Μετά από τέσσερα χρόνια μαχών στη Συρία, η Ρωσία επεκτείνει τις εκεί στρατιωτικές της εγκαταστάσεις, με τους παρατηρητές να επισημαίνουν ότι η ουσία των προκλήσεων είναι πολιτική.
Ήδη ο ρωσικός στρατός ανακοίνωσε ότι η Μόσχα παρακολουθεί την επέκταση της αεροπορικής βάσης Khmeimim. Η πρωτοβουλία βρίσκεται, στο αρχικό στάδιο, αλλά συνεπάγεται την κατασκευή δεύτερου διαδρόμου για να επιτρέψει στη μονάδα να εξυπηρετήσει περισσότερα αεροσκάφη.
Ο αντιπτέραρχος Konstantin Dolgov, αναπληρωτής διοικητής του μικτού σμήνους αερομεταφερόμενων αεροσκαφών στην Khmeimim , επεσήμανε ότι οι εγκαταστάσεις είναι ήδη ικανές να φιλοξενούν και πυραυλικές μεταφορές.
Νωρίτερα, τα στρατηγικά αεροσκάφη των ρωσικών αεροπορικών δυνάμεων (Tu-95MS και Tu-160) ξεκίνησαν τις επιθέσεις πυραύλων Κρουζ στις θέσεις των ομάδων της αντιπολίτευσης και των ισλαμιστών τρομοκρατών από τις αεροπορικές βάσεις Mozdok και Olenya στη Ρωσία.
Επιπλέον, οι Ρώσοι δημιούργησαν νέα υπόστεγα αεροσκαφών, ικανά να στεγάσουν τα αεριωθούμενα αεροσκάφη Su-35 και τα βομβαρδιστικά Su-34. Ο εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, Igor Konashenkov, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι τα τελευταία δύο χρόνια σκοτώθηκαν περίπου 120 αντάρτες που επιχείρησαν να επιτεθούν στην αεροπορική βάση από τα συστήματα αεράμυνας και τα ηλεκτρονικά συστήματα αντιμέτρων.
Η αεροπορική βάση φιλοξενεί περίπου 30 αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων αεροπλάνων (Su-35S, Su-34 και Su-24) και στρατιωτικών ελικόπτερο (Mi-35 και Mi-8. Οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι ανέφεραν τη βελτίωση και άλλης στρατιωτικής εγκατάστασης στη Συρία.
Στις 26 Σεπτεμβρίου, ο αναπληρωτής επικεφαλής της ρωσικής επιχειρησιακής διοίκησης για τις απομακρυσμένες θαλάσσιες ζώνες, Evgeny Guschin, ανακοίνωσε ότι στο λιμάνι του Tartus κατασκευάστηκε ρωσικό ναυπηγείο που αναμένεται να λειτουργεί από τις 15 Οκτωβρίου. Καλύπτει έκταση 2.100 τετραγωνικών μέτρων.
Ο αρχηγός της διοίκησης, Sergey Tronev, δήλωσε ότι στο λιμάνι υπάρχουν δύο υποβρύχια εξοπλισμένα με πυραύλους Kalibr.
Οι επίσημες εκθέσεις υπογραμμίζουν την κατάσταση των εγκαταστάσεων στο Tartus. Μετά την εμβάθυνση και επέκταση της πλωτής οδού με την απαραίτητη νομική έγκριση, η εγκατάσταση, που ήταν προηγουμένως ένα μικρό ναυπηγείο τεχνικής συντήρησης, έγινε σημαντική μεσογειακή βάση του ρωσικού ναυτικού, ικανή να φιλοξενήσει έως και 11 πολεμικά πλοία, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι εφοδιασμένα με πυρηνικές γεννήτριες .
Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων χρόνων παρουσίας της ρωσικής αεροπορίας στη Λατάκια, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας επέκτεινε συνεχώς την ικανότητα της βάσης Χμέιμιμ, ακόμη και ενώ ορισμένοι πολιτικοί στη Μόσχα θεωρούσαν τη συνεχή παρουσία στη Συρία ως μη βιώσιμη.
