Επιστροφή της οικονομίας στα προ κρίσης επίπεδα το 2040 βλέπουν οι οικονομολόγοι της IHS Markit. Παρα τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης για την οικονομική αυτονομία και την έξοδο στις αγορές, γνωστοί οικονομολόγοι προειδοποιούν για τους κινδύνους που καλείται να αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία μέχρι το μακρινό 2040.
Με ρυθμό ανάπτυξης μόλις 1,7% θα τρέξει η ελληνική οικονομία την τρέχουσα χρονιά και μεσοπρόθεσμα, το διάστημα 2020-2030, 1,4% στην περίπτωση που η χώρα συνεχίσει να ακολουθεί τη σημερινή «συνταγή» οικονομικής πολιτικής, σύμφωνα με ειδική μελέτη που συντάχθηκε από τους οικονομολόγους της IHS Markit.
Η μελέτη για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας παρουσιάσθηκε νωρίτερα σε ειδική εκδήλωση από την Elisabeth Waelbroeck-Rocha, υπεύθυνη του τομέα Διεθνών Οικονομικών της εταιρείας και σχολιάσθηκε αργότερα από πάνελ στο οποίο συμμετείχε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θεόδωρος Φέσσας. Το ενδιαφέρον σε αυτή είναι ότι περιλαμβάνει μία σειρά από προτάσεις για να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη.
Η βελτίωση της αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ στο βασικό σενάριο πρόβλεψης – εκτιμάται στη μελέτη – αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό τη σταθεροποίηση των οικονομικών συνθηκών σε πολλούς τομείς που δέχτηκαν σοβαρό πλήγμα την περίοδο 2008-2016, καθώς επίσης και μέτριες προόδους στις εξαγωγές, την απασχόληση και τον τουρισμό.
Με βάση τους υπολογισμούς της μελέτης η ελληνική οικονομία θα επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα το μακρινό 2040 και παράλληλα θα υπάρξουν επιπλοκές με το μέγεθος του δημοσίου χρέους.
Συγκεκριμένα, με την παραδοχή ότι και οι πληθωριστικές πιέσεις θα είναι μέτριες ο λόγος χρέους προς το ΑΕΠ αναμένεται να μειωθεί σε 137,4% μέχρι το 2030, δηλαδή σαφώς πάνω από το 118% που ήταν ο στόχος που τέθηκε σε συνεργασία με τους θεσμικούς πιστωτές της Ελλάδας.
Η Ελλάδα, όπως αναφέρεται στην ανάλυση, έχει χάσει τη δυναμική της στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και οι φόροι αυξήθηκαν απότομα μετά τα μέσα του 2015.
Τόσο η έκθεση Doing Business όσο και η GlobalCompetitiveness Report, δείχνουν ότι το ελληνικό φορολογικό σύστημα θεωρείται σημαντικό εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη.
Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και η μεταρρύθμιση των συντάξεων θα μπορούσαν να συμπληρώσουν στοχευμένα μέτρα που αποσκοπούν στην τόνωση των πάγιων επενδύσεων και ειδικότερα των ΞΑΕ.
Οι προσωρινές φοροαπαλλαγές για τις νέες επενδύσεις, θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο στην υποκίνηση τέτοιων επενδύσεων.
Το συνταξιοδοτικό πακέτο φαίνεται ως καλό συμπλήρωμα σε μία πολιτική ΞΑΕ, επειδή μειώνει το κόστος εργασίας. Πιθανόν να είναι πιο αποτελεσματικό από τα άλλα δημοσιονομικά μέτρα που αναλύονται στη μελέτη, για πολλούς λόγους.
Οι περικοπές στον ΦΠΑ και στον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων θα τονώσουν κυρίως την εγχώρια ζήτηση, ενώ η Ελλάδα πρέπει να εστιάσει στην ανάπτυξη κλάδων προσανατολισμένων στις εξαγωγές.
Η μείωση του εταιρικού φόρου θα είναι λιγότερο αποτελεσματική από την παροχή φοροαπαλλαγών για τις νέες επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένων των ΞΑΕ. Η μεταβολή στις συντάξεις, μειώνει το κόστος παραγωγής και βελτιώνει τη σχετική ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας.
Με την κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων, τονώνεται και η εγχώρια ζήτηση. Επίσης, το πακέτο δεν έχει σχεδόν καμία επίπτωση στο κρατικό έλλειμμα, σε αντίθεση με τις άλλες δημοσιονομικές πολιτικές οι οποίες το αυξάνουν.
