Αναφορικά με την πολυαναμενόμενη επέτειο των διακοσίων ετών από την Παλιγγενεσία της χώρας μας, προκύπτουν ως τροφή προς σκέψη μερικοί προβληματισμοί, που μέσα από εκτενέστερη ανάλυση μόνον ευφορία δεν προκαλούν ή αφορμές για πανηγυρισμούς. Συγκεκριμένα, βάσει στοιχείων, ας προβούμε σε μίαν ειλικρινή ενδοσκόπηση.
1. Είμαστε υπερήφανοι απόγονοι των απελευθερωτών μας και επιθυμούμε να τιμήσουμε τη θυσία τους, ή μία de facto υπόδουλη χώρα, αποικία χρέους (μέσα από διαχρονικές χρεωκοπίες), δέσμια της αμφιβόλου ηθικής πολιτικής τάξης και δουλικοί εντολοδόχοι; Τι να πρωτοθυμηθούμε; Tην ευγνωμοσύνη του αξιότιμου τέως Πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη στο Κοινοβούλιο όταν αναφώνησε «θέλω να ευχαριστήσω την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για την πρωτοβουλία και τη βοήθεια τους» (1/2/1996), ή τη δικαιολογία του συναγωνιστή του, αξιότιμου κ. Θόδωρου Πάγκαλου (τότε Υπουργού Εξωτερικών) «τη σημαία [σσ: στα Ίμια] την πήρε ο άνεμος»; Το δε απίστευτο ατόπημα της ιστορικού κ. Μαρίας Ρεπούση που έγραψε ότι κατά τη Μικρασιατική καταστροφή, στην αποβάθρα της Σμύρνης, οι Έλληνες λόγω του «συνωστισμού» έπεσαν στη θάλασσα (Η κ. Ρεπούση αργότερα, μετά τη θύελλα των διαμαρτυριών, αφαίρεσε την επίμαχη λέξη από το σχολικό βιβλίο). Ή το θέμα της «Μακεδονίας» που προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί την κοινή γνώμη. Υπάρχει άλλη χώρα που βανδαλίζονται κατ’ επανάληψη η αρχιτεκτονική ή αγάλματα ηρώων αγωνιστών με γκράφιτι (Βλέπε Πεδίον του Άρεως, έφιππος Κολοκοτρώνης στην Παλαιά Βουλή, ο Μακρυγιάννης στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, κ.α.);
2. Η επιτροπή Ελλάδα 2021 ουσιαστικά αποδείχτηκε ομάδα μερικής αμφισβήτησης ή εξωραϊσμού της Τουρκοκρατίας, αλλά, και κατάκρισης κορυφαίων ιστορικών μορφών, όπως του Ιωάννη Καποδίστρια και του Ιωάννη Μακρυγιάννη. (Ο Καθηγητής Αριστείδης Χατζής, μέλος της Επιτροπής, επανειλημμένα προκάλεσε με τις απόψεις του). Με τη νεωτεριστική ή αναθεωρητική οπτική της, η Επιτροπή αποδείχτηκε τελικά σε επιτροπή αποδόμησης της ιστορίας μας αν και υπό τη γενική κατακραυγή επιχείρησε να ανασκευάσει. Οι δε σημερινοί «διανοούμενοι» του τόπου, αν και αριστεροί, χαρακτήρισαν τον Κολοκοτρώνη ως ομοφυλόφιλο…
3. Όπως σημειώνει εύστοχα ο κ. Χρήστος Γιανναράς σε κείμενο που τιτλοφορείται «Η εκποίηση ως ‘παλιγγενεσία’», «Εως σήμερα ακόμα, διακόσια χρόνια από την ίδρυση του ελλαδικού κράτους, οι υπουργοί, αναπληρωτές υπουργοί και υφυπουργοί Εξωτερικών, Εθνικής Οικονομίας, Παιδείας, ίσως και άλλοι, είναι πολύ δύσκολο να καμουφλάρουν την παρέμβαση ξένων πρεσβειών στην πολιτική τους καριέρα»… μας καλεί δε «το κωμικό μας κράτος» να «γιορτάσουμε» το γεγονός που έχουμε μετασχηματιστεί «σε θλιβερό απολειφάδι παρακμιακής επαρχιωτίλας: δήθεν κράτος που ζει μόνο με δανεικά έχοντας ενεχυριάσει ακόμα και τα αρχαιολογικά του θησαυρίσματα και τις έκπαγλες ακρογιαλιές του (Καθημερινή 1/11/2020).
