Ο Ρώσος ειδικός αναλυτής επί στρατιωτικών θεμάτων Viktor Murakhovsky προσφάτως δέχτηκε σφοδρή κριτική όταν υποστήριξε ότι το ρωσικό σύστημα αεράμυνας Pantsir-S1 υπέφερε από μεγάλα μειονεκτήματα και ελαττώματα στην διάρκεια λειτουργίας του όταν υπερασπίστηκε τη ρωσική αεροπορική βάσης Khmeimim στη Συρία.
Σύμφωνα με τη θέση του, το σύστημα ήταν μόνο 19% αποτελεσματικό. Αντίθετα, το σύστημα Tor-M2U ήταν 80% αποτελεσματικό.
Η ανάπτυξη του Tor άρχισε το 1975 ως αντικατάσταση του συστήματος αεροπορικής άμυνας Osa. Καθώς τα αεροσκάφη πετούσαν χαμηλότερα για να μην γίνουν αντιληπτά από τα ραντάρ, τα αεροπορικά συστήματα άμυνας έπρεπε να εξελιχθούν και να γίνουν πιο ευέλικτα και πιο γρήγορα στην ανταπόκριση απειλής, ειδικά και μετά την ανάπτυξη των κατευθυνόμενων βλημάτων ακριβείας.
Ο σχεδιασμός που θα προκύψει για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής είναι το σύστημα πυραύλων Tor, το οποίο υιοθετήθηκε το 1985, όπου τα βλήματα, το ραντάρ παρακολούθησης και το ραντάρ αναζήτησης είναι όλα ενσωματωμένα σε ένα όχημα.
Προκειμένου να είναι πιο ευκίνητος και γρήγορο στην ανταπόκριση απειλών, το σύστημα Tor χρησιμοποιεί μια ευθύγραμμη κάθετη εκτόξευση, με τα οκτώ βλήματα να αποθηκεύονται σε κάθετα κάνιστρα εκτόξευσης, με τον πύραυλο να παίρνει την αντίστοιχη πορεία, περίπου όπως οι S-300.
Μόλις το βλήμα είναι 20 μέτρα πάνω από τον εκτοξευτή, τότε τα εξειδικευμένα συστήματα δίνουν τις απαραίτητες πληροφορίες για την κατεύθυνση προς τον στόχο και μόλις ο πύραυλος ευθυγραμμιστεί στην σωστή κατεύθυνση τότε υπάρχει πυροδότηση και αυτό επιτρέπει στο Tor να χτυπήσει έναν στόχο μέσα σε 10 δευτερόλεπτα.
Το Tor-M1, είναι μια αναβάθμιση του συστήματος που τέθηκε σε λειτουργία το 1991. Αυτό έδωσε στο Tor δύο κανάλια καθοδήγησης και ενίσχυσε την ικανότητά του να εμπλακεί σε ένα πιο διαφορετικό σύνολο στόχων, συμπεριλαμβανομένων των κατευθυνόμενων βομβών με λέιζερ, ενώ ακόμα μειώθηκε σχετικά και ο χρόνος αντίδρασης του Tor, λόγω της ενσωμάτωσης νεότερων και ταχύτερων υπολογιστών.
Το Tor-M2 βασίζεται σε αυτό ακόμη περισσότερο. Μια πηγή δηλώνει ότι μπορεί να εμπλέξει τέσσερις στόχους ταυτόχρονα, άλλοι δηλώνουν ότι μπορεί να εμπλακεί με δέκα στόχους. Ο Tor έχει αναπτυχθεί σε μεγάλο βαθμό στις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις με διάφορες παραλλαγές ανάλογα τις συνθήκες, όπως αρκτικές συνθήκες ή όπως αυτές που επικρατούν στη Μέση Ανατολή.
Γιατί λοιπόν ο Tor απέδωσε πολύ καλύτερα από τον Pantsir; Δεδομένου ότι ο Tor είναι ένα σύστημα άμυνας πεδίων σε αντίθεση με την άμυνα σημείων όπως το Pantsir, έχει ένα πιο ισχυρό, ικανό και ευέλικτο ραντάρ.
Οι πύραυλοι του Tor είναι πιθανότατα πιο ευέλικτοι από τους πυραύλους του Pantsir και η κάθετη εκτόξευση προσφέρει ένα σημαντικό πλεονέκτημα όταν εμπλέκονται πολλοί στόχοι που προέρχονται από διαφορετικές κατευθύνσεις, καθώς ο εκτοξευτής δεν χρειάζεται να περιστρέφεται πριν πυροδοτηθεί ο πύραυλος.
Ωστόσο είναι πολύ πιθανό η διαφορά στην αποτελεσματικότητα των δύο συστημάτων να έγκειται στο σύνολο και το είδος των απειλών που αντιμετώπισαν, με το Pantsir να ανταποκρίνεται σε απειλές όπως drones ή άλλα πολύ μικρά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, ώστε συγκριτικά με το Tor, να φαίνεται ότι δεν πέτεκτέλεσε πλήρως τις αρμοδιότητές του.
Δείτε βίντεο:
onalert.gr
