Από τους πρώτους, αν όχι ο πρώτος σεφ στην Ελλάδα, ο Νικόλαος Τσελεμέντες άλλαξε το πρόσωπο της ελληνικής κουζίνας, εισάγοντας διάφορες καινοτομίες εμπνευσμένες από την εκπαίδευση και τα πολυάριθμα ταξίδια του στο εξωτερικό.
Καινοτομίες που δέχτηκαν επικρίσεις κατά καιρούς, η επιτυχία και η αντοχή στο χρόνο των οποίων αποδείχτηκε πολύ ισχυρότερη των επιφυλάξεων.
Το νέο πρόσωπο που έδωσε στην εγχώρια γαστρονομία ο Σιφνιός αρχιμάγειρας βάδισε πλάι – πλάι με την ολοκλήρωση του σημαντικότερου ως τότε κύκλου αστικού εκσυγχρονισμού του ελληνικού κράτους.
Οι δεσμοί του Τσελεμεντέ με την αστική τάξη εξάλλου ήταν λόγω επαγγέλματος ισχυροί, ενώ στην πορεία της ζωής του συνδέθηκε και με τον κατεξοχήν πυρήνα του αστικού κράτους, το στρατό, μ’ ένα δρόμο που πέρασε … από το στομάχι.
Γεννήθηκε στις 2 Μάρτη 1878 στη Σίφνο, στο χωριό Εξάμπελα, αλλά σύντομα η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα.
Το πάθος του για τη μαγειρική γεννήθηκε όταν ήταν σε μικρή ηλικία, καθώς μπαινόβγαινε στις κουζίνες του εστιατορίου “Ακταίον”, που διατηρούσε ένας θείος του στο Νέο Φάληρο.
Ξεκίνησε ως μαθητευόμενος σε συμβολαιογραφείο, σύντομα όμως έπεισε τους γονείς του να τον στείλουν για ένα χρόνο στη Βιέννη, όπου έμαθε τη μαγειρική τέχνη, για να πιάσει μετά τις πρώτες του δουλειές σε διάφορες αθηναϊκές πρεσβείες.
Η φήμη που θα αποκτήσει του επιτρέπει να εκδώσει το 1910 το πρωτοποριακό για την εποχή περιοδικό “Οδηγός μαγειρικής”, που περιείχε συνταγές, γαστρονομικά νέα, συμβουλές διατροφής, οδηγίες συντήρησης τροφίμων και διακόσμησης φαγητού και πολλά ακόμα.
