Του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη**
Όλοι μας επαινούμε το Συνοδικό θεσμό της Αρχέγονης Εκκλησίας και ομιλούμε για την ομαλή λειτουργία του και στη σημερινή ταραγμένη εποχή μας. Εκεί που δεν διασώζεται η ορατή ενότητα των Ορ οδόξων Εκκλησιών απλώς δεν τον εφαρμόζουμε. Η Εκκλησία χρησιμοποιούσε τα πολιτικά κέντρα κι ως εκκλησιαστικά κέντρα χωρίς όμως να επηρεάζεται από την κοσμική εφαρμογή της πολιτικής δύναμης. Όταν εκκλησιαστικά κέντρα εργάζονται σε βάρος της ενότητας της Εκκλησίας ή ευθύνονται για την ρήξη της ορατής ενότητας των Ορθοδόξων, φαίνεται ότι επηρεάζονται από κοσμικά στοιχεία εξουσίας. Τρία σπουδαία πολιτικά κέντρα που επηρέασαν την παγκόσμια Ιστορία ήσαν το κέντρο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη Ρώμη, το κέντρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας των χιλίων εκατόν εικοσιτριών ετών στην Κωνσταντινούπολη και στα νεώτερα έτη η εκ των Μεγάλων Δυνάμεων στο χώρο της Ευρώπης η Τσαρική Ρωσία. Όταν επηρεάζουν τι ζωή των Εκκλησιών άτομα που ασυνείδητα ή συνειδητά νομίζουν ότι είναι η συνέχεια του Ρωμαίου Αυτοκράτορα ή του Βυζαντινού Αυτοκράτορα ή του Ρώσου Τσάρου, τότε δημιουργούνται προβλήματα εις την ταπεινή διακονία των Εκκλησιών, εισχωρούν δηλαδή κοσμικά στοιχεία της κοσμικής εξουσίας, και δημιουργούνται ρήγματα που απειλούν την ορατή ενότ τα της. Πριν από τη Σταύρωση του ο Ιησούς στο Μυστικό Δείπνο έπλυνε τα πόδια των Μαθητών του και τους είπε να κάνουν κι αυτοί το ίδιο και να έχουν αγάπη ο ένας για τον άλλο και για κάθε άνθρωπο. Αυτή η πνευματική προετοιμασία μας οδηγεί στη πορεία προς τον Γολγοθά, το καθημερινό σταύρωμα του εγώ με τη θυσία για τον άλλο, και έτσι φθάνουμε στην Ανάσταση, στο πλήρωμα της Πεντηκοστής και στη κοινωνία της Αγάπης και της Ενότητας.
Εκεί που απουσιάζει η ορατή ενότητα μας, απουσιάζει κι από τη ζωή μας σε μικρό ή σε μεγάλο βαθμό και η μετοχή μας στη ζωή του Χριστού. Δυστυχώς υπεύθυνοι για την απειλή της ορατής ενότητας των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών είναι όσοι μπορούσαν με τη λειτουργία του Συνοδικού Θεσμού της Εκκλησίας να προστατέψουν και να ενισχύσουν τη ορατή ενότητα μας και δεν το έπραξαν, αλλά και όσοι διά τον φόβο των Ιουδαίων αποφεύγουν να πουν τα πράγματα εκάθαρα και παστρικά όπως τόλμησαν ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος και ο Σεβ. Μητροπολίτης Διοκλείας κ. Κάλλιστος. Ευχαριστώ το Θεό που μαθήτευσα κοντά τους, γιατί στις δύσκολες στιγμές που ζει η Ορθοδοξία από τον ενδέκατο αιώνα εις το Ιστορικό της βίον, αυτοί οι δύο κορυφαίοι Θεολόγοι μας ως άλλοι ξεχωριστοί Πατέρες της Εκκλησίας μας έδωσαν τα Φώτα για να βγούμε έξω από το σκοτάδι που βρεθήκαμε με το φανατισμό της αθεολόγιτης προπαγάνδας που εν τελευταία αναλύσει όχι μόνο μεγαλώνει την απόσταση που πρέπει να εξαλείψο με για να προστατευθεί με κάθε τρόπο η ορατή ενότητα των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, αλλά δυστυχώς άρχισε να καλλιεργείται και το μίσος και η κακία, όπως ακριβώς συνέβη ιστορικά με τις Προχαλκηδόνιες Εκκλησίες, αργότερα στον ενδέκατο αιώνα μεταξύ Ανατολής και Δύσης με το σχίσμα του 1054 που χάσαμε και την Πόλιν και όχι μόνο, και αργότερα με τη ρήξη ανάμεσα στους Ρωμαιοκαθολικούς με τη δημιουργία των Πρωτεσταντών . Οι ιστορικές αυτές ρήξεις στο σώμα του Χριστιανισμού είχαν ως αποτέλεσμα να απολέσ υμε για πάντα απέραντες γεωγραφικές παραδοσιακές χριστιανικές περιοχές σε πολλές χώρες του κόσμου που σήμερα είναι μουσουλμανικές. Το κριτήριο της κανονικής λειτουργίας του Συνοδικού Θεσμού της Εκκλησίας είναι η ενίσχυση της ορατής ενότητας των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών και του όλου Πληρώματος της Εκκλησίας, οτιδήποτε άλλο είτε το θέλουμε είτε όχι είναι εκ του πονηρού.
