Τέλος στα κακοσυντηρημένα αυτοκίνητα που θέτουν σε κίνδυνο το περιβάλλον μα πάνω από όλα τη σωματική μας ακεραιότητα. Η οικονομική κρίση χτύπησε πρώτα από όλα τα αυτοκίνητα που πια δεν συντηρούνται και κυκλοφορούν στους δρόμους ως δημόσιοι κίνδυνοι.
Σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία που προέρχονται από τους αρμόδιους φορείς, οι μισοί πελάτες των συνεργείων σήμερα σε σχέση με πριν την κρίση, επιλέγουν να μην πραγματοποιήσουν μικρές ή μεγαλύτερες ζημιές και βλάβες στο αυτοκίνητό τους λόγω κόστους.
Παράλληλα, έρευνες που έχουν γίνει για την κατάσταση των κυκλοφορούντων οχημάτων, καταδεικνύουν ότι πάνω από το 50% των οχημάτων που κυκλοφορούν στη χώρα μας βρίσκονται σε κατάσταση «μη ικανοποιητική», έχοντας διάφορα προβλήματα που μπορούν να βάλουν ακόμη και σε κίνδυνο τη ζωή των επιβατών τους.
Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε το γεγονός ότι λόγω της κρίσης, τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στη χώρα μας είναι από τα πλέον γερασμένα στη Ευρώπη, αφού ο μέσος όρος του στόλου των επιβατικών και ελαφρών φορτηγών μας έχει φθάσει πλέον στο εντυπωσιακά υψηλό νούμερο των 15,4 ετών.
Πολύ σημαντικό πρόβλημα υπάρχει και με τα ελαστικά των αυτοκινήτων, αφού οι ιδιοκτήτες δεν τα αντικαθιστούν όταν πρέπει (π.χ. κρατούν τα ίδια λάστιχα για 8-9 χρόνια), διατηρώντας τα στο αυτοκίνητό τους ακόμη και όταν το πέλμα έχει φαγωθεί.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ένα κακοσυντηρημένο αυτοκίνητο βάζει σε κίνδυνο όχι μόνο την ασφάλεια των επιβατών του ή των γύρω του, αλλά και την ίδια την… τσέπη του ιδιοκτήτη του, αφού σε αντίθεση με ό,τι πιστεύει κανείς, εάν η συντήρηση δεν γίνει σωστά ή γίνει μετά από αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα από το «κανονικό», είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι βλάβες που θα εμφανίσει το αυτοκίνητο θα είναι περισσότερες και πιο σοβαρές – άρα θα απαιτήσουν περισσότερα χρήματα για την επισκευή του.
Για να μην αναφερθούμε επιπλέον στις περιπτώσεις που το αυτοκίνητο θα «μείνει» στο δρόμο – πολύ συχνό φαινόμενο τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας– όταν και θα πρέπει ο ιδιοκτήτης εκτός από το χρόνο που θα χάσει από την ακινησία του οχήματός του, να επιβαρυνθεί με έξτρα κόστη για τη μεταφορά του αυτοκίνητου, την επισκευή της βλάβης που θα μπορούσε να την είχε γλιτώσει εάν ήταν συνεπής με τη συντήρηση του αυτοκινήτου του, και πολλά άλλα.
Βέβαια, εκτός από την αμέλεια των ίδιων των ιδιοκτητών, θα πρέπει και το κράτος από την πλευρά του να κάνει κινήσεις που θα βοηθήσουν τους ιδιοκτήτες να αντικαταστήσουν αυτά τα παλαιά, ρυπογόνα, μη ασφαλή και μη συμφέροντα για την τσέπη τους πλέον αυτοκίνητα, επαναφέροντας τυχόν μέτρα όπως η απόσυρση και δίνοντας πραγματικά οικονομικά κίνητρα.
Την τελευταία φορά που μπήκε σε ισχύ το μέτρο, έστω με τα προβλήματα που είχε -π.χ. διακόπηκε τον Ιανουάριο του 2016 μετά από μια 5ετία και ενεργοποιήθηκε ξανά μόνο για 2 μήνες (Απρίλιος-Μάιος 2016)- πάνω από 330.000 παλαιά αυτοκίνητα υπολογίζεται ότι οδηγήθηκαν σε ένα από τα επίσημα κέντρα ανακύκλωσης της χώρας μας και αντικαταστάθηκαν από ένα καινούργιο αυτοκίνητο.
Πλέον και σχεδόν 3 χρόνια αργότερα η κατάσταση και η ηλικία των κυκλοφορούντων οχημάτων καθιστούν σχεδόν επιτακτική την επαναφορά του μέτρου, που θα δώσει οικονομικά κίνητρα στους ιδιοκτήτες των παλαιών και ρυπογόνων οχημάτων να αντικαταστήσουν το όχημά τους με ένα νεότερο, πιο σύγχρονο, αλλά κυρίως, πιο ασφαλές αυτοκίνητο…
