Του Άγγελου Ρούσσου
Σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση βρίσκονται οι Χριστιανοί στην Τουρκία και ιδιαίτερα οι Ορθόδοξοι. Χθες γράφαμε πως Τούρκος βουλευτής επιτέθηκε κατά του Φαναρίου ισχυριζόμενος πως σε πολλά σημεία της χώρας φέρνουν από την Ελλάδα προσκυνητές, ενώ δεν υπάρχουν ιθαγενείς Χριστιανοί.
Τα προβλήματα για τους μη μουσουλμάνους στην Τουρκία-και κατ΄επέκταση για τους Χριστιανούς- όμως δεν σταματούν εδώ, αλλά ανάγονται και σε διοικητικό επίπεδο.
Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα οι μη μουσουλμάνοι δεν είναι σε θέση να εκλέξουν νέους ηγέτες, αντιμετωπίζοντας πολιτισμική διάβρωση!
Συγκεκριμένα τα μη μουσουλμανικά ιδρύματα της Τουρκίας δεν είναι νομικά σε θέση να εκλέξουν νέα μέλη διοικητικού συμβουλίου εδώ και έξι χρόνια επειδή η κυβέρνηση απέφυγε να θέσει σε ισχύ νέους κανονισμούς.
Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλές έδρες του εκάστοτε διοικητικού συμβουλίου έχουν παραμείνει κενές, καταστρέφοντας την ηγεσία και τον αντίκτυπο των ιδρυμάτων και υπονομεύοντας την πρόοδο για τις μειονοτικές κοινότητες της Τουρκίας.
"Η ζημιά που προκλήθηκε από τη μη διεξαγωγή των εκλογών είναι τεράστια", δήλωσε ο Moris Levi, αντιπρόεδρος της αντιπροσωπείας της εβραϊκής κοινότητας της Τουρκίας και εκπρόσωπος κοινοτικών ιδρυμάτων στη γενική διεύθυνση των ιδρυμάτων της κυβέρνησης (VGM). "Πολύ σύντομα θα είναι αδύνατο αυτά τα ιδρύματα να συνεχίσουν με τόσο λίγα μέλη διοικητικού συμβουλίου."
Οι μη μουσουλμανικές κοινότητες της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένων των Αρμενίων, των Ελλήνων, των ΣυρΟρθοδόξων και των Εβραίων, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 2% του πληθυσμού (περίπου 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι), προστατεύονται από τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 μετά την ανταλλαγή πληθυσμών.
Ωστόσο, με την πάροδο των ετών, η κυβέρνηση της Τουρκίας έχει σφήξει την θηλιά στις κοινότητες αυτές, συμπεριλαμβανομένης της δήμευσης ιδιοκτησίας, της κατάργησης των μελών του διοικητικού συμβουλίου και της παρεμπόδισης των εκλογών διοικητικού συμβουλίου.
"Παρά τους περιορισμούς τους, τα θεμέλια των κοινοτήτων είναι ζωτικής σημασίας για την κοινωνική ζωή, καθώς είναι τα μόνα νομικά θεσμικά όργανα που μπορούν να υποστηρίξουν ιδρύματα και κοινότητες μη μουσουλμανικών μειονοτήτων", αναφέρουν αναλυτές..
Σύμφωνα με τους κανονισμούς της Οθωμανικής Εποχής, τα συμβούλια θα έπρεπε να εκλεγονται για να διαχειρίζονται τις υποθέσεις αυτών των κοινοτήτων και των ιδρυμάτων τους. Αυτά τα ιδρύματα προχώρησαν μετά από μια επικαιροποίηση του 2008 στους κανονισμούς τους. Αλλά το 2013 επέτράπη δυστυχώς να λήξει ο σχετικός νόμος.
Το 2015 τα ιδρύματα συναντήθηκαν με τον τότε πρωθυπουργό Ahmet Davutoğlu και υπέβαλαν πρόταση κανονισμού. Η κυβέρνηση υπαινίχθηκε την υιοθέτηση ενός νέου νόμου, αλλά από τότε δεν προέκυψε καμία νομοθεσία.
Το κύριο εμπόδιο φαίνεται να είναι η έλλειψη επιθυμίας εκ μέρους της κυβέρνησης της Τουρκίας, υπό την εποπτεία του νεο-ισλαμικού κόμματος δικαιοσύνης και ανάπτυξης (AKP). "Έχουμε κάνει τις προετοιμασίες μας και περιμένουμε την πολιτική βούληση για την υλοποίησή", ανέφερε ο γενικός διευθυντής της VGM, Αντνά Ερτέμ.
Τώρα όμως ο κλοιός στενέυει, καθώς τα ιδρύματα αντιμετωπίζουν μια δύσκολη επιλογή: να καλέσουν την κυβέρνηση να εφαρμόσει τους κανονισμούς και να αφήσει τις θέσεις του εκάστοτε διοικητικού συμβουλίου κενές για πιθανώς παρατεταμένη περίοδο, να προβούν σε νομικές ενέργειες που θα μπορούσαν να αναγκάσουν την κυβέρνηση να δράσει, αλλά θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε επιπτώσεις ή να προχωρήσουν δυνητικά σε παράνομες εκλογές για διοικητικό συμβούλιο, ανοίγοντάς όμως πόλεμο με την κυβέρνηση;
Εν τω μεταξύ, ο θάνατος, η συνταξιοδότηση, η μετανάστευση, η κακή υγεία και άλλοι λόγοι, μείωσαν σημαντικά τον αριθμό των μελών των διοικητικώ συμβουλίων, επιβάλλοντας επιπλέον εργασία σε όσους παραμένουν.
Κάποια ιδρύματα έχουν μόνο δύο ή τρία εναπομείναντα μέλη διοικητικού συμβουλίου.
Είναι αντιληπτό πως το θέμα άπτεται και το Οικουμενικού Πατριαρχείου με εύλογες συνέπειες...
