Η Πτέρυγα Μάχης 200 (Kampfgeschwader 200 – KG 200) ήταν μια ειδική μονάδα της γερμανικής αεροπορίας που αναλάμβανε ειδικές, επικίνδυνες αποστολές ενώ στα τέλη του πολέμου ανέλαβε και αποστολές αυτοκτονίας. Η μονάδα συγκροτήθηκε το 1934 λίγο μετά την έναρξη αναγέννησης της γερμανικής αεροπορίας. Ξεκίνησε ως μοίρα αναγνώρισης αλλά υπήχθη στην Abwehr, την γερμανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών.
Στις 20 Φεβρουαρίου 1944 το συγκρότημα έλαβε την ονομασία KG 200 και σε αυτή εντάχθηκαν οι προϋπάρχουσες μονάδες και η 2η Μονάδα Δοκιμών που είχε συσταθεί το 1942.
Αρχικές αποστολές
Η μονάδα ανέλαβε πληθώρα αποστολών. Αρχικά οι αναγνωριστικές αποστολές εκτελούνταν με πολιτικά αεροσκάφη, σε όποια περιοχή και για όσο διάστημα αυτό ήταν δυνατό. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν αεροσκάφη Junkers Ju-86P τα οποία πετούσαν σε ύψος που δεν μπορούσαν να φτάσουν τα συμμαχικά μαχητικά.
Επίσης χρησιμοποιήθηκαν και κυριευμένα συμμαχικά βομβαρδιστικά μεγάλης ακτίνας δράσης όπως Β-17, Β-24 ή σοβιετικά Tu-2. Τα αεροσκάφη αυτά χρησιμοποιήθηκαν και για τον ανεφοδιασμό παγιδευμένων γερμανικών μονάδων ώστε να ξεγελαστεί η συμμαχική αεράμυνα, ή για τη μεταφορά τμημάτων ειδικών δυνάμεων πίσω από τις εχθρικές γραμμές.
Μυστικές αποστολές
Τα αεροσκάφη της KG 200 σε πολλές περιπτώσεις μετέφεραν πραγματοποίησαν πολλές επιχειρήσει μεταφοράς πρακτόρων πίσω από τις γραμμές του εχθρού, τόσο στη Γαλλία, όσο και βαθιά στην Σοβιετική Ένωση. Μια τέτοια αποστολή εκτελέστηκε στο πλαίσιο της “Επιχείρησης Zeppelin” στόχος της οποίας ήταν η δολοφονία του Στάλιν. Ένα αεροσκάφος Arado Ar 232B απογειώθηκε με τους πράκτορες που είχαν αναλάβει την αποστολή στις 5 Σεπτεμβρίου 1944.
Τα ίχνη του αεροσκάφους όμως χάθηκαν. Τελικά το αεροσκάφος είχε εκτελέσει αναγκαστική προσγείωση στο σοβιετικό έδαφος χωρίς απώλειες ζωών. Τελικά οι δύο υποψήφιοι δολοφόνοι του Στάλιν συνελήφθησαν. Η μονάδα εκτέλεσε επιχειρήσεις μεταφοράς πρακτόρων από και προς τη βόρεια Αφρική μέχρι και τις αρχές του 1944. Τη νύκτα της 27ης Νοεμβρίου ένα Junker Ju 290 της KG 200 έριξε πέντε Ιρακινούς πράκτορες με αλεξίπτωτο στη Μοσούλη, έχοντας ξεκινήσει από τη Βιέννη.
Mistel, τα αεροσκάφη ιπτάμενες βόμβες
Λόγω έλλειψης στρατηγικών βομβαρδιστικών στο γερμανικό αεροπορικό επιτελείο γεννήθηκε η ιδέα του αεροσκάφους ιπτάμενης βόμβας. Το σχέδιο ήταν απλό και αφορούσε τον συνδυασμό δύο αεροσκαφών, συνδεδεμένων μεταξύ τους. Το πρώτο, ένα μονοθέσιο καταδιωκτικό αποτελούσε το επανδρωμένο αεροσκάφος καθοδήγησης και το δεύτερο, ένα μη επανδρωμένο βομβαρδιστικό ήταν η βόμβα.
