Την Κυριακή των Βαΐων γίνεται μία εξαίρεση στην Σαρακοστή καθώς τρώμε ψάρια.
Παρά το γεγονός ότι είναι Σαρακοστή, το ψάρι καταναλώνεται λόγω της σπουδαιότητας της γιορτής. Έτσι και το παιδικό τραγούδι ήταν:
Βάγια, Βάγια των βαγιών, τρώνε ψάρι και κολιό
κι ως την άλλη Κυριακή με το κόκκινο αυγό!
Αναφορικά με τη νηστεία της ημέρας αυτής υπάρχει μια διαφοροποίηση στο ζήτημα του αν καταναλώνεται ψάρι ή όχι. Η γνώμη του Θεόδωρου του Στουδίτη είναι ότι την Κυριακή των Βαΐων τρώμε ψάρι επειδή θεωρείται Δεσποτική Εορτή. Για τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, μόνο μία ημέρα της Μεγάλης Σαρακοστής τρώγεται ψάρι, δηλαδή την ημέρα του Ευαγγελισμού. Είναι χαρακτηριστική η θέση των Aποστολικών Διαταγών: «Μετά από αυτές» δηλαδή τις εορτές των Χριστουγέννων και των Θεοφανίων, «να τηρείται η νηστεία της Τεσσαρακοστής, η οποία περιλαμβάνει ανάμνηση της ζωής του Κυρίου και της νομοθεσίας. Να κρατιέται αυτή η νηστεία πριν από το Πάσχα, αρχίζοντας από τη Δευτέρα και συμπληρουμένη την Παρασκευή. Μετά από αυτές, αφού σταματήσετε τη νηστεία, να αρχίζετε την αγία εβδομάδα του Πάσχα, νηστεύοντες κατ’ αυτήν όλοι με φόβο...».
Είναι ενδεικτικοί οι όροι «αφού σταματήσετε τη νηστεία» και «να αρχίζετε», οι οποίοι δείχνουν ότι μια νηστεία τελειώνει και μια άλλη αρχίζει. Αυτή που τελειώνει είναι η νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής, και αυτή που αρχίζει είναι η νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας – άρα η εορτή αυτή βρίσκεται ανεξάρτητα ανάμεσα σε δύο νηστείες. Η θέση της λοιπόν δίνει το δικαίωμα να ομιλούν περί κατανάλωσης κατ’ αυτή την ημέρα ψαριού, ή ακόμα και αυγού.
