Η Ιταλία προσπάθησε αλλά δεν έχει καταφέρει ακόμη να κατευνάσει τις ανησυχίες των δυτικών συμμάχων της για την έγκριση της κινεζικής οικονομικής πρωτοβουλίας «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος» (One Belt, One Road).
Η υπογραφή του σχετικού μνημονίου μεταξύ Πεκίνου – Ρώμης, που συνοδεύεται από δεκάδες συμφωνίες καθιστά την Ιταλία την πρώτη χώρα – μέλος των G7 που ανάβει «πράσινο φως» στην οικονομική πρωτοβουλία της Κίνας.
Η ιταλική κυβέρνηση μετά τη διαμάχη της με τις Βρυξέλλες για τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ και αφού αψήφησε την Ένωση για το έλλειμμα, κατέδειξε, πως μία εταιρική σχέση πρέπει να αφορά και τις δύο πλευρές.
Έτσι, φαίνεται πως η Ρώμη έχει ελάχιστα να κερδίσει από τις Βρυξέλλες ενώ το Πεκίνο έχει πολλά να αποσπάσει από τις συμφωνίες του με την ιταλική κυβέρνηση.
Ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping με τη διήμερη επίσκεψή του στην Ιταλία πέτυχε μία σημαντική γεωπολιτική νίκη – μια ψήφο εμπιστοσύνης σε μία από τις κορυφαίες πρωτοβουλίες - τη στιγμή που η κυβέρνησή του προσπαθεί να ανταπεξέλθει στην οικονομική επιβράδυνση σε ένα αποσταθεροποιημένο παγκόσμιο περιβάλλον, λόγω εμπορικού πολέμου.
Την ώρα, που οι ηγέτες της Ιταλίας και της Κίνας υπέγραφαν το μνημόνιο συνεργασίας, η ΕΕ χαρακτήριζε το Πεκίνο, ως έναν οικονομικό αντίπαλο που δεν μπορείς να τον εμπιστευτείς.
Την ίδια ώρα η Κίνα επεκτείνει τις δραστηριότητές της στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη ενώ οι συμφωνίες, που υπέγραψε στην Ιταλίας, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα οικονομικών δραστηριοτήτων από την ενέργεια μέχρι τον αθλητισμό.
Οι συμφωνίες αυτές καθιστούν τις ΗΠΑ ακόμη πιο νευρικές, καθώς έχουν προειδοποιήσει τις χώρες της Ευρωζώνης για «ύπουλες» οικονομικές κινήσεις της Κίνας, με την οποία ήδη έχουν εμπλακεί σε εμπορικό πόλεμο.
Να σημειωθεί ότι, ακόμη και μέλη του κυβερνώντος συνασπισμού της Ιταλίας αλλά και η αντιπολίτευση της χώρας εξέφρασαν την ανησυχία τους για τη συμφωνία με την Κίνα, όπως επεσήμαναν οι Financial Times.
Από καθαρά οικονομική άποψη, οι στενότεροι δεσμοί με το Πεκίνο θα μπορούσαν να ωφελήσουν τη Ρώμη. Ο λόγος:
Με την οικονομία της Ιταλίας σε ύφεση η σχέση με το Πεκίνο θα μπορούσε να είναι οικονομικά επωφελής, σε μια περίοδο κατά την οποία οι εταίροι της Ρώμης δεν προσφέρουν και πολλά.
Μέχρι σήμερα, οι οικονομικοί δεσμοί της Ιταλίας με την Κίνα δεν ήταν εντυπωσιακοί.
Όσον αφορά στις άμεσες ξένες επενδύσεις, η Ιταλία κατατάσσεται μόλις στην 76η θέση παγκοσμίως.
Επίσης και στις ναυτιλιακές διαδρομές η Ιταλία δεν είναι ικανοποιητικά συνδεδεμένη με την Κίνα και για τον λόγο αυτό ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping αναφέρθηκε στην ανάγκη βελτίωση της συνδεσιμότητας με την κατασκευή των λιμανιών ως βασικό στόχο της κινεζικής οικονομικής πρωτοβουλίας στην Ιταλία.
Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις στην Ιταλία, οι περισσότεροι Ιταλοί βλέπουν τη συμφωνία ως ευκαιρία, ενώ μερικοί εξακολουθούν να τη βλέπουν ως κίνδυνο.
Εν ολίγοις, οι Βρυξέλλες ενδέχεται να μην εγκρίνουν τη συμφωνία της Ιταλίας με την Κίνα, αλλά δεν προσφέρουν εναλλακτικές λύσεις για τη βοήθεια της χώρας που πλήττεται από την ύφεση.
Και ενώ η οικονομία της Ιταλίας αναμένεται να παραμείνει στάσιμη το 2019, το μνημόνιο συμφωνίας είναι η πιο προφανής «γραμμή ζωής» της Ρώμης.
Οι κινεζικές και ιταλικές επιχειρήσεις υπέγραψαν 10 συμφωνίες, μεταξύ άλλων στους τομείς της ενέργειας, του χάλυβα και του φυσικού αερίου.
Οι πλήρεις λεπτομέρειες των συμβάσεων δεν αποκαλύφθηκαν αμέσως, αλλά μια κυβερνητική πηγή δήλωσε ότι θα μπορούσαν ενδεχομένως να ανέλθουν μέχρι τα 20 δισ. ευρώ,
Τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης τοποθέτησαν την αξία των συγκεκριμένων συμφωνιών στα περίπου 5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης Luigi Di Maio, ο οποίος είναι επίσης υπουργός Βιομηχανίας, υπέγραψε το μνημόνιο συμφωνίας Belt and Road με τον He Lifeng της Κίνας, πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής Ανάπτυξης και Μεταρρυθμίσεων.
Συνοδεύονταν από τον Xi και τον Iταλό πρωθυπουργό Giuseppe Conte.
Συνολικά υπογράφηκαν 29 συμβόλαια ή πρωτόκολα συμφωνιών.
Προβλέπονται έτσι κινεζικές επενδύσεις στα λιμάνια της Γένοβας και της Τεργέστης, τα οποία είναι στρατηγικής σημασίας για τη θαλάσσια πρόσβαση της Κίνας στην ευρωπαϊκή αγορά.
Τα κύρια συμβόλαια αφορούν την Ansaldo (τουρμπίνες) και τον όμιλο Danieli, ο οποίος θα έχει συμμετοχή ύψους 1,1 δισεκ. ευρώ στην κατασκευή μιας σιδηρουργικής εγκατάστασης στο Αζερμπαϊτζάν.
Οι συμφωνίες αφορούν ακόμη το άνοιγμα της κινεζικής αγοράς στα ιταλικά πορτοκάλια, τουριστικές συμπράξεις, προγράμματα πολιτιστικής αδελφοποίησης, μια συνεργασία ανάμεσα σε κινεζικά και ιταλικά μέσα ενημέρωσης...
