Εκκλησία

Η άθεη κυβέρνηση θέλει να εξευτελίσει την Εκκλησία- Ζήτημα ζωής και θανάτου η Ιεραρχία της επόμενης εβδομάδας

Με δεδομένη πλέον την ψηφοφορία της Βουλής, κατόπιν της χθεσινής συζήτησης στην Ολομέλεια για την Συνταγματική Αναθεώρηση, όλοι οι δρόμοι για τις σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας οδηγούν προς την έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας της επόμενη εβδομάδα.

Σε ότι αφορά, το άρθρο 3, περί θρησκευτικής ουδετερότητας, η χθεσινή ψηφοφορία εξελίχθηκε ως εξής:

Άρθρο 3, παρ. 1: ΝΑΙ 156 – ΟΧΙ 101

Άρθρο 3, παρ.2: ΝΑΙ 156 – ΟΧΙ 101

Άρθρο 3, παρ.3: ΝΑΙ 171 – ΟΧΙ 99

Άρθρο 3 (εισαγωγή ερμηνευτικής δήλωσης) (προσθήκη ερμηνευτικής δήλωσης προς την κατεύθυνση κατοχύρωσης της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους): 157 ΝΑΙ – 113 ΟΧΙ

Η ευθύνη των Ιεραρχών είναι τεραστίων διαστάσεων. Το κλίμα όμως δεν είναι και το καλύτερο ιδίως αν θυμηθεί κανείς πως ολοκληρώθηκε η προηγούμενη Ιεραρχία με αποχωρήσεις Δεσποτάδων, καταγγελίες για “ιερό μπούλινγκ” σε διαφωνούντες κλπ.

Χθες συνεδρίασε και η «Ειδική Επιτροπή διά την μελέτην θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος Εκκλησίας και Πολιτείας», στα Γραφεία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου και την συμμετοχή όλων των μελών της, προκειμένου να ετοιμασθεί το τελικό κείμενο της Εισηγήσεως με θέμα «Διάλογος Εκκλησίας και Πολιτείας επί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος συμφώνως προς την από 16ης Νοεμβρίου απόφασιν της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος», την οποία έχει ορισθεί να πραγματοποιήσει ο ίδιος ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου ενώπιον της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία θα συνέλθει, συν Θεώ, την Τρίτη 19 Μαρτίου 2019.

Την ίδια στιγμή στο Φανάρι σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και τα μέλη της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία συνεδριάζει από το πρωί σε τακτική συνεδρίασή της για το μήνα Μάρτιο, αναμένεται να θέσουν κι εκείνοι επί τάπητος το ζήτημα των σχέσεων με την ελληνική πολιτεία.

Οι αντιδράσεις σε τοπικό μητροπολιτική επίπεδο συνεχίζονται πάντως.

Ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου Ιερώνυμος προχώρησε σε σημαντική παρέμβαση για την αναθεώρηση του άρθρου 3 του Συνταγματος, ενώ ψήφισμα διαμαρτυρίας είχαμε και από τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Λάρισας

Ο Μητροπολίτης μίλησε για «προϊόν ιδεολογικών αγκυλώσεων, ίσως και ρεβανσισμού»

Όπως αναφέρει η τοπική εφημερίδα “Ελευθερία” ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος, αναφερόμενος στην πρόταση αναθεώρησης του άρθρου 3 του Συντάγματος, για τη σχέση Κράτους και Εκκλησίας είπε πως «Κράτος και Εκκλησία να κατανοήσουν ότι σε μεγάλο βαθμό τα προβλήματά τους δεν είναι οι κανόνες του Συνταγματικού Δικαίου, αλλά είναι προβλήματα ουσιαστικά, προβλήματα του εαυτού τους, όπως είναι η ποιότητα των λειτουργών αμφοτέρων αλλά και η ποιότητα των οπαδών και λειτουργουμένων, αντιστοίχως», ενώ επισήμανε για την πρόταση αναθεώρησης του άρθρου 3 του Συντάγματος πως «δεν προέκυψε επειδή εξυπηρετείται κάποια πραγματική ανάγκη, δεν υπήρξε γνήσιο λαϊκό αίτημα, ούτε επιλύει υφιστάμενα προβλήματα. Αποτελεί προϊόν ιδεολογικών αγκυλώσεων, ενδεχομένως και ρεβανσισμού κάποιων για αποφάσεις της Εκκλησίας στο παρελθόν».

