Όλα φαίνεται πως αλλάζουν ξανά στην Α.Μεσόγειο/Συρία, και οι ΗΠΑ κινούνται πρόσω ολοταχώς προς την Τουρκία, ενώ η ρωσική ηγεσία ήδη φέρεται να έχει στοχοποιήσει τον Ερντογάν που ετοιμάζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να κάνει «κυβίστηση» με τους S-400, λαμβάνοντας ανταλλάγματα πιθανότατα στο Αιγαίο.
Οι Ρώσοι λοιπόν, αν και ιστορικά πάντα λίγο δυσκίνητοι, κινητοποιούνται στην συνέχεια με ιλιγγιώδη ταχύτητα, κάτι που κάνουν τώρα σχετικά με τις τουρκικές βλέψεις αρχικά στην Συρία με επίκεντρο τις πόλεις-κλειδιά (Ιντλίμπ-Μανμπίτζ).
Στην πόλη Μανμπίτζ, οι Ρώσοι αφού «έδιωξαν» τους Κούρδους του YPG μερικά χιλιόμετρα μακριά στην συνέχεια επέτρεψαν στο συριακό στρατό (τον οποίο ελέγχουν απόλυτα) να εισέλθει ως απελευθερωτής, για να μην εισέλθουν οι τουρκικές δυνάμεις που έχουν άλλα σχέδια για προσάρτηση συριακών και ιρακινών εδαφών.
Η ανοχή του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Ερντογάν σχετικά με τον έλεγχο της Ιντλίμπ, ήταν πάντα ένα αστείο, αναφέρει το συριακό παρατηρητήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τώρα, η Ρωσία ετοιμάζεται να το αποδείξει με μια συντονισμένη επίθεση μαζί με συριακές δυνάμεις που αυτή έχει εξοπλίσει. Παράλληλα με τις δυνάμεις του Προέδρου Μπασάρ Ασαντ, ο ρωσικός στρατός έχει ξεκινήσει από την περασμένη εβδομάδα να ενισχύει τις δυνάμεις μέσα και γύρω από την Ιντλίμπ.
Η τελευταία σημαντική ανάκαμψη κατά της σουνιτικής εξέγερσης εναντίον της κυριαρχίας του Ασαντ, που ήταν η εκκαθάριση του Idlib υπήρξε ανέκαθεν κορυφαία προτεραιότητα για Μόσχα και Τεχεράνη.
Για να προετοιμάσουν το έδαφος για την επερχόμενη καταιγίδα, οι Ρώσοι αναφέρουν ότι οι τζιχαντιστές στο Idlib παραβιάζουν την κατάπαυση του πυρός, πράγμα που ισχύει βέβαια.
Ωστόσο, το πιο βασικό σκεπτικό για την κοινή επίθεση Ρώσων-Ιρανών-Σύρων στην Idlib είναι η διπλωματία, και αφορά την ανακοίνωση του Προέδρου Τραμπ για την απόσυρση στρατιωτικών του δυνάμεων, σε συνδυασμό με τις βλέψεις της Τουρκίας.
Με δώρο την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη βόρεια Συρία, ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να έχει μια μεγάλη ευκαιρία να συντρίψει τους Σύρους Κούρδους.
Το διακύβευμα αυτό, που παρακινείται από δήθεν τουρκικά συμφέροντα ασφαλείας και οθωμανικούς μύθους, δίνει φαινομενικά στον Ερντογάν την αφορμή που θέλει για να το πράξει.
Στην ουσία οι Ρώσοι μετά τις επαφές Τούρκων και Πομπέο δεν εμπιστεύονται πλέον τους νέο-οθωμανούς του Ερντογάν που φέρονται να ψεύδονται για όλα όταν συνομιλούν με το Κρεμλίνο.
Η αμερικανική παρουσία στη Συρία ήταν η κύρια αιτία που έφερε μαζί Ρώσους και Τούρκους. Τώρα μετά την απόσυρση των ΗΠΑ, η Ρωσία δεν εμπιστεύεται τις τουρκικές δυνάμεις σε σχέση με τις συριακές, διότι πολύ απλά δεν τις ελέγχει.
Οι Ρώσοι, έχουν σχέσεις ακόμη και με τους Σύρους Κούρδους που παίρνουν όπλα από τις ΗΠΑ, και αυτό το κρατούν ως ατού στα χέρια τους.
Η αμερικανική εντολή απόσυρσης από τη Συρία έχει υπογραφεί, υποδεικνύοντας ότι ο Πρόεδρος Τράμπ είναι αποφασισμένος να ανακαλέσει τους 4000 Αμερικανούς στρατιώτες στις ΗΠΑ.
