Το καλοκαίρι αποτελεί παρελθόν και ήδη έχουμε μπει για τα καλά στο φθινόπωρο. Όμως, υπάρχουν κάποια νησιά που αποτελούν εναλλακτικό προορισμό για τη συγκεκριμένη εποχή. Κι ένα από αυτά είναι η Κάρπαθος, με την ανέγγιχτη ομορφιά της.
Ο θρύλος λέει πως οι πρώτοι κάτοικοι της Καρπάθου αγαπούσαν τόσο πολύ τον τόπο τους που έκλεψαν τους θεούς του Ολύμπου και τους πήγαν στο νησί τους. Έτσι, ονομάστηκαν Αρπάθεοι, λέξη στην οποία αποδίδεται, κατά μία εκδοχή, η ονομασία της. Άλλα αρχαία ονόματά της ήταν Τετράπολις και Ανεμόεσσα.
Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Δωδεκανήσου, μετά τη Ρόδο, και βρίσκεται στη μέση του Καρπάθιου πελάγου, στο οποίο και έδωσε το όνομά της.
Οι αντιθέσεις της Καρπάθου συμβάλλουν στη συναρπαστική εμπειρία της επίσκεψης στο νησί. Επιβλητικοί ορεινοί όγκοι- οι ψηλότερες κορυφές της αγγίζουν τα 1250 μέτρα- συνδυάζονται με ειδυλλιακές παραλίες. Κατάφυτα βουνά εναλλάσσονται με απόκρημνες χαράδρες. Το εντυπωσιακό τοπίο της δεν εκτιμάται μόνο από τον άνθρωπο: η Κάρπαθος είναι πέρασμα αποδημητικών πουλιών ενώ στα βράχια της ζουν δύο υπό εξαφάνιση είδη, ο Μαυτοπετρίτης και ο Αιγαιόγλαρος.
Το κύριο λιμάνι του νησιού και η πρωτεύουσά του είναι τα Πηγάδια, που είναι ανεπτυγμένα τουριστικά και διαθέτουν και οργανωμένη μαρίνα. Στα γραφικά χωριά της Καρπάθου τα έθιμα και οι παραδόσεις, ολοζώντανα, αποτυπώνουν την ιστορία του νησιού στον χρόνο. Η φημισμένη «αετοφωλιά» της Καρπάθου είναι βέβαια η Όλυμπος, μεσαιωνικός οικισμός με σπίτια που μοιάζουν να ακροβατούν πάνω στον βράχο.