Τη θέση του αυτή κατέθεσε χθες, στο πλαίσιο εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε από τα Χριστιανικά Σωματεία της Λάρισας και τον Σύλλογο Πολυτέκνων Λάρισας και Περιχώρων, στο αμφιθέατρο του 4ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας, όπου αναπτύχθηκε το θέμα της προωθούμενης Συνταγματικής αναθεώρησης στα θεμελιώδη άρθρα για την Εκκλησία και την Οικογένεια, παρουσία πλήθους κόσμου.

Ο Μητροπολίτης συμπλήρωσε ακόμη ότι: «Η Ιερά Σύνοδος, οι Ιερές Μητροπόλεις, οι Ενορίες, οι Ιερές Μονές, δεν είναι Ν.Π.Δ.Δ. επειδή υπάρχει το άρθρο 3 του Συντάγματος, αλλά επειδή το προβλέπει κοινός νόμος. Στην Ελλάδα δεν έχουμε «κρατική Ορθόδοξη Εκκλησία», ούτε οι Μητροπολίτες και οι λοιποί κληρικοί είναι δημόσιοι υπάλληλοι ή υπάλληλοι του κράτους, ούτε οι εκκλησιαστικοί φορείς είναι τμήμα της κρατικής διοίκησης. Είναι μεγάλο ψέμα ότι στην Ελλάδα η Ορθοδοξία, ως επικρατούσα θρησκεία, απολαύει προνομίων και μάλιστα σε βάρος των λοιπών θρησκευμάτων.

Επίσης, τυχόν τροποποίηση του άρθρου 3, όπως προτείνεται, δεν θα διασφαλίσει αυτό που κάποιοι από τους εμπνευστές της διατείνονται ότι «θα πάψει η Εκκλησία να παρεμβαίνει σε κρατικές υποθέσεις».

Στην προτεινόμενη τροποποίηση δεν νοηματοδοτείται ο όρος «θρησκευτική ουδετερότητα». Πρόκειται για συνθηματικό όρο που όμως διεθνώς έχει πολλές ερμηνείες. Οι λοιπές διατάξεις του Συντάγματος και η ίδια η Ορθόδοξη Εκκλησία διασφαλίζουν το αντικειμενικό και αμερόληπτο του Κράτους έναντι των άλλων θρησκευμάτων.

Το υφιστάμενο σύστημα των σχέσεων Εκκλησίας – Πολιτείας είναι αυτό της νόμω κρατούσης Πολιτείας. Απόδειξη ότι φορείς και μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας εναντίον αποφάσεων εκκλησιαστικών οργάνων. Πρόβλημα δεν είναι οι διατάξεις του Συντάγματος, αλλά η επιτήδευση της μη εφαρμογής τους».

Ψήφισμα διαμαρτυρίας εξέδωσαν στο τέλος της εκδήλωσης τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Λάρισας και ο Σύλλογος Πολυτέκνων Λάρισας και Περιχώρων κατά της Συνταγματικής αναθεώρησης των παραπάνω άρθρων, το οποίο έχει ως εξής:

«Εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας για την απαράδεκτη και προσβλητική για την ιδιοπροσωπεία του λαού μας εισαγωγή στο άρθρο 3 του Συντάγματος της αόριστης ρήτρας περί θρησκευτικής ουδετερότητας της Ελληνικής Πολιτείας. Το επιχείρημα ότι έτσι διασφαλίζεται η ελευθερία των αποδεκτών θρησκευμάτων είναι έωλο, αφού είναι γνωστό ότι αυτή κατοχυρώνεται πλήρως με το άρθρο 13 του Συντάγματος, που αναφέρεται ειδικά στη θρησκευτική ελευθερία.

