Ἀποκαλύψεις Νέστορος γιά τό θυελλῶδες 1989
TΗΝ ΑΓΝΩΣΤΗ συναλλαγή μεταξύ τοῦ ἱδρυτοῦ τοῦ ΠΑΣΟΚ Ἀνδρέα Παπανδρέου καί τοῦ κομμουνιστοῦ Προέδρου τοῦ Συνασπισμοῦ τῆς Ἀριστερᾶς Χαρίλαου Φλωράκη προκειμένου νά ἀποφύγει τήν παραπομπή στό Εἰδικό Δικαστήριο κατά τήν διάρκεια τοῦ θυελλώδους 1989, φέρνει σήμερα στό φῶς τῆς δημοσιότητος ἡ «Ἑστία». Τήν ἀποκαλύπτει στό νέο βιβλίο του πού φέρει τόν τίτλο Τό Συναξάρι μου τό ἱστορικό στέλεχος τῆς Ἀριστερᾶς Στέλιος Νέστωρ, ὁ ὁποῖος μετεῖχε στήν προανακριτική ἐπιτροπή τῆς Βουλῆς. Συμφώνως πρός τίς ἀποκαλύψεις Νέστορος, προτάσεις ἔκαναν καί οἱ δύο πλευρές πρίν ἡ Βουλή ἀποφασίσει τήν παραπομπή Παπανδρέου. Ὁ Ἀνδρέας ἔστειλε ἀγγελιοφόρο τόν Γιάννη Ποττάκη στόν Φλωράκη γιά νά τοῦ προτείνει νά τόν ἀπαλλάξει ὁ ΣΥΝ ἀπό τό σκάνδαλο Κοσκωτᾶ, νά τοῦ ἀντιπροτείνει νά τόν παραπέμψει σέ δίκη γιά τό σκάνδαλο τῶν ὑποκλοπῶν, καί ἐφ’ ὅσον ἐγίνετο αὐτό ἐκεῖνος θά προέβαινε σέ δημοσία δήλωση ὅτι ἀποσύρεται ἀπό τήν πολιτική! Ὅτι δέν πρόκειται νά πολιτευθεῖ στό μέλλον! Φλωράκης καί Κύρκος ὅμως ἀπέρριψαν τήν πρόταση Ἀνδρέα μέσω Ποττάκη, μέ τήν φράση «μᾶς παίζουν παιχνίδια», «θά μᾶς κυνηγήσει ὁ κόσμος μέ τό σκουπόξυλο».
Πρόταση συναλλαγῆς ὅμως ἔκανε κατά τόν Στέλιο Νέστορα καί ὁ Φλωράκης πρός τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου. Τοῦ πρότεινε νά ἀναλάβει ἀπό τοῦ βήματος τῆς Βουλῆς, τήν ἡμέρα πού αὐτή θά συνεδρίαζε γιά τήν παραπομπή του, τήν πολιτική εὐθύνη γιά τό σκάνδαλο Κοσκωτᾶ. Καί σέ περίπτωση πού τό ἔπραττε τότε καί ἐκεῖνος μαζί μέ τόν ΣΥΝ, θά καταψήφιζε τήν παραπομπή του.
Ἡ «Ἑστία» δημοσιεύει σήμερα τό ἀποκαλυπτικό ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο τοῦ Νέστορος. Ἔχει ἀξία. Καί τοῦτο, διότι στήν τελική εὐθεῖα γιά τήν διαμόρφωση τοῦ κατηγορητηρίου γιά τήν ὑπόθεση Νοβάρτις διάχυτη εἶναι ἡ ὑποψία πώς γίνονται παζάρια σέ ὅλα τά ἐπίπεδα, καί μεταξύ ὅλων τῶν πολιτικῶν δυνάμεων. Ἡ ἱστορία εἶναι ὁδηγός. Καί γιά πρώην πρωθυπουργούς ἀλλά καί γιά πρώην ὑπουργούς.
[…] Μόλις γυρίσαμε στήν Ἀθήνα, μέ φώναξε ὁ Φλωράκης στό γραφεῖο του. «Τί κάνεις μέ αὐτή τήν ἀνάκρισή σου;» μοῦ λέει. «Πότε θά τελειώσετε; Κάντε γρήγορα. Αὐτή ἡ κυβέρνηση πρέπει νά τελειώνει». Ἔκπληκτος, τοῦ ἀπάντησα ὅτι μόλις τώρα ἀρχίσαμε καί ὅτι, ἐν πάση περιπτώσει, ἔχουμε συμφωνήσει πώς, ἐάν ὑπάρξουν παραπομπές, θά πρέπει να μείνουμε καί γιά τή δίκη. Ἦταν ἀνήσυχος. Εἶχε μόλις ἐπιστρέψει ἀπό ὀλιγοήμερες διακοπές στό χωριό του, τή Ραχούλα. Φαίνεται ὅτι ἐκεῖ στά βουνά, τῶν Ἀγράφων συνάντησε τούς παλιούς του συντρόφους, πού δέν μποροῦσαν νά χωνέψουν τή συνεργασία μέ τή Δεξιά, «τούς ἐχθρούς τοῦ λαοῦ». Ἔψαχνε νά βρεῖ μία φράση γιά νά κλείσει τήν κουβέντα. Ἔκανε ἕνα σχόλιο: «Ἄν μείνουν οἱ δικοί μας μερικούς μῆνες ἀκόμα στά ὑπουργεῖα, ὁ λαός θά κάνει ἐπανάσταση». Δέν κατάλαβα τί ἀκριβῶς ἐννοοῦσε μέ αὐτή τήν ἀμφίσημη φράση· προτίμησα, ὅμως, νά μή ζητήσω ἄλλες ἐξηγήσεις.
