Η κληρονομικότητα, δηλαδή το οικογενειακό ιστορικό φαίνεται πως συνδέεται με την νευροεκφυλιστική νόσο Αλτσχάιμερ. Ακόμα και οι συγγενείς τρίτου βαθμού επηρεάζουν τις πιθανότητες εκδήλωσης νόσου.
Αυξημένο κίνδυνο να νοσήσει από νόσο Αλτσχάιμερ παρουσιάζουν ακόμα και αυτοί που έχουν συγγενείς δευτέρου ή και τρίτου βαθμού που πάσχουν από την ανίατη νευροεκφυλιστική πάθηση. Αυτό υποστηρίζει νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Neurology.
Οι επιστήμονες με επικεφαλής την Δρ. Lisa A. Cannon-Albright της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Γιούτα ανέλυσαν στοιχεία περισσότερων από 270.800 ανθρώπων από τους οποίους οι 4.436 είχαν πεθάνει με επίσημη αιτιολογία τη νόσο Αλτσχάιμερ. Αναλύοντας το οικογενειακό ιστορικό τους διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι με έναν συγγενή πρώτου βαθμού με Αλτσχάιμερ, είχαν 73% μεγαλύτερη πιθανότητα να εκδηλώσουν και οι ίδιοι τη νόσο.
Στους ανθρώπους που είχαν δύο συγγενείς πρώτου βαθμού που έπασχαν από νόσο Αλτσχάιμερ, είχαν τετραπλάσια πιθανότητα να πάθουν και οι ίδιοι τη νόσο, 15 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα ήταν όσοι είχαν νοσούντες τέσσερις συγγενείς πρώτου βαθμού.
Άτομα με ένα συγγενή πρώτου βαθμού και ένα δεύτερου που έπασχαν από νόσο Αλτσχάιμερ είχαν 21 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο, ενώ οι όσοι είχαν τρεις τρίτου βαθμού συγγενείς με Αλτσχάιμερ είχαν 43% μεγαλύτερο κίνδυνο.
«Το οικογενειακό ιστορικό αποτελεί σημαντικό δείκτη κινδύνου για τη νόσο Αλτσχάιμερ, αλλά έως τώρα οι περισσότερες έρευνες εστιάζουν στην άνοια των άμεσων μελών της οικογένειας, ενώ η μελέτη μας βλέπει την ευρύτερη οικογενειακή εικόνα, κάτι που μας επιτρέπει να προβλέψουμε καλύτερα τον κίνδυνο. Αυτά τα ευρήματα μπορεί να οδηγήσουν σε καλύτερη διάγνωση στο μέλλον», δήλωσε η Δρ. Cannon-Albright.
«Υπάρχουν ακόμη πολλά άγνωστα πράγματα, όσον αφορά το γιατί κάποιος εκδηλώνει Αλτσχάιμερ. Το οικογενειακό ιστορικό της νόσου είναι μόνο μία από τις πιθανές αιτίες, ενώ μπορεί να ευθύνονται περιβαλλοντικοί παράγοντες ή ένας συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών αιτιών», κατέληξε η Αμερικανίδα νευρολόγος.
