Όλα αλλάζουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς στην Τουρκία από το κυβερνών κόμμα, το οποίο μεταλλάσσει την χώρα σε «υβρίδιο» της πάλαι ποτέ μισητής στα Βαλκάνια, οθωμανικής αυτοκρατορίας ξεκινώντας με την «αποκαθήλωση» του Κεμάλ Ατατούρκ από όλες τις δημόσιες υπηρεσίες.
Η παρουσία ως κεντρικού πορτραίτου του σουλτάνου Abdülaziz στην αίθουσα του ανωτάτου τουρκικού ελεγκτικού συνεδρίου, προκάλεσε πολύ μεγάλη διαμάχη στην Τουρκία ανάμεσα σε Κεμαλιστές και ισλαμιστές.
Το μεγάλο πορτραίτο του Abdülaziz που κυριαρχεί πλέον στον χώρο του ελεγκτικού συνεδρίου, αφορά την ιστορία ίσως του μεγαλύτερου μεταρρυθμιστή Οθωμανού σουλτάνου στην Τουρκία, ενώ ταυτόχρονα ξεκρεμάστηκε επιδεικτικά το πορτραίτο του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ.
Ο Αμπντούλ Αζίζ εκσυγχρόνισε το Οθωμανικό ναυτικό κάνοντάς το, το τρίτο μεγαλύτερο στον κόσμο. Επίσης ίδρυσε το αρχαιολογικό μουσείο της Κωνσταντινούπολης και ίδρυσε το πρώτο σιδηροδρομικό δίκτυο της Κωνσταντινούπολης.
Είχε σημαντικές σχέσεις με τη Βασίλισσα Βικτωρία και τον Ναπολέοντα Γ΄. Προσπάθησε να συνάψει φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία αλλά δεν τα κατάφερε.
Η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος εξαιτίας των πολυτελών δαπανών του στα νέα ανάκτορα και το αυξανόμενο χρέος δημιούργησαν συνολική δυσαρέσκεια με αποτέλεσμα στις 30 Μαΐου του 1876 να τον καθαιρέσουν. Λίγες μέρες μετά στις 4 Ιουνίου πιθανόν αυτοκτόνησε. Τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του Μουράτ Ε΄.
Το θέαμα αυτό στο ελεγκτικό συνέδριο έγινε αμέσως πεδίο έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης, ενώ ο αντιπρόεδρος του ρεπουμπλικανικού κόμματος CHP Denizli Kazim Arslan, απαίτησε να «κατέβει» τώρα το πορτραίτο του Οθωμανού σουλτάνου.
Ο ίδιος δήλωσε στην εφημερίδα SÖZCÜ : "Μετά από αυτές τις εικόνες, ο Πρόεδρος πρέπει να παρέμβει. Δεν γίνεται να τεθεί ο Οθωμανισμός μπροστά στις αξίες της Δημοκρατίας.
Το κόμμα μας δεν απορρίπτει τον σουλτάνο αλλά θέλει να προβάλλονται οι αξίες της σημερινής τουρκικής δημοκρατίας.
Όλες οι αντιρρήσεις μας αφορούν στην πιο δύσκολη περίοδο της χώρας μας.
Αυτά τα σύμβολα όπως το πορτραίτο του Αβδουλαζίζ θα χρησιμοποιηθούν κατά κόρον και από άλλους και σε λίγο θα ξεκρεμάσουν από παντού τον ιδρυτή της Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ", κατέληξε.
Πρόκειται σαφώς για το σχέδιο εγκαθίδρυσης του νεο-οθωμανισμού ως κυρίαρχο δόγμα στην σημερινή Τουρκία από τον Ερντογάν με κάθε τρόπο και συμβολισμό.
Μάλιστα ο γνωστός Τούρκος σύμβουλος του και αρθρογράφος İbrahim Karagül, πρόσφατα μέσα από ένα αλαζονικό, οθωμανικού τύπου άρθρο, μας έκανε γνωστό στην ουσία το μανιφέστο του νέου «σουλτάνου» της περιοχής που σχεδιάζει την αναβίωση της πάλαι ποτέ άγριας Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Με οδηγό αυτό το μανιφέστο προφανώς η σημερινή Τουρκία, υπό την «σεπτή» παρουσία στην εξουσία του "σουλτάνου" Ερντογάν, θα προκαλέσει σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, τεράστια προβλήματα, στην Ελλάδα κυρίως, αλλά και στις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες με ανυπολόγιστες συνέπειες όμως για ολόκληρη την περιοχή.