Με την εισαγωγή της θρησκευτικής ουδετερότητας επιδιώκεται στην πραγματικότητα η περιθωριοποίηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας από τον δημόσιο βίο, η κατάργηση των συμβόλων της (σταυρός, εικόνες), η απομείωση των θρησκευτικών εορτών και γενικώς η απεκκλησιαστικοποίηση του μαρτυρικού μας Έθνους!

Ουσιαστικά δηλαδή επιχειρείται η αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας με την οριστική αποβολή του Ορθόδοξου χαρακτήρα της, εγχείρημα που είναι εθνικά και ιστορικά απαράδεκτο, καθώς όχι μόνο δεν σέβεται την από αιώνων αδιαχώριστη σύζευξη μεταξύ ελληνισμού και ορθοδοξίας, αλλά και διακινδυνεύει την ίδια τη διατήρηση του Έθνους μας μέσα στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.

Καταγγέλλουμε επίσης ως απαράδεκτη την πρόταση για αναθεώρηση του άρθρου 21, που παύει να αναγνωρίζει την οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, προσδίδοντάς της υλιστικό κατά βάση περιεχόμενο. Καλούμε την Κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να σεβαστούν τις αρχές και τις αξίες της λαμπροφόρου Ορθοδοξίας και της πονεμένης Ρωμηοσύνης.

Ζητούμε να παραμείνουν ως έχουν τα άρθρα 3 και 21, που εκφράζουν το φρόνημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, και να μην συμπεριληφθούν στις αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος».

Μητροπολίτης Δημητριάδος

Από την πλευρά του στο πλαίσιο εκδήλωσης για τους διορισμούς των νέων Διοικητικών Συμβουλίων των ενοριακών Φιλοπτώχων Ταμείων και των Συσσιτίων Απόρων της Τοπικής Εκκλησίας, ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτος αναφερόμενος στην κρισιμότητα των καιρών στις σχέσεις της Εκκλησίας με το Κράτος τόνισε: «άνθρωποι με ιδεολογικές εμμονές, με παλιές φόρμες στο μυαλό τους, λαμβάνουν λανθασμένες αποφάσεις έναντι της Εκκλησίας. Μην σιωπάτε και μη μένετε αδρανείς, όταν διαβάλλεται η Εκκλησία μας. Μιλήστε, πείτε την αλήθεια του έργου μας, υπερασπιστείτε τους Ιερείς μας, πείτε τί σημαίνει ο Παπάς στην Ελληνική κοινωνία. Ποιος είναι αυτός που προσβάλλει τους Ιερείς μας, λέγοντας ότι θα τους απολύσει για να διορίσει άλλους; Ποιος του έδωσε το δικαίωμα να κάνει κάτι τέτοιο; Γίνετε οι μάρτυρες της αλήθειας, για να διασώσουμε την ενότητα του λαού μας, όταν κάποιοι άλλοι επενδύουν στον διχασμό. Όλα παραπαίουν γύρω μας, Αυτό που μας ενώνει είναι η Ορθόδοξη πίστη μας, η Παράδοσή μας, η ιστορία μας, η Εκκλησία μας! Οι εμμονικοί είναι λίγοι και θρασύδειλοι. Ξέρουν μόνο να καταστρέφουν και να διχάζουν. Κι όταν διχαστήκαμε το πληρώσαμε με μεγάλες εθνικές απώλειες!».

Παρέμβαση είχαμε και από τον Μητροπολίτη Γουμενίσσης Δημήτριο.

Συγκεκριμένα αναφέρει:

ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ θεωρητικά ἡ ἐξουσία (πρέπει νά) ἀπορρέει καί (νά) ἀποβλέπει στό λαό καί (πρέπει νά) ἐλέγχεται γιά τήν πολιτικο-οικονομική ἀξιοπιστία της ὑπέρ τοῦ λαοῦ, ὅπερ συνιστᾶ τή Δημοκρατική ποιότητα τοῦ πολιτεύματος.

Ὅμως, ἡ “ἐξουσία” εἶναι ἕνα παιχνίδι εὐφυΐας τῶν ὀλίγων κυβερνητῶν πρός τήν εὐφυΐα τῶν πλειοτέρων βουλευτικῶν ἀντιπροσώπων, καί ὅλων μαζί ἐπί τῆς διαχειριζομένης εὐφυΐας τοῦ λαοῦ.

