Σοκ και δέος στην Ιταλία με τις καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις, τρόμος και στο θέατρο των Βρυξελλών! Αν η Ευρώπη είναι... bella η Ιταλία του Σαλβίνι είναι έτοιμη να της φωνάξει ciao!!!
Ο Ιταλός Υπουργός Εσωτερικών Matteo Salvini ως γνωστόν κάλεσε τον πρωθυπουργό της χώρας να αναγνωρίσει ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει καταρρεύσει, απαιτώντας ψηφο εμπιστοσύνης και εκλογές.
Η Giorgia Meloni, ηγέτιδα του Κόμματος των Εθνικών Λαϊκών Αδελφών της Ιταλίας, από την πλευρά της δήλωσε ότι οι νέες εκλογές θα μπορούσαν να οδηγήσουν μια κυβέρνηση στην εκπόνηση των "αντι-political correct μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η Ιταλία". Πιστεύει επίσης ότι η κυρίαρχη συμμαχία μεταξύ του κόμματός της και της ένωσης του Salvini "μπορεί να διαρκέσει πέντε χρόνια", αναφέρει η Secolo d'Italia.
Μια τέτοια συμμαχία θα σήμαινε την πρώτη εθνική δημοκρατική κυβέρνηση στη Δυτική Ευρώπη!!
Το Κόμμα του Σαλβίνι, πάει “καβάλα στ' άλογο” στις δημοσκοπήσεις.
Σε προηγούμενο άρθρο θέσαμε τον προβληματισμό αν -με την φόρα που έχει πάρει- μπορεί να γίνει το πιο δημοφιλές μεταπολεμικό κόμμα της Ιταλίας.
Ο Σαλβίνι ανέφερε ότι το κόμμα του σε πιθανές εκλογές και εάν δεν πετύχαινε το ποσοστό 40% για την πλειοψηφία που απαιτείται για να κυβερνήσει θα "επιλέξει σύντροφο ταξιδιού". Ο πιο πιθανός εταίρος του συνασπισμού θεωρείται από πολλούς το κόμμα της Giorgia Meloni.
Όταν ρωτήθηκε κατά τη διάρκεια συνέντευξης με την Century Italy αν πιστεύει ότι το κόμμα της μπορεί να σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό με την ένωση του Matteo Salvini, η Giorgia Meloni απάντησε:
"Το ελπίζω. Η ανάλυση που προέκυψε από ψηφοφορίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο καθώς και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις αναφέρουν ότι η Λέγκα και οι “Αδελφοί της Ιταλίας” μαζί θα έχουν μεγάλη πλειοψηφία και στις δύο αίθουσες σήμερα. Έχουμε τα διαφορετικά μας συναισθήματα, αλλά στα μεγάλα ζητήματα, από την οικονομία μέχρι τη μετανάστευση και την οικογένεια, έχουμε κοινές αξίες. Και στην Ευρώπη ήμασταν τα μόνα δύο ιταλικά κόμματα που ψήφισαν κατά της Von der Leyen, δηλαδή κατά της Merkel και του Macron που την ήθελαν επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί και είμαστε έτοιμοι για οποιαδήποτε πιθανότητα. Αλλά μια συμμαχία μεταξύ μας και της Λέγκας είναι φυσική και θα μας επιτρέψει να οικοδομήσουμε μια συνεκτική κυβέρνηση, ικανή να διαρκέσει πέντε χρόνια και να δώσει τις απαντήσεις που περιμένουν οι Ιταλοί ».
Κρίση στην ιταλική κυβέρνηση - ο οδικός χάρτης
Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα στην Ιταλία είναι πολύ πιθανό ότι το κοινοβούλιο θα διαλυθεί ή θα ζητηθεί ψήφος εμπιστοσύνης στον Πρωθυπουργό Conte. Αυτό που εξακολουθεί να είναι αβέβαιο είναι το χρονοδιάγραμμα, αν και σε περίπτωση πρόωρων εκλογών πιθανότατα θα είναι μεταξύ των μέσων Οκτωβρίου με μέσα Νοεμβρίου. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας εκλογικής αναμέτρησης θα μπορούσε να έχει σοβαρές συνέπειες τόσο για τη δημοσιονομική κατάσταση της Ιταλίας όσο και για την αλληλεπίδρασή της με την ΕΕ.
Πρώτα απ 'όλα, εν μέσω αυτής της κυβερνητικής κρίσης υπάρχει μια σειρά προθεσμιών που πρέπει να τηρηθούν, γεγονός που θα μπορούσε να καταστήσει πιο περίπλοκη όλη την διαδικασία:
26 Αυγούστου: Η Ιταλία πρέπει να παρουσιάσει την υποψηφιότητά της για Ευρωπαίο Επίτροπο. Ο κ. Salvini είχε ήδη παράσχει κατάλογο με ονόματα στον πρωθυπουργό Conte.