Είναι γνωστό στην στρατιωτική πρακτική ότι τα τακτικά στρατεύματα είναι πολύ πιο ευάλωτα κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων απόσυρσης από ό, τι όταν είναι σε θέσεις μάχης ή εξάσκησης.
Συνεπώς, η απόσυρση των Αμερικανών θα διαρκέσει λιγότερο από τις 100 ημέρες που ανακοινώθηκε αρχικά. Η αμερικανική στρατιωτική διοίκηση διατηρεί μυστικές τις ημερομηνίες για να αποφευχθούν τυχόν απώλειες.
Αν και η αποχώρηση των ΗΠΑ είναι πολύ ευπρόσδεκτη από όλες τις πλευρές και χώρες εντός και γύρω από τη Συρία, εκτός από τους Κούρδους, ο Τράμπ αφήνει σκόπιμα μια επικίνδυνα χαοτική κατάσταση στο Λίβανο και θέτει μια θανατηφόρα παγίδα στην Συρία για τη Ρωσία, το Ιράν και την Τουρκία.
Κρίνοντας από όσα είπαν Τραμπ και Ερντογάν κατά τη διάρκεια των τελευταίων τηλεφωνικών συνομιλιών τους, φαίνεται ότι οι ΗΠΑ αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την Βόρεια Συρία στα χέρια της Τουρκίας.
Αυτό απέχει πολύ από μια αθώα κίνηση.
Το Πεντάγωνο στη συνέχεια "έσπρωξε" σκόπιμα πολλούς χιλιάδες μαχητές του ISIS στην περιοχή που είχε υπό τον έλεγχό του (ανατολικά του ποταμού Ευφράτη), για να είναι στραμμένοι προς το Συριακό Στρατό και τους Ιρανούς με μέτωπο στην πόλη Deir-Ezzor.
Αυτό σημαίνει ότι, σε περίπτωση ταχείας απόσυρσης των Αμερικανών που θα συντονίζεται με τους χιλιάδες των Τούρκων στρατιωτών που συγκεντρώθηκαν στα σύνορα με την Συρία, αυτοί θα μπορέσουν να μεταφερθούν στην επαρχία al-Hasaka, ξεκινώντας την επίθεση τους προς την Μανμπίτζ ή την Tal Abyad.
Οι δύο πόλεις βρίσκονται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την ελεγχόμενη από το ISIS περιοχή κατά μήκος του Ευφράτη στο Deir-Ezzor.
Εδώ είναι όμως η παγίδα των ΗΠΑ.
Η Τουρκία μπορεί να εξαλείψει τις δυνάμεις του ISIS σε Manbij, Tel Abyad, Ain Arab, Raqqah και σε όλη την διαδρομή προς το Qamishli απλώς και μόνο επειδή δεν υπάρχουν τζιχαντιστές σε αυτήν την περιοχή, αλλά μόνο κατά μήκος του Ευφράτη απέναντι από τις δυνάμεις του Συριακού Στρατού, όπου τις έσπρωξαν οι ΗΠΑ.
Σε περίπτωση αιφνίδιας τουρκικής επίθεσης, οι δυνάμεις των Κούρδων YPG θα πρέπει να κινηθούν προς την κατεύθυνση προέλασης των τουρκικών στρατευμάτων και να προσπαθήσουν να τους επιβραδύνουν, περιμένοντας τη βοήθεια της συριακής κυβέρνησης και επιτρέποντας στους πολίτες να αποχωρήσουν προς τις ελεγχόμενες περιοχές της Δαμασκού και προς το ιρακινό Κουρδιστάν.
Μια τέτοια κίνηση όμως θα διαταράξει ολοκληρωτικά τη σχέση Τουρκίας-Ρωσίας-Συρίας. Η Μόσχα έχει ήδη προειδοποιήσει την Τουρκία να μην προελάσουν οι δυνάμεις της στη βορειοανατολική Συρία.
Οποιαδήποτε Τουρκική επίθεση, ή ακόμα και πρόοδος των τζιχαντιστών στην περιοχή αυτή, θα προκαλέσει έκρηξη στις σχέσεις μεταξύ Μόσχας, Άγκυρας και Δαμασκού. Μια τέτοια επανευθυγράμμιση μπορεί να αποφευχθεί μόνον αν ο Πρόεδρος Ερντογάν αντισταθεί στον πειρασμό να εισβάλει και να παραβλέψει την σαφή ρωσική εντολή, ακούγοντας τις αμερικανικές σειρήνες.
Η Τουρκία ήδη σκέπτεται όμως, σύμφωνα με ρωσικό ΜΜΕ και καλά πληροφορημένες πηγές, να προσαρτήσει το βόρειο τμήμα της Συρίας.
