Ως εξαιρετικά σημαντική κρίνεται η επικαιροποίηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ, που υπόγραψαν στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών οι ΥΠΕΞ των δύο χωρών Νίκος Δένδιας και Μάϊκ Πομπέο.
Με ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ (Στέϊτ Ντιπάρτμεντ), σημειώνει προλογικώς ότι η συνεργασία ΗΠΑ-Ελλάδος σε όλα τα μέτωπα θα ενισχύσει την ικανότητα της Ελλάδος να προάγει την ειρήνη και τη σταθερότητα στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, ενώ ως προς το καθαρώς αμυντικό της σκέλος το «επικεντρώνει» ως εξής:
«Χαιρετίζουμε τη συμφωνία μας για επικαιροποίηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA), η οποία θα μας επιτρέψει να επεκτείνουμε τις διμερείς μας δραστηριότητες στη Λάρισα, το Στεφανοβίκιο και την Αλεξανδρούπολη και να διατηρήσουμε την αυξημένη δραστηριότητα στη ναυτική βάση της Σούδας. Η συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας επιτρέπει την αμοιβαία επωφελή βελτίωση των υποδομών και υποστηρίζει την αυξημένη συνεργασία με την Ελλάδα και τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ. Επικροτούμε επίσης την Ελλάδα για τη δαπάνη 2% του ΑΕΠ της για την άμυνα», τονίζεται χαρακτηριστικά.
Σε άλλο σημείο της ανακοινώσεώς του και αναφορικά με τα ενεργειακά ζητήματα σε σχέση με την εθνική ασφάλεια της Ελλάδος επισημαίνει τα εξής:
«Η Ελλάδα συμβάλλει στην προσέλκυση νέων πηγών ενέργειας στην Ευρώπη μέσω του Διαδριατικού Αγωγού που θα ολοκληρωθεί σύντομα. Κατά το τελευταίο έτος, ο όγκος του υγροποιημένου φυσικού αερίου που εισέρχεται στην Ελλάδα (συμπεριλαμβανομένων των πολλαπλών αποστολών από τις Ηνωμένες Πολιτείες) έχει διπλασιαστεί και θα αντικαταστήσει σύντομα τη Ρωσία ως τη μεγαλύτερη πηγή φυσικού αερίου στην Ελλάδα.
Η γραμμή διασύνδεσης Ελλάδος-Βουλγαρίας και ο προγραμματισμένος τερματικός σταθμός ΥΦΑ στην Αλεξανδρούπολη θα προωθήσουν αυτή την τάση» σημειώνεται επί λέξει στην ανακοίνωση του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ.
Πως όμως «μεταφράζονται» όλα αυτά στον τομέα της αμυντικής συνεργασίας;
Στο κέντρο των συζητήσεων βρέθηκαν οι τέσσερις προαναφερθείσες και στην ανακοίνωση του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ «θέσεις», όπως της ονομάζουν οι Αμερικανοί, δηλ η (παλαιά) Σούδα και οι (νέες) Λάρισα, Στεφανοβίκι και Αλεξανδρούπολη,σύμφωνα με άρθρο του lawandorder.gr
Το «γιατί» εύκολα μπορεί να εξηγηθεί αν κάποιος είχε παρακολουθήσει στις 27 Σεπτεμβρίου στο Ζάππειο, σε ένα διεθνές συνέδριο που πραγματοποιήθηκε εκεί, την Πολιτική Σύμβουλο της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα κυρία Μισέλ Σάντερς, η οποία έχει εξειδίκευση σε θέματα Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Η Μ.Σάντερς λοιπόν στην τοποθέτησή της είχε χαρακτηρίσει ως «θέσεις – κλειδιά» (“key locations”) τις προαναφερθείσες τέσσερις περιοχές της χώρας, στα οποία θα επενδυθούν αμερικανικά χρήματα για την βελτίωση των υπαρχουσών εκεί στρατιωτικών υποδομών ή την επέκταση άλλων, «ώστε να είναι σε θέση να υποστηρίζουν νέα προηγμένα οπλικά συστήματα που σχεδιάζεται να μεταφερθούν ή να μετασταθμεύσουν στο ελληνικό έδαφος.