[…] Τίς ἡμέρες ἐκεῖνες συνέβη καί κάτι ἄλλο ἐξαιρετικά σημαντικό. Ἕνα βράδυ, μετά τό τέλος κάποιας συνεδρίασης, μέ πλησίασε ὁ Γιάννης Ποττάκης, βουλευτής Κορινθίας τοῦ ΠΑΣΟΚ καί μέλος τῆς ἐπιτροπῆς. Ἀπ’ ὅ,τι ἤξερα, ἦταν στενός φίλος τοῦ Ἀντρέα. Ἡ πρότασή του ἦταν νά ἀπαλλάξουμε τόν Ἀντρέα ἀπό τίς κατηγορίες γιά τό σκάνδαλο Κοσκωτᾶ καί νά τόν παραπέμψουμε μόνο γιά τίς ὑποκλοπές τηλεφώνων, κατηγορία πού ἐκκρεμοῦσε σέ ἄλλη ἐπιτροπή. Μοῦ εἶπε, ἀκόμη, πώς ἄν δεχόμασταν αὐτή τήν πρόταση, ὁ Παπανδρέου ἦταν διατεθειμένος νά δεσμευτεῖ ἀνεπιφύλακτα ὅτι δέν θά πολιτευτεῖ στό μέλλον. Εἶναι εὐνόητο ὅτι αὐτά τά λόγια ἔπεσαν σάν κεραμίδα στό κεφάλι μου. Προσπάθησα νά συνέλθω ἀπό τό σόκ καί ἔσπευσα νά κουβεντιάσω τό θέμα μέ κάποιους φίλους μου. Τήν ἑπόμενη μέρα συνάντησα τόν Χαρίλαο καί τόν Λεωνίδα καί, ἐπειδή δέν ἤθελα μιά τέτοια συζήτηση νά γίνει στά γραφεῖα τῆς Βουλῆς, πρότεινα νά πᾶμε τό βράδυ κάπου γιά φαγητό, γιατί εἶχα νά τούς ἀνακοινώσω κάτι πολύ σημαντικό. Ὁ Χαρίλαος πρότεινε μιά ταβέρνα μέ ὡραῖο κῆπο στή γωνία Φωκυλίδου καί Δημοκρίτου. Ἐκεῖ διηγήθηκα ἐπί λέξει αὐτά πού μοῦ εἶχε πεῖ ὁ Ποττάκης. Ὁ Φλωράκης κατσούφιασε. Κάτι μουρμούρισε. Ἄν κατάλαβα καλά: «παιχνίδια μᾶς παίζουν» εἶπε. Ὁ Κύρκος ξέσπασε. Μέ ἐκείνη τή χαρακτηριστική ἔντονη φωνή του μιλοῦσε δυνατά, σέ σημεῖο πού φοβήθηκα ὅτι οἱ ὑπόλοιποι πελάτες, οἱ ὁποῖοι οὕτως ἤ ἄλλως μᾶς πρόσεχαν καί μᾶς περιεργάζονταν ἀπό τή στιγμή τῆς εἰσόδου μας, θά γίνονταν συμμέτοχοι στόν προβληματισμό μας. Εἶπε πολλά. Τό τελικό συμπέρασμα ἦταν ὅτι εἶναι ἀδύνατον νά δεχτοῦμε τέτοιου εἴδους προτάσεις. Ὁ κόσμος θά μᾶς πάρει μέ τό σκουπόξυλο. Συμφωνήσαμε καί ἡ συζήτηση τέλειωσε ἐκεῖ. Στήν ὑπόθεση δέν δόθηκε συνέχεια.
[…] Στήν ὁλομέλεια τῆς Βουλῆς κατατέθηκαν, ὅπως συνήθως γίνεται, δύο πορίσματα. Ἕνα τῆς πλειοψηφίας ἑπτά βουλευτῶν, μέ παραπεμπτική εἰσήγηση γιά ὅλους τούς ἐγκαλούμενους, καί ἕνα τῆς μειοψηφίας πέντε βουλευτῶν, μέ παραπεμπτική εἰσήγηση γιά Κουτσόγιωργα καί Πέτσο καί ἀπαλλακτική γιά τούς λοιπούς. Στή διάρκεια τῆς συζήτησης ὁ Φλωράκης συνάντησε τόν Παπανδρέου καί τοῦ εἶπε ὅτι, ἄν κατά τήν ὁμιλία του στήν ὁλομέλεια ἀναλάβει τήν πολιτική εὐθύνη γιά ὅσα συνέβησαν, θά ἦταν διατεθειμένος νά ψηφίσει ὑπέρ τῆς μή παραπομπῆς του. Οὔτε καί αὐτό ἔγινε. Τό μόνο πού κατάφερε νά ψελλίσει ὁ Ἀντρέας κατά τή θλιβερή ἐμφάνισή του στή Βουλή ἦταν ὅτι «δέν ἤξερε».
