Η εξίσωση με τη μεγαλύτερη δυσκολία μέχρι σήμερα στα μεταγραφικά του Άρη είναι αυτή του δεξιού winger.
Η αποκάλυψη της σεζόν που έφυγε, ο Ματέο Γκαρσία, θα ήταν η ιδανική επιλογή από κάθε άποψη. Όμως τα οικονομικά είναι αυτά που θα αποφασίσουν τα πάντα για τον Αργεντινό. Η πρόταση του Άρη μένει πάνω στο τραπέζι, είναι συγκεκριμένη και όσο δεν υπάρχει άλλη εξέλιξη, είναι μια από τις επιλογές της Λας Πάλμας, που είναι αλήθεια ότι μας έχει δείξει πως δεν αποτελεί τον «οδηγό του ποδοσφαιρικού developing».
Η ιστορία με το Γέφτοβιτς, θα ήταν η επόμενη επιλογή, αλλά αυτή σκόνταψε στις αστάθμητες παραμέτρους: Μια πιθανή πώληση παίκτη στο ρόστερ του Ερυθρού Αστέρα και η διάθεση του να κρατήσει τουλάχιστον για ένα μέρος της προετοιμασίας το Σέρβο που κρίθηκε ότι θα «κούμπωνε» καλά στο υπόλοιπο παζλ, έκαναν τον Άρη να στρέψει αλλού την προσοχή του.
Άλλη, σοβαρή επιλογή, είναι ο Μαντσίνι. Όπως έχουμε εξηγήσει, ο συγκεκριμένος αντιμετωπίζεται από τον Άρη ως ένα πρότζεκτ τύπου Ματέο και αν ο Άρης μπορούσε να τον πάρει, θα το έκανε ακόμη και αφού προηγουμένως είχε πάρει άλλο παίχτη στην ίδια θέση. Αυτό σημαίνει ότι και στην περίπτωση ακόμη που δεν μπορέσει να κλείσει το θέμα θετικά άμεσα, εφόσον η απόκτησή του θα είναι «ζωντανή» σαν ενδεχόμενο, ο Άρης θα το προσπαθεί, καθώς βλέπει σε αυτόν προοπτική και χρήματα.
Μια λύση «άμεση και έτοιμη», ειδικά αν μιλάμε για την ανάγκη η ομάδα να έχει παίκτη στον οποίο θα μπορέσει να στηριχτεί στα πρώτα ευρωπαϊκά ματς, είναι ο Γιάννης Φετφατζίδης. Αλλά όχι ένας… οποιοσδήποτε Φετφατζίδης. Αν Παντελίδης και Διαμαντόπουλος μπορούσαν να είναι με ένα τρόπο βέβαιοι για τη θετική ψυχολογία του Έλληνα μεσοεπιθετικού, ίσως και να είχαν ήδη κάνει το καλύτερο που μπορούν για να τον είχαν στην προπόνηση.
Αυτή, είναι μια επιλογή που δε στηρίζεται στα αγωνιστικά χαρακτηριστικά, όταν αναφερόμαστε για αυτή την πλευρά του θέματος Φετφατζίδη, μιλάμε για στοιχεία αδιαμφισβήτητα και σπάνια στο επίπεδο των Ελλήνων ποδοσφαιριστών.
Οι άνθρωποι του Άρη, θέλουν να συζητήσουν για το Φετφατζίδη που θα είναι «δοσμένος» στην αποστολή που θα αναλάβει και ψυχικά δεμένος με το υπόλοιπο σύνολο. Ένας παίκτης που θα… υιοθετήσει το στόχο της ομάδας του, που θα αναλάβει την ιδιοκτησία του σκοπού και του στόχου της παρουσίας του στο κλαμπ και όχι απλά της φανέλας του, ως περιβολής 90λεπτων επαγγελματικών υποχρεώσεων. Και εξ’ όσων γνωρίζω, στη σχετική συζήτηση μπήκε εσχάτως και ο Θόδωρος Καρυπίδης.
