία θα παραμείνῃ στα Άγια των Αγίων ως νέα Κιβωτός της Διαθήκης, ως η «ἔμψυχος κιβωτός» και κατά τήν 12ετή παραμονή της στό Ιερό, θά τρέφεται θαυματουργικώς με ουράνια τροφή.