4. Γιατί οι ίδιες πέντε οικογένειες ως ευγενείς γόνοι («τζάκια» κατά το λαό) δήθεν δικαιωματικά νέμονται την εξουσία και ουσιαστικά αγνοούν ή περιφρονούν τους πολίτες (Βλέπε πρόσφατα τον αξιότιμο κ. Πρωθυπουργό, κατά δήλωση του υπερήφανο προσκεκλημένο της μυστικής νεοταξικής Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, που μεταξύ στιγμών «ανεμελιάς» χαρακτήρισε «ψεκασμένους» σημαντική μερίδα των πολιτών μας, τους δε μητροπολίτες ως «κότες»). Ως αποτέλεσμα του modus operandi και της αντιδημοκρατικής στρέβλωσης, όπως θα υποστηρίξουν πολλοί ομογενείς μας, στην Ελλάδα επικρατεί η αναξιοκρατία, η μετριότητα, η παραίτηση μέσω του συμβιβασμού, η αδιαφάνεια (κατοχύρωση συμφερόντων σε άσχετα νομοσχέδια που ψηφίστηκαν μεσάνυχτα, προκηρύξεις μέσα από φωτογραφικές διατάξεις για επιχειρήσεις ή θέσεις καθηγητών σε ΑΕΙ, κ.α.), ο μιμητισμός, η κομματοκρατία, ο διογκωμένος δημόσιος τομέας εις βάρος της καινοτομίας και της υγιούς επιχειρηματικότητας, η υψηλή φορολόγηση και η έλλειψη μακροχρόνιων πολιτικών , η δε χώρα είναι «μόνο για διακοπές» και όχι για επενδύσεις. Μήπως τελικά επιζητείται η μεταπολίτευση της μεταπολίτευσης;
5. Γιατί οι περισσότεροι θεσμοί στη χώρα μας έχουν αλωθεί. Τουλάχιστον αυτό φαίνεται να υποστηρίζουν οι πολίτες, οι οποίοι δυστυχώς αρχίζουν πλέον να αμφισβητούν και το θεσμό της Δικαιοσύνης. Δεν υπάρχουν γυναίκες δικαστικοί που προτίμησαν την συνταξιοδότηση αρνούμενοι να υπακούουν σε άνωθεν παρεμβάσεις; Τη χείριστη γνώμη έχει ο λαός για το πολιτικό σύστημα και τους δημοσιογράφους. Τα ΜΜΕ στη χώρα μας, όπως πολλοί αντιλαμβανόμαστε πλέον, απεμπόλησαν την «αντικειμενικότητα» μέσα από τη διαπλοκή και τον κρατικό έλεγχο της ενημέρωσης και του διαδικτύου (Στη σύγχρονη εποχή, η εξουσία καινοτομεί. Διαγράφει πλέον μη κολακευτικά σχόλια ή μη αποδοχή από τους διαδικτυακούς λογαριασμούς της, ενώ παράλληλα παρουσιάζει σωρεία ακολούθων και κολακευτικά σχόλια από ανθρώπους σε μακρινές χώρες που παραδόξως απέκτησαν λογαριασμό τον Μάρτιο...).
6. Γιατί ο Ελευθεροτεκτονισμός (Μασονία) στον οποίον αντιτάχθηκε σθεναρά ο Ιωάννης Καποδίστριας, έχει εδραιωθεί στην πολιτική τάξη και δη την εξουσία, την πανεπιστημιακή κοινότητα, την «ελίτ» της χώρας, ακόμη και σε μέρος της Εκκλησίας. Ειρωνικά, ο δολοφονηθείς πρώτος Κυβερνήτης της χώρας που απαίτησε οι δημόσιοι υπάλληλοι να μην είναι ελευθεροτέκτονες, παρουσιάζεται από τη συγκεκριμένη οργάνωση ως «αδελφός» (Παραδόξως, ο φάκελος της έρευνας της δολοφονίας (1831) παραμένει ακόμη σφραγισμένος στην Αγγλία).
