Η τελευταία φορά που ο Καλιφορνέζος επιστήμονας του κλίματος Peter Kalmus ήταν σε αεροπλάνο ήταν το 2012: Λέει ότι τον έκανε να αισθάνεται σωματικά άρρωστος και σαν να "κλέβει" από το μέλλον των παιδιών του, και ορκίστηκε να μην πετάξει ξανά.
Η...φάμπρικα της "κλιματικής επανάστασης" που στις μέρες μας έχει γίνει της μόδας έχει οδηγήσει πάντως εδώ και αρκετό καιρό κάποιους απλούς Αμερικανούς να βρουν τρόπους να μειώσουν δραστικά τα δικά τους αποτυπώματα άνθρακα, ελπίζοντας να πείσουν τους άλλους με τα παραδείγματα τους.
Ο Kalmus παρακολούθησε τις μεταδιδακτορικές του σπουδές το 2009, όταν ανησυχούσε ολοένα και περισσότερο για την προοπτική κλιματικής βλάβης, όπως η προοπτική του υπερπληθυσμού της Γης, που προκάλεσε ξεσπάσματα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης που καταστρέφουν τα μετεωρολογικά συστήματα.
"Ταρακουνώντας τους ανθρώπους με αναφορές στο Facebook πραγματικά δεν πήγαιναν παντού", είπε σε συνέντευξή του από το σπίτι του σε προάστιο του Λος Άντζελες.
"Τελικά, μου φάνηκε ότι θα έπρεπε ίσως να φέρω τις πράξεις μου σε ευθυγράμμιση με τις πεποιθήσεις μου"είπε.
Αξιοποιώντας την τεχνογνωσία του ως επιστήμονας, υπολογίζει τις εκπομπές που σχετίζονται με διάφορες πτυχές της ζωής του και εκπλήσσεται με το γεγονός ότι η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας αποτελούσε ένα μικρό μέρος σε σύγκριση με τα αεροπορικά ταξίδια.
"Έτσι άρχισα να εστιάζω στο να πετάω λιγότερο, προσπαθώντας επίσης να είμαι χορτοφάγος για ένα μήνα και μου άρεσε καλύτερα", είπε, γρήγορα συνειδητοποιώντας ότι, αντί να το αισθάνεται σαν θυσία, οι αλλαγές που έκανε βελτίωσαν την αίσθηση της ευημερίας.
Και η "κλιματική επανάσταση" προχωράει με τον Tarek Maassarani. Ο 40χρονος με μακρύ ξανθό μαλλί ασκεί συμβουλευτική για το Ινστιτούτο Ειρήνης των Ηνωμένων Πολιτειών και είναι αναπληρωτής καθηγητής σε δύο πανεπιστήμια της Ουάσινγκτον αλλά εκτελεί το μεγαλύτερο μέρος του έργου του στον εθελοντικό τομέα.
Πριν από δύο χρόνια, μετακόμισε από μια κοινότητα στέγασης σε ένα προάστιο της Ουάσινγκτον.
Εκτός από το ότι βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στο ποδήλατό του για μεταφορές, συμπεριλαμβανομένου και του χειμώνα, ο Maassarani επικεντρώνεται στην αποφυγή της αγοράς νέων προϊόντων εξαιτίας του ενεργειακού χαρακτήρα της παραγωγής τους.
Παίρνει μεγάλο μέρος του φαγητού του από κάδους σκουπιδιών ή από τα υπολείμματα σε μπουφέδες από συνέδρια που παρακολουθεί, περιγράφοντας τον εαυτό του ως "vegan supply-and-demand".
Αυτό σημαίνει ότι «δεν αγοράζω ζωικά προϊόντα, προσπαθώ να μην δημιουργήσω κανένα σήμα ζήτησης για ζωικά προϊόντα», είπε.
Ταυτόχρονα, αν το κρέας είναι το μόνο που μένει όταν περνάει μέσα από τα σκουπίδια ή προσεγγίζει τους μπουφέδες (το καθιστά τελευταίο), τότε μόνο θα το καταναλώσει.
Άλλοι, όπως η Ελίζαμπεθ Χόγκαν, ακολουθούν πιο συμβατικές ζωές, αλλά εξακολουθούν να προσανατολίζονται προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης ουδετερότητας του άνθρακα.
Η Hogan, που εργάζεται ως σύμβουλος για τον μετριασμό των επιπτώσεων των πλαστικών των ωκεανών στη θαλάσσια ζωή, διαθέτει μόνο ηλιακούς συλλέκτες (πανελ) στην οροφή του σπιτιού της στην Ουάσινγκτον.
Εκείνη και ο σύζυγός της εκτιμούν ότι αυτά θα καλύπτουν το 80% των ενεργειακών αναγκών τους, με το υπόλοιπο να προέρχεται από την αιολική ενέργεια.
"Και των δύο μας οι λογικές είναι πολύ προσανατολισμένες στον πλανήτη, έτσι είναι το είδος της ζωής μας, αλλά σίγουρα δεν ισχυρίζομαι ότι είμαι τέλεια", λέει.
Η αγάπη της για το τυρί σημαίνει ότι είναι χορτοφάγος και όχι βίγκαν, αλλά τροφοδοτείται από ένα γαλακτοκομείο από ένα κοντινό τοπικό αγρόκτημα που καθαρίζει και επαναχρησιμοποιεί γυάλινα μπουκάλια που τους επέστρεψαν.
Αλλά πόσο αποτελεσμάτική μπορεί να είναι η ατομική δράση, ελλείψει συστημικών αλλαγών από την κορυφή;
Ο Kalmus, ο οποίος έχει γράψει ένα βιβλίο σχετικά με τις εμπειρίες του, δήλωσε ότι η επίτευξη των κρίσιμων στόχων για την αποτροπή της καταστροφής θα απαιτήσει έναν «ταχύτατο πολιτιστικό μετασχηματισμό» και οι ατομικές πράξεις ατομικής βοηθούν στην επίτευξη αυτού.
"Ο λόγος για τον οποίο όλοι ξυπνούν είναι ότι υπήρξε αυτή η μαζική μετατόπιση της βάσης κατά το τελευταίο έτος", ανέφερε, επικαλούμενος το παγκόσμιο νεανικό κίνημα για τη δράση για το κλίμα.
Ένας από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι μπορούν να συνεισφέρουν σε αυτό το κίνημα είναι να ενημερώσουν τους άλλους για τα βήματα που έλαβαν προσωπικά , τότε όταν λέτε «αυτό είναι πραγματικά επείγον», τα λόγια σας υποστηρίζονται από την αλήθεια των ενεργειών σας, καταλήγει.