Σύμφωνα επίσης με παλαιότερο άρθρο μας με τίτλο («Ξηλώνουν» τα αγάλματα του Κεμάλ Ατατούρκ στην Τουρκία – Πληθαίνουν οι φήμες για νέο πραξικόπημα – Αποκλειστικές φωτογραφίες), είχαμε αναφέρει ότι με μια απλή δικαιολογία το άγαλμα του σύγχρονου ιδρυτή της κοσμικής Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ «ξηλώθηκε» στην πόλη Ριζούντα του Πόντου σε μια κίνηση, που από συμβολική άποψη τουλάχιστον εμπεριέχει τεράστια σημασία για την κοινωνία και την χώρα.
Το «ξήλωμα» όμως του Ατατούρκ γενικά από την ζωή της Τουρκίας έχει συντελεσθεί ήδη και σύντομα στην θέση του «πατέρα των Τούρκων» θα πάρει ο «Σουλτάνος των Τούρκων» Ρ.Ν.Ερντογαν, συνεχίζοντας την παράδοση αιώνων.
Ο Ερντογάν προχωρά ακάθεκτος στο σχέδιο από-κεμαλικοποιήσης της χώρας του και προσαρμογής στα νεοοθωμανικά δεδομένα και αξίες προς επίτευξη του αποκαλούμενου εθνικού όρκου, που αφορά την εδαφική επέκταση της σημερινής Τουρκίας εκτός όλων των άλλων και στα Βαλκάνια και φυσικά εις βάρος των ελληνικών εδαφών.
Ο τουρκικός εθνικός όρκος (Misak-ı Millî) είναι έξι αποφάσεις που έλαβε το τελευταίο οθωμανικό κοινοβούλιο στις 28 Ιανουαρίου 1920 με αναφορά τις αποφάσεις της τουρκικής εθνοσυνέλευσης στο Ερζερούμ (πρώην Θεοδοσιούπολις) και στη Σεβάστεια. Η σύγχρονη αναβίωση του τουρκικού/οθωμανικού εθνικισμού στην Τουρκία έχει αναδείξει τον τουρκικό εθνικό όρκο στην αντίστοιχη Μεγάλη Ιδέα της Τουρκίας. Οι όροι του τουρκικού εθνικού όρκου είναι:
- Το μέλλον των περιοχών που κατοικούνταν από Άραβες κατά πλειοψηφία, την στιγμή της υπογραφής της Ανακωχής του Μούδρου, θα καθοριστεί με δημοψήφισμα. Όι περιοχές οι οποίες δεν βρίσκονταν υπό την κατοχή των συμμάχων την περίοδο της υπογραφής της εκεχειρίας και είχαν τουρκική-μουσουλμανική πλειοψηφία αποτελούν την πατρίδα του τουρκικού έθνους.
- Το μέλλον των περιοχών του Καρς, Αρνταχάν και Βατούμ θα καθοριστεί με δημοψήφισμα.
- Το καθεστώς της περιοχής της Δυτικής Θράκης θα καθοριστεί με την ψήφο των κατοίκων της.
- Θα πρέπει να εξασφαλιστεί η ασφάλεια της Κωνσταντινουπόλεως, και της θάλασσας του Μαρμαρά. Το καθεστώς ελεύθερης διακίνησης προϊόντων καθώς οι μεταφορές μέσω των Στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων θα καθοριστεί μεταξύ της Τουρκίας και των άλλων ενδιαφερομένων κρατών.
- Τα δικαιώματα των μειονοτήτων θα εξασφαλιστούν με βάση την αμοιβαιότητα των δικαιωμάτων των μουσουλμανικών μειονοτήτων στις γειτονικές χώρες.
- Με στόχο την ανάπτυξη της χώρας σε κάθε επίπεδο θα πρέπει να εξασφαλιστεί η ελευθερία και η ανεξαρτησία της, κάτι που θα επιτευχθεί με την άρση κάθε εμποδίου στο οικονομικό, πολιτικό και δικαϊκό πεδίο.
Η Συνθήκη της Λωζάνης «αναχαιτίζει» πλήρως αυτόν τον " αλαζονικό" τουρκικό εθνικό όρκο, για αυτό και η σύγχρονή εξωτερική πολιτική της Τουρκίας επιζητά την επικαιροποιήση της πάση θυσία.