7. Γιατί «αμελούμε» διαχρονικά την άμυνα της χώρας, δηλαδή, εξασθενούμε την αποτρεπτική μας ικανότητα έναντι της Τουρκίας, από την οποίαν ελευθερωθήκαμε μετά από σχεδόν τετρακόσια χρόνια δουλείας (Τις δύο τελευταίες δεκαετίες υπό το πρόσχημα των μνημονίων, αλλά ουσιαστικά, ανέκαθεν δέσμιοι των επιλογών οπλικών συστημάτων και εξοπλισμών που θα μας επιβληθούν από τους «συμμάχους» Αμερικανούς, Γερμανούς και το ΝΑΤΟ). Ας διερωτηθούμε, δύναται να υπάρξει παιδεία, ελευθερία και πολιτισμός, όταν τα σύνορα μίας χώρας μειωθούν περαιτέρω ή η χώρα υποδουλωθεί; Γιατί από τα φοβικά σύνδρομα επενδύουμε παραλόγως στις κουμπαριές, τα ζεϊμπέκικα και την "πολιτισμική επίθεση" έναντι των "γειτόνων", όταν εκείνοι αιώνες μας μάχονται (προς το παρόν υβριδικά), διαχρονικά προβαίνουν σε εθνοκαθάρσεις ή πογκρόμ, εργαλειοποιούν τους μετανάστες, παραβιάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα μας, ενώ τώρα ανερυθρίαστα αμφισβητούν τον Εθνικό Εναέριο Χώρο, την υφαλοκρηπίδα, ενώ διεκδικούν 152 νησιά και νησίδες καθώς και τη Θράκη μεταξύ των άλλων (Βλέπε τα Νέα, 14/9/2020). Να θυμίσουμε ότι εκκρεμεί επί δεκαετίες το Casus Belli της Τουρκίας, υπό το καθεστώς του οποίου μειονεκτικά ή ηλιθιωδώς δεχόμαστε να διαπραγματευτούμε. Η πολιτική τάξη που εμφανίζεται διαχρονικά «διαλλακτική» (ή μάλλον υπάκουη σύμμαχος) προτείνει να προσφύγουμε από κοινού στο Δικαστήριο της Χάγης υπό το ψευτοδίλημμα του πολέμου, όταν ο έγκριτος Συνταγματολόγος Καθηγητής Γεώργιος Κασιμάτης υποστηρίζει ότι αυτό αποτελεί προδοσία ως τραγικό λάθος, καθώς το Δικαστήριο αποδεδειγμένα δεν είναι αντικειμενικό (Το σχετικό βίντεο του Καθηγητή Κασιμάτη είναι διαθέσιμο στον υπέροχο κόσμο του διαδικτύου).
8. Ο Δείκτης Δημοκρατικότητας (Democracy Index) της Ελλάδας δεν επιτρέπει πανηγυρισμούς. Κατατασσόμαστε στις τελευταίες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο νούμερο 39 παγκοσμίως. Όσον αφορά τη «λειτουργία της κυβέρνησης», η βαθμολογία μας είναι 4,86 με άριστα το 10 (The Economist – Intelligence Unit 2019). Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι τo Σύνταγμα της μεταπολίτευσης παραβιάζεται διαχρονικά, ιδιαιτέρως δε σήμερα με πρόσχημα την πανδημία (Νομικοί κύκλοι αναμένουν σχετικές επισημάνσεις ή καταδίκες από θεσμούς του εξωτερικού). Τις έντονες ανησυχίες τους τεκμηριώνουν ο Συνταγματολόγος Καθηγητής Κασιμάτης, ο παραιτηθείς Καθηγητής Νομικής ΔΠΘ Κωνσταντίνος Βαθιώτης, η Ειρηνοδίκης Αργυρώ Τέγουτζικ, κ.α. Οι στοιχειώδεις και πανανθρώπινες ελευθερίες παραβιάζονται συστηματικά, οι δε γηγενείς Έλληνες θεωρούνται πλέον πολίτες «δεύτερης κατηγορίας» (Προτεραιότητα έχουν πλέον οι Μουσουλμάνοι αδελφοί μας που κατέκλυσαν παρανόμως τον τόπο από δεκάδες χώρες, οι ΛΑΟΤΚΙ αδελφοί μας που χαρακτηρίζουν αυθαιρέτως την πλειοψηφία των πολιτών ως «ομοφοβικούς», οι συνδικαλιστές και οι αριστεροί που εν μέσω της πανδημίας αυτοβούλως έκαναν εκατοντάδες μαζικές πορείες σε όλη τη χώρα υπερασπιζόμενοι τον αδελφό κ. Δημήτρη Κουφοντίνα, αμετανόητο δολοφόνο έντεκα ανθρώπων που τελικά και αυτός είναι θύμα της ιδεολογίας του, κ.