Μόνον ἡ ἱστορία ἀξιολογεῖ ἀξιοπιστότερα τήν ἐντιμότητα ἑκάστου στή διαχείριση τοῦ ἠθικοῦ πολιτευτικοῦ χρέους καί τῆς ἐθνικῆς χρείας. Οἱ ἀντιπρόσωποί μας στίς βαθμίδες ἐξουσίες πόσο συναισθάνονται τό ἀπόλυτο Συνταγματικό καί ἠθικό χρέος τους ἀπέναντι στή λαϊκή βάση τῆς ἐξουσίας τους;

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ νά πιστέψουν οἱ ἐλάχιστοι ἰδεολογοποιημένοι, τό ὁμολογεῖ διάτορα ὁ λαός μας. Καί τό καταγράφουν διεθνεῖς ἐρευνητικές πρωτοβουλίες.

Σύμφωνα μέ νέα ἔρευνα τοῦ Pew Researsh Center στήν Οὐάσιγκτον, “σχετικά μέ τήν πίστη τῶν λαῶν στόν ἀρχετυπικό Θεό τῆς χριστιανικῆς θρησκείας”, οἱ Ἕλληνες δηλώνουν ἀπολύτως πιστοί στό Θεό τῆς χριστιανοσύνης σέ ποσοστό 59%, ἕνα ποσοστό 33% πιστεύουν μέ λιγότερη ἔνταση, καί μόλις ἕνα ποσοστό 6% δηλώνουν ἀνοικτά ἄθεοι.

Ἀναλογικά εἴμαστε σέ ἕνα ὑψηλό ποσοστό μεταξύ τῶν λοιπῶν Εὐρωπαϊκῶν χωρῶν, χωρίς αὐτό νά σημαίνει τελειότητα πιστότητος.

Πάντως, συνεχίζουμε νά πορευόμαστε μέ προσανατολισμό ἀληθινῆς πίστης καί τό διαλαλοῦμε τουλάχιστον μέ τήν ὑψηλή συμμετοχικότητα στίς μεγάλες ἑορτές, στίς τοπικές πανηγύρεις, στήν τιμή πρός τούς νεότερους Ὁσίους τῆς πίστης μας.

Παρ᾽ ὅτι γιά ἀρκετές δεκαετίες ἤδη καταπολεμεῖται αὐτή ἡ πιστότητα μέ τόν πολιτισμό τῶν πολυμέσων. Τί ἀπομένει ὡς ἀσφαλιστική δικλείδα γιά τοῦτον τό λαό; Τό δικαίωμα τῆς ψήφου; Τό δικαίωμα τῆς ἄπρακτης δημόσιας διαμαρτυρίας;

Τό δικαίωμα τῆς ἀνοχύρωτης δικαστικῆς προσφυγῆς ἐντός καί ἐκτός τῆς πατρίδας; Ἤ μήπως τό ἀπελπισμένο δικαίωμα τῆς μετανάστευσης πρός κοινωνίες πιό φιλόξενες ἀπό… τήν πατρώα;

***

ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, γιά 200 περίπου χρόνια, Συνταγματικά ἀναγνωριζόταν ἡ εὐρεία λαϊκή ταυτότητα ὡς Κρατική ταυτοποίηση.

«Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» ὅπως σαφηνίζεται στήν προοιμιακή ρήτρα τοῦ Συντάγματός μας. Μέ ἱστορική δικαίωση τούς νεο-εθνο-ήρωες καί νεο-εθνο-μάρτυρες.

Μέ ἱστορική τεκμηρίωση τίς ἀναρίθμητες δωρεές τῆς ἐκκλησιαστικῆς/ἐθνικῆς ψυχῆς (τῶν ἐκκλησιαστικῶν θεσμῶν, ναῶν, μονῶν κ.λπ.) πρός τόν ἐθνικό κορμό σύνολου τοῦ λαοῦ μας.

Ὁ πρῶτος μινίστρος τῆς παιδείας καί τῶν θρησκευτικῶν, ἐπίσκοπος Ρωγῶν Ἰωσήφ, μόλις πού πρόλαβε νά ζήσει καταπληγωμένος ἀπό τίς φυλακές τῆς Τριπολιτσᾶς.

