Πριν από δέκα μέρες γράφαμε για την προσέγγιση του Φαναρίου στην Εκκλησία της Γεωργίας σχετικά με την αναγνώριση της νέας ουκρανικής Εκκλησίας και χθες ήρθε η επιβεβαίωση.
Και η επιβεβαίωση ήρθε χθες καθώς σύμφωνα με εκκλησιαστικούς κύκλους οι Ιερομόναχοι Ειρηναίος και Ιερώνυμος, κληρικοί του Πατριαρχείου Γεωργίας, συνοδευόμενοι από τον κ. Νικόλαο Γκουργκενίτζε, πτυχιούχο της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, καταγόμενο από τη Γεωργία, επισκέφθηκαν τον επικεφαλής της νέας εκκλησίας Επιφάνιο.
Όπως ήταν αναμενόμενο η συζήτηση περιεστράφη στο θέμα της αναγνώρισης της Εκκλησίας της Ουκρανίας από την Τιφλίδα. Οι Γεωργιανοί επισκέπτες διαβεβαίωσαν τον Επιφάνιο ότι καταβάλλονται προσπάθειες ώστε αυτή η αναγνώριση να έλθει το συντομότερο δυνατό. Η ανεπίσημη αυτή αντιπροσωπεία παραβρέθηκε επίσης στις εορταστικές εκδηλώσεις για τα Εισόδια της Θεοτόκου με το ιουλιανό εορτολόγιο. Πάντως οι κληρικοί του Πατριαρχείου Γεωργίας, σεβόμενοι το γεγονός ότι ακόμη η Εκκλησία τους δεν έχει τοποθετηθεί για το Ουκρανικό, δεν έλαβαν μέρος στη Θεία Λειτουργία. Παρεκάθησαν όμως σε γεύμα που παρέθεσε ο κ. Επιφάνιος, κατά το οποίο ο Ιερομόναχος Ειρηναίος, είπε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Χαιρετίζουμε το Μακαριώτατο Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ.κ. Επιφάνιο, τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς και τους αδελφούς μας Ουκρανούς Ορθοδόξους. Σας ευχαριστούμε για την καλή υποδοχή. Εκφράζουμε τη συμπαράσταση και την υποστήριξή μας και ελπίζουμε ότι η Εκκλησία της Γεωργίας θα προστεθεί σύντομα σε αυτές που έχουν αναγνωρίσει την Αγιωτάτη Εκκλησία της Ουκρανίας. Εμείς, ως κληρικοί του Πατριαρχείου Γεωργίας, μετά την αναγνώριση από μέρους της Εκκλησίας μας, επιθυμούμε να επανέλθουμε στο Κίεβο και με την ευλογία του Μακαριωτάτου να συλλειτουργήσουμε μαζί του».
Το αν το Φανάρι έχει βρει συμμάχους στην Γεωργία είναι το ζήτημα που προκύπτει.
Από το καλοκαίρι του 2018 που είχε αποσταλεί Φαναριώτικη αντιπροσωπεία στην Τιφλίδα η προσέγγιση φαινόταν δύσκολη. ΄Άλλωστε η θέση της Εκκλησίας της χώρας σε σχέση με τις φιλοδοξίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου φάνηκε στην Σύνοδο του Κολυμπαρίου, αλλά και επι του πρακτέου αν η Γεωργιανή Εκκλησία συμφωνούσε ποτέ στην ουκρανική αυτοκεφαλία θα έπαιζε και το δικό της μέλλον κορώνα-γράμματα μιας και θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου με το ζήτημα της Αμπχαζίας.
Μια πιθανή εξέλιξη με απόφαση να γίνει δεκτό το αίτημα για τον τόμο αυτοκεφαλίας προς την Εκκλησία της Ουκρανίας θα μπορούσε να αποτελέσει προηγούμενο για την Ορθόδοξη Αμπχαζία, το οποίο μπορεί να συγκριθεί με το προηγούμενο του Κοσσυφοπεδίου πριν από δέκα χρόνια όσον αφορά τη διεθνή αναγνώριση του κράτους.
Από την άλλη πλευρά, η Ουκρανία και η Αμπχαζία (τηρουμένων των αναλογιών του ειδικού βάρους κάθε μιας) βρίσκονται τώρα σε διαφορετικές πλευρές της γεωπολιτικής κατανομής.