ο.κ.). Στη λαϊκή συνείδηση έχει εδραιωθεί πλέον ότι επιχειρείται από τις ηγεσίες αντικατάσταση του πληθυσμού, σύμφωνα με τις επιταγές της Νέας Τάξης Πραγμάτων (Σύμφωνα με τον ΣΕΒ κατά την περίοδο 2008-2017, περίπου 500.000 άνθρωποι δημιουργικής ηλικίας και κυρίως επιστήμονες, έφυγαν από τη χώρα αναζητώντας καλύτερες προοπτικές [σσ: Brain Drain], γεγονός που πιθανότατα θα επαναληφθεί λόγω της οικονομικής κρίσης της πανδημίας (Ναυτεμπορική 17/2/2020). Επιπρόσθετα, ουδείς γνωρίζει επακριβώς τον αριθμό του άνω του ενός εκατομμυρίου μεταναστών που εισήλθαν αυτοβούλως και παρανόμως στη χώρα, πολλοί των οποίων έχουν διαχυθεί στην επικράτεια. Για να διευκρινιστεί, το πρόβλημα δεν είναι οι αδελφοί που έρχονται στον τόπο μας, αλλά, το πρόβλημα γεννάται με την απαίτηση εμείς να «αναπροσαρμόσουμε» τον τρόπο ζωής μας και τον πολιτισμό μας).
9. Γιατί στην Ελλάδα οι εντεταλμένοι εθνομηδενιστές του Σόρος, οι αναρχικοί και διεθνιστές αριστεροί, λοιδόρησαν τις λέξεις "πατρίδα" και "έθνος", σε αντίθεση με τους υπερήφανους πολίτες του Καναδά, της Γαλλίας, του Ισραήλ, κ.α., που αγαπούν τον τόπο τους. Αυτοί πλέον αυθαίρετα χαρακτηρίζουν όποιον τυγχάνει Χριστιανός και παράλληλα αναφέρει τη λέξη «πατρίδα» ή «έθνος», ως «ακροδεξιό» ή «φασίστα», τον οποίον συχνά προπηλακίζουν. Μπορούμε να προβλέψουμε ότι οι φασίστες του μέλλοντος θα θεωρούνται αντιφασίστες...
10. Γιατί οι νεωτεριστές ιστοριογράφοι, υποβαθμίζουν ή αρνούνται τη συνεισφορά και θυσίες της Εκκλησίας για την απελευθέρωση της χώρας. Θυμίζουμε ότι «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος», έγραφε στην Προκήρυξη της 24ης Φεβρουαρίου του 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έβαλε τον Σταυρό στην πρώτη σημαία που πρόχειρα κατασκεύασε, σημειώνοντας εμφατικά «Όταν πήραμε τα όπλα, πρώτα είπαμε υπέρ Πίστεως και ύστερα υπέρ Πατρίδος». Πολλοί κληρικοί πλήρωσαν με την ίδια τη ζωή τους την εμπλοκή τους στην απελευθέρωση, στη δε Πόλη απαγχονίστηκε ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ (10/4/1821). Ο περίφημος πίνακας του Θεοδώρου Βρυζάκη (1865) απεικονίζει τον Παλαιών Πατρών Γερμανό να ευλογεί τη σημαία της επανάστασης με τον σταυρό ενώ οι Έλληνες επαναστάτες ορκίζονται στον Θεό (Κάθε καλοπροαίρετος ερευνητής μπορεί να συμβουλευτεί τη σχετική εκτενή βιβλιογραφία). Πριν τη διεξαγωγή κομβικών μαχών οι πρωταγωνιστές της απελευθέρωσης μας ορκίστηκαν «εις το όνομα της Αγίας και ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδος», όμως, χάριν προοδευτικότητας, προορίζεται να εξαλειφθεί η σχετική αναφορά από το Σύνταγμα και το λεξιλόγιο μας. Γιατί οι Χριστιανοί παγκοσμίως, όπως και στην Ελλάδα, λοιδορούνται ή διώκονται ποικιλοτρόπως από τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Που είναι η ΕΛ.