Τον Ιούλιο του 2016, οι δορυφορικές εικόνες της αεροπορικής βάσης που έγιναν στα τέλη του 2015 συγκρίθηκαν με εκείνες που έγιναν τον Ιούνιο του 2016, αποκαλύπτοντας ένα νέο χώρο στάθμευσης αεροσκαφών, ελικοδρόμια και επιμηκυμένο διάδρομο.
Αναλύοντας τα αποτελέσματα των τεσσάρων χρόνων λειτουργίας της βάσης, οι Ρώσοι στο Al-Monitor υποστηρίζουν ότι η συριακή καμπάνια επέτρεψε την απόκτηση εντυπωσιακής εμπειρίας μάχης και ανεφοδιασμού σε ένα «μακρινό» πεδίο μάχης, επιτρέποντας επίσης τη χρήση μεγάλης ποικιλίας όπλων και εξοπλισμού των Su-57 και αεριωθούμενων αεροσκαφών πέμπτης γενιάς .
Παράλληλα, λόγω της συμμετοχής ιδιωτικών στρατιωτικών εταιρειών, η σύγκρουση δεν έχει «αφγανοποιηθεί», επομένως η φήμη της ρωσικής κυβέρνησης δεν υπέστη ζημίες.
Αντίθετα, στο πλαίσιο πολλών κυρώσεων, η Μόσχα κατάφερε να επιβάλει έναν «ισότιμο διάλογο», να επιδείξει τον σημαντικό ρόλο της στην παγκόσμια πολιτική και να αποδείξει τη δέσμευσή της να υποστηρίξει τη συριακή κυριαρχία και κυβερνητικά θεσμικά όργανα, ατελείς όπως είναι.
Εν τω μεταξύ, το Κρεμλίνο δεν δείχνει να είναι έτοιμο να συμμετάσχει στην επιχείρηση στο Idlib.
Ούτε είναι πρόθυμο να αναλάβει τα έξοδα παροχής ασφάλειας εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρουν τα στρατεύματά τους από την ανατολική Συρία.
Όπως επισημαίνει στην ιστοσελίδα Al Monitor ο Anton Mardasov (ειδικός στις στρατιωτικές υποθέσεις και δημοσιογράφος με επίκεντρο τη Συρία, το Ιράκ και τις εξτρεμιστικές οργανώσεις και εμπειρογνώμονας στο Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων της Ρωσίας -RIAC): Οι ρώσοι επιχειρηματικοί κύκλοι, εκτός από τους κυβερνητικούς παράγοντες που εμπλέκονται σε κρατικά προγράμματα, είναι απρόθυμοι να επενδύσουν σε έργα της Συρίας.
Η δημιουργία της συνταγματικής επιτροπής, η οποία ουσιαστικά συνέπεσε με την επέτειο έναρξης της ρωσικής συριακής εκστρατείας, εμποδίζει, εξ ορισμού, τη μεταρρύθμιση του συριακού καθεστώτος, καθώς οι πολιτικές αντιπολιτευτικές ομάδες και οι ένοπλες ομάδες αντιφρονούντων είναι πολύ αδύναμες.
Αποτέλεσμα τούτου, η Ρωσία εξακολουθεί να εξισορροπεί τις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας, Ιράν, Ηνωμένων Πολιτειών και Ισραήλ και να παραμείνει σε καλή κατάσταση στις σχέσεις της με τη Δαμασκό.
Ακόμα και αν η σημερινή πορεία κρίνεται πως είναι επιτυχημένη, η Ρωσία θα πρέπει τελικά να κάνει την επιλογή: Είτε να επιδιώξει συμβιβασμό που να ικανοποιεί τους εξωτερικούς γεωπολιτικούς παίκτες είτε να συνεχίσει να επενδύει στην αποταμίευση του καθεστώτος Assad.
Το καταληκτικό σημείο είναι: Δεν μπορεί κάποιος να υπολογίζει πως η Συρία μπορεί να καταστεί ασφαλής μέσω επενδύσεων από ρωσικές επιχειρήσεις και πιστούς σε σύρους υπηκόους που ζουν στο εξωτερικό.
