Του Άγγελου Ρούσσου
“Σε περιμένω να ΄ρθεις και πάλι μαζί να χτίσουμε μια Ελλάδα μεγάλη” έλεγε ο αλήστου μνήμης ύμνος της Νέας Δημοκρατίας.
Μόνο που το ερώτημα είναι το εξής: Χτίζεται κάτι με τα ίδια φθαρμένα υλικά;
Χθες στις εκλογές ήταν εκεί οι δύο Νέες Δημοκρατίες. Από αποτυχημένους μεγαλοκλαρούχους μιας άλλης εποχής, μέχρι οσφυοκάμπτες και κολαούζους που έγιναν...κύριοι να τους βγάζεις και το καπέλο.
Ήταν εκεί οι δύο Νέες Δημοκρατίες. Άλλοι ουρανοκατέβατοι καιροσκόποι κι άλλοι στρατιώτες στις επάλξεις της παράταξης.
Ήταν εκεί οι δύο Νέες Δημοκρατίες. Ήταν από τη μια πολιτικοί που χαίρεσαι να τους δίνεις το χέρι, με το χαμόγελο, την ευγένεια τους, άνθρωποι που ξεχωρίζουν όχι γιατί είναι επικοινωνιακοί, αφού ο όρος έχει ευτελιστεί πλέον μιας και επικοινωνιακός νοείται στις μέρες μας ο κωλοτούμπας και πολλές φορές ο γλοιώδης, αλλά γιατί έχουν μια λάμψη ξεχωριστή, πολιτικοί που σε τιμούν όταν σου απευθύνουν το λόγο, όχι υπερόπτες, αλαζόνες, όπως κάτι τύποι που νόμιζαν ότι πήραν σπίτι τους τον τίτλο του υπουργού ή κάτι άλλοι που δίνοντάς τους το χέρι δεν είσαι σίγουρος πως μετά τη χειραψία αυτό θα έχει ακόμη πέντε δάχτυλα....
Το παραπάνω ερώτημα, γεννά ένα άλλο ερώτημα. Ποια από τις δύο ΝΔ θα κυβερνήσει;
Η ΝΔ του Κυριάκου είναι ένα παζλ που χωράνε πολιτικοί τύπου Άδωνι, Μπογδάνου, αλλά και Ρουσσόπουλου, ο οποίος ευθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Καραμανλή, αλλά και εκπρόσωποι της νέας γαλάζιας γενιάς τύπου Όλγας Κεφαλογιάννη, Κικίλια, Ράπτη κλπ.
Η ΝΔ του Κυριάκου έχει παρόν, αλλά είναι αμφίβολο αν έχει μέλλον! Στις χθεσινές εκλογές καταγράφηκε πρωτιά ΣΥΡΙΖΑ στους νέους και αντιστρόφως κυριαρχία ΝΔ στους άνω των 55!!
Αν δεν θέλει λοιπόν ο Κυριάκος να μην δει την ΝΔ “δεξιά παρένθεση” κάτι πρέπει να κάνει.
Καλό είναι κάποιοι γραφικοί τύποι σαν τον Άδωνι και τον Μπογδάνο να υπάρχουν για τις τηλεοπτικές κόντρες μιας και οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ τώρα που έχασαν την κουτάλα θα επιστρέψουν σε αυτό που ήξεραν καλά τόσα χρόνια, την αλόγιστη κριτική, αλλά αν πραγματικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει κάτι να γίνει σε αυτόν τον ρημαδότοπο πρέπει να δώσει τόπο στους νέους.
Κουβαλάει που κουβαλάει ο ίδιος την ρετσινιά της οικογενειοκρατίας, δεν “τον παίρνει” να φτιάξει κήπο με αποξηραμένα άνθη...
