Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν έχασε απλώς την αύρα του αήττητου με το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής, απώλεσε αναμφισβήτητα και την ίδια την Τουρκία, εκτιμούν αναλυτές.
Η αντιπολίτευση κέρδισε 9% περισσότερες ψήφους στις επαναληπτικές εκλογές της Κωνσταντινούπολης, αυξάνοντας το χάσμα της απέναντι στο κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν, από 13.000 ψήφους σε περισσότερες από 800.000!!!
Οι εμπειρογνώμονες αναλύουν την πανωλεθρία Ερντογάν, η οποία σύμφωνα με τα λεγόμενά τους επήλθε παρά το γεγονός πως είχε στο πλευρό του ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων μέσων μαζικής ενημέρωσης, κεφαλαίων κλπ.
Τέσσερα συμπεράσματα
-Αρχικά ο πρόεδρος της Τουρκίας έχασε πολλούς από τους πιστούς ψηφοφόρους που ήταν από καιρό η βάση του AKP, καθώς και τους Κούρδους, οι οποίοι ψήφισαν εναντίον του.
-Δεύτερον, μετά την απώλεια της Άγκυρας, της Σμύρνης και τώρα της Κωνσταντινούπολης οι Τούρκοι ψηφοφόροι χάνουν γρήγορα την... αγάπη τους για τον Ερντογάν. Η έλλειψη υποστήριξης των ψηφοφόρων, όμως, σημαίνει πρακτικά απώλεια νομιμότητας για τον Ερντογάν
-Τρίτον, ο Ερντογάν ενδέχεται να χρησιμοποιήσει προεδρικά διατάγματα για τον περιορισμό των δημοτικών δυνάμεων, όπως είδαμε σε κάποιες τουριστικές τοποθεσίες, όπως η Καππαδοκία. Η Κωνσταντινούπολη ήταν ιδιαίτερα προσοδοφόρα για το ΑΚΡ.
-Τέλος, καθώς η ύφεση της Τουρκίας βαθαίνει και περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν στο πετσί τους τα αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης είναι πιο πιθανό να αναζητήσουν δίωξη για τον Ερντογάν και τους οπαδούς του. Αναλυτές εκτιμούν πως για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος αυτός, αλλάζουν συχνά οι νόμοι και οι κανονισμοί - ακριβώς έτσι ώστε οι πράξεις τους να θεωρούνται νόμιμες. Ως εκ τούτου, περιμένουν ότι η αδικία θα εξαπλωθεί γρήγορα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Ο İmamoğlu
Ο εκλεγμένος πλέον Δήμαρχις της Κωνσταντινούπολης, κ. Ekrem İmamoğlu, οδήγησε στη μεγαλύτερη ήττα του Ερντογάν σχεδόν σε δύο δεκαετίες, αναπροσανατολίζοντας την Τουρκία μακριά από το διαχωρισμό και προς μια πολιτική που θα μπορούσε να επιτρέψει τη δημοκρατική συνύπαρξη, ανέφερε μια ανάλυση από τους New York Times.
"Πέτυχε τη νίκη του, αναγνωρίζοντας ότι η εκδίωξη μπορεί να δημιουργήσει πολιτική δύναμη. Αυτό που τον ξεχωρίζει είναι ότι κατάφερε να το κάνει αυτό με την ελάφρυνση της πόλωσης και όχι την εμβάθυνσή της ", έγραψε ο Δρ Selim Koru, αναλυτής στο Ίδρυμα Ερευνών Οικονομικής Πολιτικής στην Άγκυρα.
Πολλοί άνθρωποι ήταν δυσαρεστημένοι με τον Ερντογάν και το κυβερνών Κόμμα του επειδή πίεσαν το εκλογικό συμβούλιο να ζητήσει νέα ψηφοφορία, συμπεριλαμβανομένων πολλών από τους υποστηρικτές του, δήλωσε ο Κόρου. Αυτό ανάγκασε το AKP να εγκαταλείψει την αρνητική του εκστρατεία και να κοιτάξει για να γοητεύσει τους ψηφοφόρους, κάτι που απέτυχε να κάνει ο υποψήφιος του AKP Binali Yıldırım.
"Έμοιαζε σαν να αναγκάστηκε να κατέβει υποψήφιος. Δεν εξέφραζε έμπνευση, και δεν είχε ενέργεια να ψιθυρίσει σε ένα μικρόφωνο”, είπε ο Koru.
Αντίθετα, ο Ιμαμόγλου έφερε μαζί τα διάφορα σκέλη της αντιπολίτευσης, τους κοσμικούς, τους εθνικιστές, τους υποστηρικτές του υπέρ-κουρδικού κόμματος και πολλά άλλα. Στις τελευταίες ημέρες της καμπάνιας, ο Ερντογάν στο παραλήρημά του ανέφερε ότι ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης συνεργάζεται με τρομοκράτες και ότι συνδέθηκε με το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016.
"Όμως, ακόμη και οι επαρχίες της Κωνσταντινούπολης, όπου οι συντηρητικοί μουσουλμάνοι σχηματίζουν πλειοψηφία, προσέφεραν την πλειοψηφία των ψήφων τους στον κ. İmamoğlu", δήλωσε ο Κόρου, επισημαίνοντας πως ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης άκουσε τους υποστηρικτές του ΑΚΡ.
"Έκανε αυτό που ο κ. Erdoğan δεν μπόρεσε ποτέ πραγματικά να κάνει: Υποστηρίζει ότι μπορούμε να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον και να ζούμε ισότιμα σύμφωνα με το νόμο", δήλωσε ο Κόρου. "Υπάρχει μια αίσθηση ότι υπάρχει μια νέα αυγή στην Κωνσταντινούπολη, και τα δύο μισά της χώρας μπορεί τελικά να στροβιλίσουν προς μια θέση μεγαλύτερης ισορροπίας”.
