Και όμως τα μεγαλύτερα υποβρύχια που κατασκευάστηκαν ποτέ δεν κατασκευάστηκαν στα αμερικανικά ναυπηγεία, αλλά στα σοβιετικά. Το όνομά του σημαίνει καρχαρίας, αυτός ο Λεβιάθαν του Ψυχρού Πολέμου θα μπορούσε να καταστρέψει μέχρι και διακόσιους στόχους με κεφαλές έξι φορές πιο ισχυρές από αυτές που εξερράγησαν στη Χιροσίμα. Τα υποβρύχια της κατηγορίας Akula, επωνομαζόμενα Τυφώνες από το ΝΑΤΟ, ήταν μερικά από τα πιο τρομακτικά όπλα που δημιουργήθηκαν ποτέ.
Η κατηγορία Akula ή αλλιώς Project 941, όπως ήταν γνωστό κατά τη διάρκεια της επιχειρησιακής του ζωής, σχεδιάστηκε για να αποτελέσει τη βάση των πυρηνικών αποτρεπτικών δυνάμεων της Σοβιετικής Ένωσης στη θάλασσα. Η Σοβιετική Ένωση είχε μάθει για την ανάπτυξη των αμερικανικών υποβρυχίων βαλλιστικών πυραύλων Ohio, που είχαν μήκος 564 πόδια και έφεραν 192 πυρηνικές κεφαλές. Η σοβιετική ηγεσία αποφάσισε ότι χρειαζόταν ένα δικό της υποβρύχιο για να ανταποκριθεί στην επικείμενη απειλή και έτσι γεννήθηκε η κατηγορία Akula.
Τα Akula σχεδιάστηκαν για να εκτοξεύουν τους πυραύλους τους, σχετικά κοντά από τις ακτές της Σοβιετικής Ένωσης, επιτρέποντάς τους να επιχειρούν βόρεια του Αρκτικού Κύκλου, όπου οι σοβιετικές αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να τα προστατεύσουν. Ως αποτέλεσμα, τα υποβρύχια σχεδιάστηκαν με ενισχυμένο κύτος ικανό να σπάσει τον πολικό πάγο, μεγάλη αποθεματική πλευστότητα για να την βοηθήσει να περάσει από τον πάγο και ένα ζευγάρι θωρακισμένων προπελών για να το προστατεύσει από τις συγκρούσεις με πάγο.
Ένα άλλο αποτέλεσμα ήταν η ανάπτυξη ενός νέου πυρηνικού πυραύλου με αρκετά μεγάλο βεληνεκές, ικανός για να χτυπήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες από την αρκτική θάλασσα. Το R-39 Rif ήταν ένας τεράστιος βαλλιστικός πύραυλος, τριών σταδίων, μήκους πενήντα τριών ποδιών και βάρους ογδόντα τεσσάρων τόνων. Με βεληνεκές 4.480 ναυτικών μιλίων, ο R-39 θα μπορούσε να χτυπήσει οποιοδήποτε σημείο στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες.
Η εξοπλιστική κούρσα του ψυχρού πολέμου ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις ήταν πάνω από όλα ένας διαγωνισμός και ο αριθμός των κεφαλών ήταν καίριας σημασίας. Επειδή τα Akula μετέφεραν μόνον είκοσι πυραύλους εν συγκρίσει με τα είκοσι τέσσερα βλήματα της κλάσσης του Οχάιο, κάθε σοβιετικός πυραύλος έπρεπε να φέρει περισσότερες πυρηνικές κεφαλές από το αμερικανικό Trident C-4 . Ένας μόνο R-39 έφερε μόνο δέκα κεφαλές των εκατό κιλοτόνων, το καθένα με ανεξάρτητη στόχευση, έτσι ώστε ένας μόνο πύραυλος να μπορεί να πλήξει δέκα διαφορετικούς στόχους μέσα σε αρκετά κοντινή απόσταση μεταξύ τους. Αυτό αύξησε το μέγεθος και το βάρος του πυραύλου, αλλά επίσης σήμαινε ότι κάθε Akula είχε ένα σύνολο διακοσίων κεφαλών - οκτώ περισσότερες από την κατηγορία του Οχάιο.
Η κατηγορία Akula είχαν μήκος 564 πόδια, μόλις τέσσερα πόδια περισσότερα από τα αμερικανικά τους ισοδύναμα. Ενώ τα Οχάιο είχαν ακτίνα σαράντα δύο μέτρων, τα Akula είχαν ένα τεράστιο πλάτος εβδομήντα τεσσάρων ποδών. Το αποτέλεσμα ήταν ένα υποβρύχιο που, σε σαράντα οκτώ χιλιάδες τόνους, είχε το διπλάσιο βυθισμένο εκτόπισμα του αμερικανικού υποβρυχίου.
Οι πύραυλοι Rif ήταν τοποθετημένοι σε δύο σειρές από δέκα σιλό πυραύλων το καθένα. Σε αντίθεση με άλλα υποβρύχια, τα σιλό βρίσκονταν στο εμπρόσθιο τμήμα του, δίνοντας στην κατηγορία Akula την ασυνήθιστη εμφάνιση της. Τα γιγάντια υποβρύχια ήταν ικανά να πλέουν με είκοσι δύο κόμβους στην επιφάνεια και είκοσι επτά κόμβους υποθαλασσίως χάρη σε δύο πυρηνικούς αντιδραστήρες OKB-650 -τους ίδιους αντιδραστήρες που τροφοδοτούσαν επίσης τα υποβρύχια της κατηγορίας Alfa και Mike- δίνοντάς τους σχεδόν εκατό χιλιάδες αξονική ιπποδύναμη.
Συνολικά οκτών υποβρύχια της κατηγορίας Akula είχαν προγραμματισθεί, αλλά τελικά κατασκευλαστηκαν μόνο 6, τα οποία κληρονόμησε το Ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό. Από αυτά σήμερα μόνο ένα είναι επιχειρησιακά ενεργό, το Dmitriy Donskoy.
Η ύπαρξη της κατηγορίας Akula ήταν σχετικά άγνωστη και θα είχε παραμείνει έτσι, αν το υποβρύχιο δεν είχε γίνει γνωστό χάρη στο βιβλίο φαντασίας του Tom Clancy, το Κυνήγι του Κόκκινου Οκτώβρη, στο οποίο πρωταγωνιστούσε μια τροποποιημένη έκδοση της κατηγορίας Akula.