Κάθε κατοχή συριακής επικράτειας όμως θα προκαλέσει διεθνείς επιπλοκές και έλλειψη αναγνώρισης παγκοσμίως. Ωστόσο, η Τουρκία έχει μάθει από τη κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου, ότι η προσάρτηση μπορεί να συνεχιστεί για δεκαετίες με σποραδικές αντιδράσεις από τη διεθνή κοινότητα.
Εάν ο Ερντογάν δε συντονιστεί με τη Ρωσία και το Ιράν, θα ανοίξει το μέτωπο του Idlib, αναφέρουν ρωσικές πηγές.
Οι αφορμές δεν λείπουν, αφού οι τζιχαντιστές παραβιάζουν συνεχώς την κατάπαυση του πυρός που συμφωνήθηκε στην Αστάνα. Μια τουρκική εισβολή θα οδηγούσε τον Συριακό Στρατό επίσης να επιτεθεί στο Idlib με στόχο μια γρήγορη νίκη.
Στη Δαμασκό την ίδια στιγμή, υπάρχει μια αυξανόμενη κατανόηση μεταξύ των Κούρδων και Σύρων κυβερνητικών εκπροσώπων, καθώς συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις, σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσουν το ISIS από κοινού όταν οι ΗΠΑ αποσύρουν όλες τις δυνάμεις τους.
Το YPG όμως, θα συνεργαστεί τώρα και με τη Ρωσία, παρόλο που πολεμούσε εδώ και τόσα χρόνια υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ.
Ταυτόχρονα, δεκάδες συριακές και ιρανικές στρατιωτικές μονάδες θα κινηθούν προς την Idlib για να τελειώνουν μια και καλή με τους τζιχαντιστές.
Για την Τουρκία, κάθε σχέδιο επανακατάληψης του συριακού εδάφους από τον Άσαντ δεν είναι προς όφελός της.
Η απόσυρση των ΗΠΑ επιτρέπει επίσης στην Τουρκία να φτάσει (αν επιτεθεί) στα πλούσια πεδία πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Deir Ezzor, συμπεριλαμβανομένων των κοιτασμάτων του Al-Omar και του Conoco.
Αυτά όμως θα καταληφθούν από τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις και τους συμμάχους τους, αμέσως μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ.
Το πιο σημαντικό είναι ότι η πολεμική αποτελεσματικότητα των Τούρκων στην σύγκρουση τους με τους τζιχαντιστές ήταν απογοητευτική σε πολλούς τομείς, μεταξύ των οποίων στις μάχες σε Jarablus, Al Rai και Dabiq, το 2016.
Οι δυνάμεις της Άγκυρας μπόρεσαν να ελέγξουν αυτές τις πόλεις μόνο μετά από συμφωνία με τον ISIS, αφού οι τζιχαντιστές κατάφεραν να απορροφήσουν το πρώτο κύμα τουρκικής επίθεσης και να προκαλέσουν σοβαρές απώλειες στις τουρκικές δυνάμεις κατά τις πρώτες εβδομάδες.
Ο τουρκικός στρατός και οι σύμμαχοί του δεν είναι ικανοί να νικήσουν τον ISIS.
Αντίθετα, ο συριακός στρατός, με τη βοήθεια των συμμάχων του και των Ρώσων, νίκησε στην πορεία τις δυνάμεις του ISIS σε πολλά σημεία της συριακής επικράτειας, συμπεριλαμβανομένης της Παλμύρας, της Σουβέιντα, οι οποίες εκτείνονται σε δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα, αστικών και ημιαστικών περιοχών.
Η ταχεία απόσυρση των ΗΠΑ έχει σχεδιαστεί για να δημιουργήσει, χωρίς αμφιβολία, μια πρώτη σύγχυση στο τρίγωνο Τουρκία-Συρία-Ιράκ τους πρώτους μήνες.
Το ISIS, η Τουρκία και η Αλ Κάιντα μπορούν να επωφεληθούν από αυτό, ελπίζοντας να μετατρέψουν την κατάσταση προς όφελός τους. Παρόλα αυτά, αυτή η απόσυρση των Αμερικανών θα είναι, χωρίς αμφιβολία, μια μακροπρόθεσμη ευλογία για τη συριακή κυβέρνηση, της οποίας οι αξιωματούχοι δεν τολμούσαν να ελπίζουν για ένα τέτοιο αποτέλεσμα.
Η ουσία όμως αφορά την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων, η οποία αποτελεί ένδειξη ότι οι ΗΠΑ έρχονται αντιμέτωπες με το γεγονός ότι η ηγεμονία τους παγκοσμίως δεν είναι πλέον μονομερής, διότι υπάρχει πλέον στο παγκόσμιο παιχνίδι και η Μόσχα η οποία αναβαθμίστηκε κατακόρυφα λόγω Συρίας.
