Τι θα έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι μετά την τραγική χθεσινή εξέλιξη με την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών για το μακεδονικό ζήτημα; Τι θα έλεγαν όλοι εκείνοι το πνεύμα των οποίων επικαλούμαστε σαν κληρονομιά όποτε μας συμφέρει αγνοώντας τεχνηέντως πως η ράτσα μας ουδεμία σχέση έχει με τους ένδοξους προγόνους μας πλέον;
Και ξέρετε γιατί είναι ένδοξοι και το όνομά τους μένει απαράμιλλα χαραγμένο εις τους αιώνας των αιώνων; Απλούστατα γιατί ήδη έχουν απαντήσει πριν καλά καλά τεθεί το ερώτημα. Αριστοτέλης, Σωκράτης, Ευριπίδης, Αριστοφάνης, Όμηρος και πολλοί άλλοι έχουν στηλιτεύσει ο καθένας με τον δικό του μοναδικό τρόπο χιλιάδες χρόνια πριν την κυβέρνηση και τους εθελόδουλους βουλευτές που σαν καρπαζοεισπράκτορες της ιστορίας μίαναν εκ νέου την εθνική μας συνείδηση, τσαλακώνοντας τα ιερά και τα όσια του λαού μας.
Αριστοφάνης
Πατρίς γαρ εστι πάσ᾽ ίν᾽ αν πράττη τις ευ.
Πατρίδα είναι εκεί όπου είμαστε καλά
- Πλούτος
Στρατηγοί πλείονες ή βελτίονες.
Στρατηγούς έχουμε πολλούς αλλά όχι καλούς.
- Αχαρνής
Ποιοι κυβερνούν; Οι ευρύπρωκτοι.
Ευρυπίδης
Έλληνες όντες βαρβάροις δουλεύσομεν;
Είμαστε Έλληνες και θα γίνουμε δούλοι των βαρβάρων;
- Τήλεφος
Αγώ ούτινι θύω πλην εμοί, θεοίσι δ' ου, και τη μεγίστη, γαστρί τήδε, δαιμόνων.
Εγώ δεν θυσιάζω σε κανέναν θεό εκτός από τον εαυτό μου και τη μεγαλύτερη από όλους θεά, την κοιλιά μου.
- Κύκλωψ
Όμηρος
Αιδώς, Αργείοι.
- Ιλιάδα Ε’ 787, Θ:228, Ο:502
Δημοβόρος βασιλεύς, επεί ουτιδανοίσιν ανάσσεις.
Λαοφάγε βασιλιά, κυβερνάς «ουτιδανούς».
(ο Αχιλλέας προς Αγαμέμνονα)
- Ιλιάδα Α’ 231
Αισχύλος
Ένεστι γαρ πως τούτο τη τυραννίδι νόσημα, τοις φίλοισι μη πεποιθέναι.
Κατά κάποιο τρόπο αυτό είναι αρρώστια του τυραννικού καθεστώτος: να μην εμπιστεύεται ούτε τους φίλους του.
- Προμηθεύς Δεσμώτης
Αριστοτέλης
Απεκρίθη εκ παλαιοτέρου του βαρβάρου έθνεος το ελληνικόν εόν και δεξιώτερον και ευηθείης ηλιθίου απηλλαγμένον μάλλον.
Ξεχώρισε από παλιά το ελληνικό έθνος από τους βαρβάρους όντας πιο ικανό και περισσότερο απαλλαγμένο από την ηλιθιότητα.
Σωκράτης
Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουσι.
Ο μεν δειλός της πατρίδος, ο δε φιλόδοξος της πατρώας ουσίας εστί προδότης.
Μένανδρος
Τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ποιεί.
Ου παντελώς δει τοις πονηροίς επιτρέπειν, αλλ’ αντιτάττεσθαι.
Δεν πρέπει να τα επιτρέπουμε όλα στους πονηρούς, αλλά να αντιδρούμε.
Και για το τέλος δύο πολύ πικρές αλήθειες:
Η πρώτη από τον Μένανδρο και η δεύτερη από τον Ισοκράτη:
-Όσοι δεν έχουν δικά τους προσόντα, καταφεύγουν στους ενδόξους προγόνους και παππούδες τους, με άλλα λόγια, σε τάφους και μνήματα.
-Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν.
Το ήθος όλης της πολιτείας είναι το ίδιο με αυτό αυτών που την κυβερνούν.
