Η θεωρία του βατράχου λες και έχει επινοηθεί για μας. Την ξέρετε; Είναι πολύ διδακτική.
Εάν πετάξεις ένα βάτραχο σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό, αυτός θα τιναχτεί αμέσως έξω. Το απότομο, οδυνηρό κάψιμο από το νερό θα είναι η σωτηρία του, γιατί θα ενεργοποιήσει αυτόματα τα αντανακλαστικά του, της επιβίωσης.
Εάν όμως τον βάλεις σε κρύο νερό και δυναμώνεις τη φωτιά πολύ αργά, σταδιακά, ο καημένος ο βάτραχος θα χαλαρώσει, θα χουχουλιάσει και θα απολαύσει το μπάνιο του, μέχρι να γίνει βραστός, με ένα στωικό χαμόγελο στο πρόσωπό του.
Ο Olivier Clerc, συγγραφεύς και φιλόσοφος, με αυτή την μικρή ιστοριούλα – πείραμα, μέσω της αλληγορίας, εμφανίζει τα καταστροφικά αποτελέσματα της μη συνειδητοποιήσεως των αλλαγών, που επηρεάζουν δυσμενώς την υγεία μας, τις μεταξύ μας σχέσεις, την κοινωνική εξέλιξη και το περιβάλλον.
Ας σκεφτούμε τώρα λίγο, όχι πολύ και πάθουμε τίποτα. Λίγο… Το πως και γιατί φτάσαμε στο σημείο να χάνουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ και παρ’ όλα αυτά να μην κουνιόμαστε από την θέση μας.
Απλά δεν έχουμε καταλάβει τι μας έχουν κάνει και προσπαθούμε ακόμα να προσαρμοστούμε.
Προλαβαίνουμε – δεν προλαβαίνουμε να πηδήξουμε έξω από την κατσαρόλα.
ΥΓ. Κανένας βάτραχος δεν έπαθε κάτι κατά την δημιουργία του παραπάνω βίντεο.