Καί ὁ πιό πρόσφατος τροφοδότης τοῦ ἔθνους στά χρόνια τῆς τελευταίας Κατοχῆς, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, μαζί μέ τά ἀφιερώματα τῆς εἰκόνας τῆς Τήνου καί τόσους ἱερεῖς ἐθνομάρτυρες, διαλαλοῦν συμβολικά τήν ἐκκλησιαστική ἐμψύχωση τῆς λαϊκῆς ἐθνικῆς μας ὑπόστασης, τῆς δημοκρατίας τῆς Ἑλληνικῆς λαϊκῆς ψυχῆς.

Γιαυτό καί στά Συντάγματά μας ἀναγνωριζόταν Πολιτειακά (καί Πολιτικά) ἡ πολιτισμική ἰδιοπροσωπία τοῦ νεότερου Ἑλληνισμοῦ ὡς Ρωμηοσύνης.

Οἱ νομοθετικοί φορεῖς καί οἱ νομικοί ἐπιστήμονες εἶχαν τήν ἐντιμότητα νά σεβαστοῦν ὑπέρ τοῦ λαοῦ (καί) τό σῶμα (καί) τήν ψυχή τῆς χώρας μας, τήν ἐθνικότητα καί τή θρησκευτικότητα τοῦ τόπου μας, τήν πολιτειακή ἐκλογίκευση καί τήν ἐκκλησιαστική ἐλλόγωση τῆς πατρίδος μας.

Αὐτό περνοῦσε μέσα ἀπό τή διαδικασία τῆς ἀγωγῆς καί τῆς κοινωνικοποίησης καί τῆς μόρφωσης τοῦ κοινωνικοῦ σώματος, πού παρέλαβε τόν πρακτικό ἡρωισμό καί τόν διακρατοῦσε μέσα ἀπό τήν διδασκόμενη κοινωνική ἀκεραιότητα.

Βαπτισμένους στήν κολυμβήθρα τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς πίστης, πού ἀνέδειξε Καποδίστριες, Μακρυγιάννηδες, Κολοκοτρώνηδες, Παυλομελάδες, Δογάνηδες, Δαβάκηδες, Αὐξεντίους.

Βαπτισμένους στή Ρωμηοσύνη πού διακρατεῖ καί διαπλάθει μετανοιωμένους καί ἁγίους, γόνιμα κοινωνικά καί λαϊκά στελέχη εὐτολμίας, αὐτοθυσίας καί ἀρετῆς, δηλ. μ᾽ ἐκεῖνες τίς ἀρετές πάνω στίς ὁποῖες θεμελιώνεται ἡ ἐλευθερία, ἡ ἐλευθερία τῆς δημοκρατίας, τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας, τῆς κρατικῆς ἀκεραιότητας.

Καί ὅλα αὐτά ἐνσημαίνονται μέ τίς στοιχειώδεις ρῆτρες τοῦ ἰσχύοντος δημοκρατικοῦ Συντάγματος, τίς ὁποῖες (ἐρήμην τῆς λαϊκῆς ἐννόησης!) πασχίζουν οἱ ἐκλεγμένοι μας “ἄρχοντες” νά τίς ἐξαλείψουν ἀπό τό Σύνταγμα.

Ἄραγε ἐν ὀνόματι τῆς λαϊκῆς πλειοψηφίας;!Ἄραγε ἐν ὀνόματι τῆς ἱστορίας καί τοῦ πολιτισμοῦ μας;!Ἄραγε ἐν ὀνόματι τῶν δικαιωμάτων τοῦ θρησκεύοντος λαοῦ;!

Προφανέστατα ἐν ὀνόματι ἑνός νέου κρατικοῦ μορφώματος, πού δέν θά ἐκφράζει παρά τήν ὀλιγαρχία τῶν φερεφώνων ξένων διεθνιστικῶν συμφερόντων.

Και βέβαια είχαμε και την συνέντευξη-ποταμό με πολλές αποκαλύψεις από τον Μητροπολίτη Πειραιώς. Δείτε εδω

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news Google News

ΔΗΜΟΦΙΛΗ