Η Ρωσία είναι ο κύριος στρατηγικός εταίρος της Αμπχαζίας.
Σε εκκλησιαστικό επίπεδο πάντως αξίζει να σημειωθεί πως στην Αμπχαζία το θέμα της αυτοκέφαλης λειτουργίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας έχει τεθεί εδώ και πολλά χρόνια.
Στην Αμπχαζία μάλιστα επικαλούνται ιστορικά στοιχεία και υπογραμμίζουν ότι δεν μιλούν για δημιουργία, αλλά για την αναδημιουργία της αυτοκεφαλίας. Όπως υποστηρίζουν ακόμη και στη Οικουμενική Συνόδου της Νίκαιας το 787 η Αμπχαζία εκπροσωπήθηκε από τον επίσκοπο Pitsunda, προκαθήμενο της Αμπχαζίας.
Και τον Αύγουστο του 2008, μετά τη ρωσική αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Αμπχαζίας, η κοινωνία της Αμπχαζίας άρχισε να ζητάει την αναγνώριση της ανεξάρτητης ύπαρξης της Αμπχαζιανής εκκλησίας από τη Γεωργιανή.
Το σήριαλ της Αμπχαζίας έχει πολλά επεισόδια….
Το 2009, ο Ιερέας Βησσαρίων (Apliaa) ανακοίνωσε από μόνος του την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Αμπχαζίας και αυτοανακηρύχτηκε επικεφαλής της Επισκοπής του Σουχούμι της Αμπχαζίας (σήμερα Επισκοπή Σουχούμι και Πιτσούντα ) και κατευθύνθηκε προς μια στενή σχέση με τη Μόσχα. Το 2011, μια ομάδα κληρικών και λαϊκών πραγματοποίησε στη Μονή Νέου Όρους Εθνοσυνέλευση από την οποία ιδρύθηκε η αποκαλούμενη Ιερά Μητροπολη της Αμπχαζίας (CMA), με επικεφαλής τον Αρχιμανδρίτη Δωρόθεο (κεκοιμημένος πλέον). Η CMA είναι ήδη επτά ετών και όλα αυτά τα έτη αναζητούν αυτοκεφαλία.
Για κάποιους λοιπόν το κλειδί για την αποκατάσταση της αυτοκεφαλίας της Αμπχαζίας βρίσκεται στη Μόσχα, για κάποιους στην Κωνσταντινούπολη.
Στις 9 Ιανουαρίου 2012 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Διοικητικού Συμβουλίου των μελών της CMA με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, η οποία συνάντηση, σύμφωνα με τους ίδιους, ήταν η αρχή της διαπραγματευτικής διαδικασίας για την Αμπχαζιανή Ορθόδοξη Εκκλησία.
Τότε το Οικουμενικό Πατριαρχείο παρουσίασε τρεις προϋποθέσεις για τη λύση του θέματος της Αμπχαζίας : η πρώτη ήταν η άποψη των πιστών σχετικά με την προθυμία ή απροθυμία να παραμείνει μέρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Γεωργίας. Η δεύτερη ήταν η άποψη του κληρού στο έδαφος της Αμπχαζίας για το ίδιο θέμα. Και η τρίτη η επίσημη θέση του κράτους και μια εκ μέρους του έκκληση προκειμένου να ξεκινήσει η διαδιακσία εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Στη συνέχεια και μετά το πέρας ενός χρονικού διαστήματος οι Αμπχαζιανοί υποστήριξαν ότι δύο από τις τρεις προϋποθέσεις είχαν εκπληρωθεί. Στην Αμπχαζία διεξήχθη έρευνα και συγκεντρώθηκαν περισσότερες από 70.000 υπογραφές για την αποκατάσταση της αυτοκεφαλίας. Και στο γραφείο του προέδρου της Αμπχαζίας οι κληρικοί ανεξαρτήτως οργάνωσης στην οποία ανήκουν, υπέγραψαν μια έκκληση προς τη Συνέλευση των επικεφαλής των τοπικών εκκλησιών για την αποκατάσταση της αυτοκεφαλίας για την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμπχαζίας . Η τρίτη προϋπόθεση είναι η επίσημη στάση του Προέδρου της Αμπχαζίας, κάτι που παραμένει ένα ανεπίλυτο ζήτημα μέχρι και τώρα.
