Δεν είναι ένας, δεν είναι δύο, είναι η συντριπτική πλειονότητα της Ιεραρχίας που σηκώνουν λάβαρα για το Μακεδονικό και καλούν τους πιστούς να συμμετάσχουν στο αυριανό συλλαλητήριο.
Και δεν είναι μονάχα Μητροπολίτες της Βορείου Ελλάδος, αλλά από παντού εκείνοι που έχουν στοιχισθεί με το ΟΧΙ στο ξεπούλημα της Μακεδονίας μας.
Τελευταίος ο Μητροπολίτης Γλυφάδας που στελνει το δικό του μήνυμα.
Στον αντίποδα ο Αρχιεπίσκοπος απών... Ο ίδιος Αρχιεπίσκοπος που πέρυσι τέτοιον καιρό είχε τοποθετηθεί κατά των συλλαλητηρίων και από τον ορυμαγδό των αντιδράσεων αναγκάστηκε να υποχωρήσει όταν τελικά η ΔΙΣ απέστειλε αντιπροσωπεία της στην περσινή μεγαλειώδη συγκέντρωση στην Αθήνα.
Τώρα όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει. Η αμφισβήτηση είναι έντονη. Από τους 81 Δεσπότες της Ιεραρχίας πολύ πάνω από τους μισούς έχουν ζητήσει δράση για το Μακεδονικό και ο 82ος που εκοιμήθη πρόσφατα αν ζούσε θα πρωτοστατούσε στην μάχη κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Ο Αρχιεπίσκοπος παρόλα αυτά κωφεύει.
Την ένοχη σιωπή του η κυβέρνηση την εκλαμβάνει ως αδυναμία ή στην καλύτερη περίπτωση ως Κερκόπορτα για να πελεκήσει εκδικητικά την Εκκλησία.
Μόλις περάσουν τα συλλαλητήρια και κατακάτσει ελαφρώς ο κονιορτός της μάχης θα την στήσει στην γωνία έχοντας έτοιμο το νομοσχέδιο για τον διαχωρισμό από το Κράτος και το μισθολόγιο των κληρικών.
Κι έτσι θα αναγκάσει το ράσο να σωπάσει για τα εθνικά θέματα και να επιστρέψει στα ...του παγκαριού!
Η δόλια αυτή πρακτική σκοπό έχει να εκθέσει τον κλήρο στα μάτια του κόσμου και να φανούν οι κληρικοί σαν βαρίδι στην κοινωνία.
Οι συνομιλίες της αρμόδιας επιτροπής που έχει ορίσει η Εκκλησία με τον υπουργό Παιδείας είναι ξεκάθαρα για στάχτη στα μάτια των αδαών.
Το δε Πατριαρχείο που έχει αντιδράσει πιο έντονα είναι πολύ μακριά για να επηρεάσει καταστάσεις θεωρούν στο Μαξίμου.
“Δεν υποχωρούμε” έστειλε το μαντάτο προ ημερών από την Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά κάποιοι δεν πήραν το μήνυμα.
Η Ελλάδα είναι η δεύτερη πιο θρησκευόμενη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά τη Ρουμανία, σύμφωνα με έκθεση του Pew Research Center που δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα. Σύμφωνα με την έκθεση, το 55% των πολιτών της χώρας λέει ότι η θρησκεία είναι πολύ σημαντική στη ζωή τους.
Οι Έλληνες αντέδρασαν έντονα στις αλλαγές στις σχέσεις μεταξύ εκκλησίας και κράτους στο παρελθόν. Το 2000, επί μακαριστού Χριστόδουλου, ένα εκατομμύριο διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την απόφαση του κράτους να σταματήσει την καταχώριση της θρησκείας των πολιτών στα δικά τους δελτία ταυτότητας. Παρά τις διαμαρτυρίες, η απόφαση εφαρμόστηκε και παραμένει.
Τον επόμενο μήνα, το κοινοβούλιο της χώρας αναμένεται να ψηφίσει μια συμφωνία για να καταστήσει το ελληνικό κράτος ουδέτερο προς τη θρησκεία, καταργώντας την υπεροχή της Ελληνικής Ορθοδοξίας στο σύνταγμα της χώρας.
Το κράτος θα γίνει συνιδιοκτήτης εκκλησιαστικών περιουσιών, δίνοντάς του το δικαίωμα να μισθώσει αχρησιμοποίητα ακίνητα. Τα έσοδα από αυτές τις μισθώσεις θα κατανέμονται μεταξύ της εκκλησίας και της κυβέρνησης.
Το πιο σημαντικό, η συμφωνία θα απογυμνώσει τους περίπου 8000 κληρικούς της χώρας από το καθεστώς τους ως δημόσιοι υπάλληλοι.
Οι παπάδες δεν μπορούν να απεργήσουν όπως άλλοι κλάδοι που συχνά κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο. Ο παπάς μπορεί να είναι ενίοτε και ζευγάς, αλλά δεν θα κλείσει τους δρόμους με το τρακτέρ. Ο παπάς μπορεί ενίοτε να είναι και εκπαιδευτικός, αλλά δεν θα κλειδώσει την αίθουσα του σχολείου. Το Μαξίμου ξέρει λοιπόν πως με αυτό το δεδομένο και συνάμα με την συνενοχή της Αρχιεπισκοπής μεγάλες αντιδράσεις δεν μπορούν να υπάρξουν σε κεντρικό επίπεδο.
Το τι θα γίνει όμως σε επίπεδο Μητροπόλεων είναι άλλο ζήτημα.