27 Σεπτεμβρίου: Η κυβέρνηση πρέπει να παρουσιάσει στο κοινοβούλιο μια ενημέρωση του εγγράφου οικονομίας και οικονομικών (NaDef).
15 Οκτωβρίου: Η κυβέρνηση πρέπει να παρουσιάσει το σχέδιο δημοσιονομικού σχεδίου στην ΕΚ.
27 Οκτωβρίου: Περιφερειακή ψηφοφορία στην Ούμπρια, ακολουθούμενη από την Καλαβρία και την Emilia Romagna.
30 Νοεμβρίου: Οι Βρυξέλλες θα εκφράσουν τη γνώμη τους για το σχέδιο προϋπολογισμού της Ιταλίας.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους η σημερινή κυβερνητική κρίση μπορεί να μετατραπεί σε εκλογές. Δεν εναπόκειται στον κ. Salvini να προκηρύξει νέες εκλογές μιας και ο ρόλος του υπουργού εσωτερικών υποθέσεων δεν το επιτρέπει. Φυσικά, όμως, αν το κόμμα δεν επιθυμεί πλέον να συνεργαστεί με τον πρωθυπουργό των 5 αστέρων, ο κ. Conte θα υποχρεωθεί να υποβάλει την παραίτησή του στον Πρόεδρο Mattarella. Από εκεί και πέτα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί είτε να επιλέξει να αποδεχθεί αμέσως την παραίτηση είτε να ζητήσει ψήφο μη εμπιστοσύνης για την τρέχουσα κυβέρνηση. Το τελευταίο θα μπορούσε να επιμηκύνει τη διαδικασία για νέες εκλογές κατά αρκετές εβδομάδες. Το κοινοβούλιο από τη θερινή διακοπή δεν πρόκειται να επιστρέψει την μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου.
Μόλις ο Πρόεδρος Mattarella αποδεχθεί επίσημα την παραίτηση του κ. Conte - είτε αμέσως είτε μετά από ψήφο μη εμπιστοσύνης - θα εξετάσει εάν το σημερινό κοινοβούλιο θα επιτρέψει τη δημιουργία μιας άλλης κυβέρνησης πλειοψηφίας (φαίνεται πολύ απίθανο στην περίπτωση αυτή) . Εάν δεν μπορεί να βρεθεί νέα κυβέρνηση πλειοψηφίας τότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να διαλύσει επισήμως το κοινοβούλιο και να προκηρύξει νέες εκλογές. Νέες εκλογές πρέπει να διεξαχθούν εντός 40 έως 70 ημερών από τη στιγμή που το κοινοβούλιο διαλύεται.
Η ημερομηνία των εκλογών εξαρτάται. Εάν ο κ. Conte παραιτηθεί χωρίς ψήφο εμπιστοσύνης, ο κ. Mattarella αποδέχεται την παραίτησή του και το κοινοβούλιο διαλύεται την επόμενη εβδομάδα, τότε πρόκειται για το συντομότερο δυνατό χρονοδιάγραμμα για νέες εκλογές και η κάλπη να στηθεί στα μέσα Οκτωβρίου. Ωστόσο, εάν η κυβέρνηση απομακρυνθεί με ψήφο μη εμπιστοσύνης, τότε αυτό θα διαρκέσει περισσότερο και οι εκλογές δεν αναμένεται να διεξαχθούν μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου το νωρίτερο.
Ένα σημαντικό ερώτημα είναι ποιος, σε αυτή την περίπτωση, θα προετοίμαζε το νομοσχέδιο του προϋπολογισμού πριν από το τέλος του έτους.
Ένα άλλο βασικό ερώτημα είναι τι θα προκύψει η κυβέρνηση από τις νέες εκλογές; Η βασική υπόθεση παραμένει ένας δεξιός συνασπισμός που αναλαμβάνει την εξουσία μετά από εκλογές. Η Λέγκα όπως προαναφέρθηκε μπορεί να βρει την υποστήριξη μόνο ενός μικρότερου κόμματος, όπως το Fratelli d'Italia (Αδελφοί της Ιταλίας), χωρίς να απαιτεί την υποστήριξη της Forza Italia του κ. Μπερλουσκόνι στη συμμαχία. Αυτό θα οδηγούσε στην πρώτη εθνική δημοκρατική κυβέρνηση στη Δυτική Ευρώπη, οι συνέπειες της οποίας θα μπορούσαν να είναι οι αυξημένες ανησυχίες για τον ευρωσκεπτικισμό ή ακόμα και, τελικά, τους φόβους για έξοδο από το ευρώ.