Όταν πλησίαζε στον στόχο το αεροσκάφος ελέγχου καθοδηγούσε το αεροσκάφος βόμβα στον στόχο.Το Mistel δεν αποδείχθηκε πάντως ιδιαίτερα επιτυχημένο. Η KG 200 χρεώθηκε τα Mistel και τα χρησιμοποίησε κατά των Σοβιετικών. Η πιο αξιοσημείωτη επίθεσή τους αφορά αυτή κατά γεφυρών στην περιοχή του Κίστριν όπου έπληξαν δύο γέφυρες.
Στις 12 Απριλίου 1945 βομβαρδιστικό Dornier Do-217 της KG 200 χρησιμοποίησε επιτυχώς κατευθυνόμενη βόμβα Henschel He 293 κατά γεφυρών στον ποταμό Όντερ σε μια προσπάθεια καθυστέρησης της σοβιετικής προέλασης.
Καμικάζι αυτοκτονίας
Στην απελπιστική κατάσταση που επικρατούσε για τη Γερμανία τους τελευταίους μήνες του πολέμου προτάθηκε η ιδέα δημιουργίας μιας μοίρας αυτοκτονίας στα πρότυπα των Ιαπώνων καμικάζι. Η μοίρα αυτή ονομάστηκε «Λεωνίδας» και εντάχθηκε στην KG 200. Το σχέδιο έλαβε την ονομασία «Αυτοθυσία».
Οι Γερμανοί πιλότοι καμικάζι θα πετούσαν με επανδρωμένα υποδείγματα της ιπτάμενης βόμβας V1, τα Fi-103 Reichenberg. Πραγματοποιήθηκαν πολλές δοκιμές αλλά το πρόγραμμα ακυρώθηκε λόγω της επιμονής του σμηνάρχου Βέρνεν Μπάουμπαχ, διοικητής της KG 200 που δεν ήθελε να θυσιάσει άδικα τους πιλότους του. Μια άλλη αυτοκτονική πρόταση αφορούσε την καταστροφή των ρωσικών πλωτών γεφυρών στον ποταμό Βιστούλα με την χρήση υδροπλάνων Dornier Do-24.
Με εχθρικά αεροσκάφη
Η KG 200, όπως αναφέρθηκε, χρησιμοποίησε και πολλά συμμαχικά αεροσκάφη. Το πρώτο της «Ιπτάμενο Φρούριο» Β-17 ανήκε στην 303 αμερικανική Μοίρα Βομβαρδισμού και είχε υποχρεωθεί να εκτελέσει αναγκαστική προσγείωση στις 12 Δεκεμβρίου 1942 στη Γαλλία. Επισκευάστηκε και δόθηκε στη KG 200.
Με τον ίδιο, πάνω κάτω, τρόπο αποκτήθηκαν και άλλα συμμαχικά αεροσκάφη, από Β-17 και Β-24, μέχρι Spitfire, Mosquito, Beaufighter, P-38, Short Sterling και Ι-16. Ένα Β-17 της μονάδας πέταξε μέχρι την Ισπανία, αλλά εκεί κρατήθηκε. Το αεροσκάφος μετέφερε πράκτορες.
Το 1944 στην KG 200 διατέθηκε και ένα τάγμα αλεξιπτωτιστών. Πιστεύεται πως το τάγμα δεν ανήκε στη Luftwaffe, αλλά επρόκειτο για το 500 Τάγμα Αλεξιπτωτιστών SS.
Τις τελευταίες ημέρες του η μονάδα αποσύρθηκε στη νότια Γερμανία καταστρέφοντας τα αρχεία της. Όσον αφορά τον Μπάουμπαχ δεν ανέφερε ποτέ τίποτα για τη δράση της KG 200. Άλλωστε ο ίδιος σκοτώθηκε σε ηλικία μόλις 36 ετών, το 1953, σε δοκιμαστική πτήση παίρνοντας πολλά μυστικά στον τάφο του.
Ένα από τα αμερικανικά βομβαρδιστικά Β-17 που χρησιμοποίησε τη KG 200.