ΑΣ και ειδικά ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, όταν καίγεται η σημαία μας ή όταν πρόσφατα βεβηλώθηκε προκλητικά το κάδρο της Παναγίας που μετέφερε περαστικός, υπό τις ιαχές του όχλου «Η Ελλάδα να πεθάνει, να ζήσουμε εμείς. Στο διάολο η οικογένεια, στο διάολο και η Πατρίς» (11/03/2021 από ομάδα στο κέντρο της Αθήνας με πρωταγωνίστρια τη γνωστή γυναίκα), ενώ έχουμε 564 καταγεγραμμένα συμβάντα θρησκευτικού μίσους κατά Χριστιανικών στόχων στη χώρα μας (Το 95% των καταγεγραμμένων περιστατικών αφορούσαν Ορθόδοξους στόχους. Όπως δημοσίευσε το Τμήμα Θρησκευτικών Ελευθεριών και Διαθρησκευτικών Σχέσεων της Διεύθυνσης Θρησκευτικής Εκπαίδευσης και Διαθρησκευτικών Σχέσεων της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων για το έτος 2018. Σημειώστε ότι μόνο δύο περιστατικά βίας έλαβαν χώρα το ίδιο έτος κατά Μουσουλμανικών στόχων); Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ευαισθητοποιείται επιλεκτικά όταν θίγονται μετανάστες ή σε σπανιότατο περιστατικό βίας κατά Μουσουλμάνου; Ξεχάστηκε δε επιμελώς το Τάμα του Έθνους.
Καταληκτικά, τα προαναφερόμενα είναι μόνο μερικά, ενδεικτικά του status quo και της πολιτικής τάξης που είναι σε πλήρη δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα, και η οποία ευθύνεται για τα περισσότερα δεινά του τόπου και άλλα που με στοιχειώδη λογική προβλέπεται ότι θα ακολουθήσουν (Πληθυσμιακή αντικατάσταση και πολιτισμική αλλοίωση λόγω της ανέλεγκτης μετανάστευσης σε συνδυασμό με την υπογεννητικότητα των γηγενών, αυξημένη περιθωριοποίηση των Χριστιανών και θύελλα περιστατικών βίας κατά αυτών, κ.α. Εν ολίγοις, όπως προβλέπουν τόσο η ιστορία όσο και έγκριτοι γεωστρατηγικοί αναλυτές, θα επέλθει η Λιβανοποίηση της χώρας). Συνακόλουθα, μάλλον πρόκειται για προκλητικό εορτασμό-παρωδία της εθνεγερσίας του 1821 που θίγει το λαϊκό αίσθημα, δηλαδή, δίχως ουσιαστικό νόημα. Απλά, φανφάρες προς κομματική ή επικοινωνιακή εκμετάλλευση και με τις ανάλογες νεωτεριστικές φιέστες. Δυστυχώς, η χώρα μας, διακόσια χρόνια μετά την επανάσταση, φαίνεται να πορεύεται δίχως πυξίδα και να μην έχει ουσιαστικό λόγο ύπαρξης. Προς αποφυγήν κάθε παρανόησης, ο λαός ομοθυμαδόν, δίχως την πολιτική τάξη, θα εορτάσει την επέτειο όπως της αρμόζει. Καθώς οι σκεπτόμενοι πολίτες διερωτώνται, είναι όντως ελεύθεροι και κυρίαρχοι σήμερα, ή ο Οθωμανικός ζυγός μετασχηματίστηκε σε μία δυστοπική πραγματικότητα την οποίαν αδυνατούν να ελέγξουν; Ο αγώνας για την ελευθερία συνεχίζεται;
ΥΓ Ο υπογράφων δηλώνει σκεπτόμενος πολίτης («ψεκασμένος»;), παντελώς πολιτικά ακομμάτιστος, εύχεται δε να αποκτήσει μίαν ημέρα Ελληνική σημαία…