Πρακτικώς αυτό σημαίνει ότι οι νέες εκσυγχρονισμένες αυτές εγκαταστάσεις, που συμφώνως με τη νέα υπογραφείσα συμφωνία – κατά τις πληροφορίες μας – εξακολουθούν να έχουν Έλληνα Διοικητή όπως και τώρα, και θα εξακολουθούν να είναι τμήματα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που απλώς θα «εξυπηρετούν» και τις αμερικανικές δυνάμεις, αναβαθμίζουν κατακόρυφα και την ίδια την εθνική άμυνα της χώρας.
Πιο αναλυτικά:
Σούδα
Η Σούδα που είναι και η «παλαιά θέση». Κατ’αρχάς εξαίρεται το μοναδικό γεωγραφικό της πλεονέκτημα που είναι ένα καθαρώς και απολύτως ασφαλές φυσικό λιμάνι, προστατευμένο από τους βόρειους (κυρίως) ανέμους που κυριαρχούν στο Αιγαίο, είναι φυσικά επίσης βαθύ και με ανοικτό στόμιο, γεγονός που – κατά τους ειδικούς, καθιστά μη εφικτό αποκλεισμό του από εχθρικά υποβρύχια.
Στη Σούδα λοιπόν μελετάται η επέκταση του υφιστάμενου κρηπιδώματος Κ14 στο Μαράθι, το μοναδικό σημείο σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο όπου μπορεί να πιάσει στον ντόκο ένα πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο, ώστε μετά την επέκταση να μπορούν να παραβάλλουν και περισσότερα και εξίσου μεγάλα πλοία ταυτοχρόνως (ελικοπτεροφόρα, πλοία αποβάσεων, πλοία διοικήσεως κλπ).
Η προαναφερθείσα επέκταση θα καταστήσει επιβεβλημένη την κατασκευή επιπλέον οικημάτων στη βάση, η οποία ως γνωστόν τελεί υπό ελληνική διοίκηση, καθώς και κατοικίες για το μόνιμο προσωπικό, παράμετρο που αναμένεται να «εκμεταλλευτεί» εν τη ευρεία εννοία και τοπ Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Στη γειτονική 115 Πτέρυγα Μάχης, που για τους αμερικανούς λόγω της γειτνιάσεως λογίζεται ως μία «αεροναυτική» βάση, έχουν σχεδιαστεί να πραγματοποιηθούν επεκτάσεις στην αεροπορική βάση, στον αμερικανικό τομέα της, που όμως θα εξυπηρετούν και την ελληνική ΠΑ.
Οι Αμερικανοί σχεδιάζουν επέκταση για την ταυτόχρονη άφιξη και υποστήριξη μέχρι και 7 αεροσκαφών στρατηγικών αερομεταφορών τύπου C-17A καθώς και αριθμού αεροσκαφών-τάνκερ, ιπτάμενων ραντάρ κλπ της Αμερικανικής Αεροπορίας (USAF) αλλά και κάθε είδους αεροσκάφους της Αεροπορίας του Ναυτικού και του Σώματος των Πεζοναυτών.
Η συμφωνία αυτή για τη Σούδα θα είναι «αορίστου χρόνου», γεγονός που πρακτικώς σημαίνει ότι οι Αμερικανοί θα μπορούν να αποδεσμεύσουν (στο Κογκρέσο) σημαντικά κονδύλια για να επενδυθούν στην αναβάθμιση αφού θα έχουν «μόνιμο» χαρακτήρα και όχι «προσωρινό» που είχαν οι συμφωνίες «ορισμένου χρόνου» που ίσχυαν μέχρι σήμερα με ετήσια ανανέωση.