Όπως την αρχική ευθύνη για τη μη συμμετοχή όλων των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης το 2016 την φέρουν ιστορικά κυρίως οι Εκκλησίες των Πατριαρχείων Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, αλλά και ο Πρώτος και οι Αδελφοί του Προκαθήμενοι που δεν κατάφεραν να πείσουν όλες τις Εκκλησίες να συμμετέχουν, το ίδιο τώρα η Εκκλησιαστική Ιστορία θα θεωρήσει υπεύθυνες για την απειλή της ορατής ενότητας των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών τα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως και Ρωσίας, ιδιαίτερα μάλιστα τον Πρώτον και τους Αγίους Αδελφούς του Προκαθήμενους που δεν κατάφεραν να πείσουν τον Πρώτο ανάμεσα τους ότι έπρεπε να υπάρχει προηγουμένως συνεννόηση μεταξύ Φαναρίου και Μόσχας για το θέμα της Ουκρανίας και μετά με τη λειτουργία του Συνοδικού Θεσμού με τη συμμετοχή όλων των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος να βρεθεί και η λύση που θα είναι και αφορμή για ην ενίσχυση της ορατής ενότητας των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών. Οτιδήποτε άλλο είναι εκ του πονηρού και απομάκρυνση μας από τη κανονική λειτουργία του Συνοδικού Θεσμού της Εκκλησίας. Πρέπει να ξεκινήσουμε ξανά από εκεί που μείναμε, από τη συνάντηση της Γενεύης το 2016 , όπου συμμετείχαν για τελευταία φορά όλες οι Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες με ενότητα και αγάπη. Ο κανονικός θεσμός της λειτουργίας της Συνοδικότητας μαρτυρείται όταν διασώζεται η ορατή ενότητα όλων μας έστω κι αν έχουμε διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις. Ας προσευχηθού ε η φετινή εορτή της Πεντηκοστής να γίνει αφορμή να ταπεινωθούμε και να αφήσουμε το Άγιο Πνεύμα να μας οδηγήσει εις πάσαν την Αλήθεια και να αφήσουμε πάλι το Συνοδικό Θεσμό της Εκκλησίας να λειτουργήσει για να προστατευθεί η ορατή ενότητα των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Η πλειοψηφία των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών προτείνει ότ για να διαφυλαχθεί η ορατή ενότητα των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών πρέπει να γίνει Πανορθόδοξη Σύναξη των Προκαθημένων και επειδή, όπως τονίζει πολύ σωστά ο Μακαριώτατος άγιος Αλβανίας κ. Αναστάσιος, η σύναξη Προκαθημένων είναι κανονικό Εκκλησιαστικό Δικαίωμα του Οικουμενικού Πατριάρχου, και κατά συνέπεια επειδή δεν μπορεί να γίνει σύναξη Προκαθημένων χωρίς τον Πρώτον, πρέπει να προηγηθεί η συμφιλίωση μεταξύ Φαναρίου και Μόσχας. Εδώ είναι και ο ρόλος του Αλεξανδρινού Προκαθημένου του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρική κ.κ. Θεοδώρου Β', ως και «Κριτού της Οικουμένη»ς, εκ μέρους και των προσευχών και της στηρίξεως των Αδελφών του Προκαθημένων και των απανταχού Ορθοδόξων πιστών, να μεσολαβήσει με τη βοήθεια του Θεού και τις προσευχές όλων μας να συναντηθούν με τη δική του παρουσία ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και ο Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος για να μας προτείνουν λύση που θα επικυρώσει στη συνέχεια η σύναξη των Προκαθημένων που θα καλέσει ο Πρώτος.
****(οι παραπάνω σκέψει είναι προσωπικές, τη θέση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας την εκφράζει επισήμως η Α.Θ. Μ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β' εν Συνόδω)
