Στο τραπέζι του Euro Working Group θα βρεθούν σήμερα στο Παρίσι μία σειρά από θέματα κρίσιμα για την Ελλάδα, τα οποία θα κρίνουν ως ένα βαθμό της επόμενη ημέρα με ορίζοντα το καθοριστικό Eurogroup της 21ης Ιουνίου, εκεί δηλαδή που θα κριθούν σχεδόν τα πάντα για την χώρα σε ότι αφορά το χρέος, αλλά και το μεταμνημονιακό πεδίο.
Σήμερα αυτά που αναμένεται να συζητηθούν είναι οι εκθέσεις βιωσιμότητας για το ελληνικό χρέος, τα προαπαιτούμενα της τέταρτης αξιολόγησης και υποδόση 1 δισ. Ευρώ, για την οποία όπως όλα δείχνουν ο ESM θα ανάψει αύριο το πράσινο φως για την εκταμίευση της.
Τη χώρα μας στο ΕWG θα εκπροσωπήσει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης και λόγω της σπουδαιότητάς του, το θέμα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους θα βρεθεί σε δυο παράλληλα τραπέζια. Δεν θα συζητηθεί μόνο σε επίπεδο Ευρωομάδας αλλά θα εξεταστεί σε δεύτερη συνάντηση που θα γίνει στην ίδια πόλη, σε χρόνο παράλληλο με το EWG, ερήμην όμως της ελληνικής πλευράς και είναι πολύ πιθανό να εξελιχθεί σε Washington Group για να μπορέσουν να ληφθούν αποφάσεις.
Το Βερολίνο εξακολουθεί να κρατά σκληρή στάση για την ελάφρυνση που έχει προτείνει, υποστηρίζοντας ότι η Αθήνα θα μπορούσε να λάβει μια νέα περίοδο χάριτος (επιμήκυνση) για τα δάνεια των 130 δισ. από το δεύτερο πρόγραμμα του EFSF. Ο χρόνος αποπληρωμής αυτών των δανείων ξεκινά το 2023 και ολοκληρώνεται το 2056 και σύμφωνα με τη γερμανική πλευρά, θα μπορούσε να υπάρξει μια παράταση έως και 5 έτη, αντί 10 που ζητά το ΔΝΤ. Οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες συμφωνούν σε επιμήκυνση 8 ετών που θα διαμορφώσει σε 2031-2064 το διάστημα αποπληρωμής τους.
Με αυτή τη στάση το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών εμφανίζεται να ροκανίζει τον χρόνο στρέφοντας τους προβολείς των αποφάσεων για αργότερα με αποτέλεσμα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από την ενεργοποίηση του ελληνικού προγράμματος, όχι όμως και από την επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας.
Παρά την πίεση της Κομισιόν και την προσδοκία της ελληνικής κυβέρνησης να μη μετατεθεί για το Eurogroup της 12ης Ιουλίου, ο στόχος για μια συνολική συμφωνία (αξιολόγηση, μεταμνημονιακή εποπτεία, χρέος) στη σύνοδο της 21ης Ιουνίου του Λουξεμβούργο φαντάζει εξαιρετικά δύσκολος.
Ένα ακόμη σημείο που συνηγορεί ότι ο δρόμος για συμφωνία παραμένει δύσκολος είναι ότι η Γερμανία επιδιώκει τον ελάχιστο βαθμό ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, όπως διαφάνηκε και από τη χθεσινή επιστολή του προέδρου του Eurogroup Μάριο Σεντένο προς τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης με θέμα τον απολογισμό της προηγούμενης συνεδρίασης (24 Μαΐου). Στην επιστολή του ο πρόεδρος του Συμβουλίου αφ’ ενός επισημαίνει την ανάγκη να ολοκληρωθούν όλα τα προαπαιτούμενα του τρέχοντος προγράμματος ώς το Eurogroup της 21ης Ιουνίου. Αφ’ ετέρου στέλνει το μήνυμα ότι «η «ελάφρυνση για το χρέος θα έρθει στο τέλος του προγράμματος και στον βαθμό που είναι απαραίτητη».
Το μεγάλο ερώτημα τώρα είναι τι θα δείξουν οι αναλύσεις βιωσιμότητας που έχουν εκπονήσει τα τρία εμπλεκόμενα σκέλη: Ε.Ε., ESM και ΔΝΤ. Τα ευρήματα των DSA θα είναι αυτά που θα υπαγορεύσουν σε μεγάλο βαθμό τις αντιδράσεις των αγορών. Η ΕΚΤ από την πλευρά της θα εκπονήσει τη δική της ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, τα αποτελέσματα της οποίας όμως δεν αναμένεται να δημοσιοποιηθούν. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αλλά και το δίπολο ESM-ΔΝΤ συνεχίζουν να πιέζουν για τη λήψη μιας «υβριδικής» γραμμής πίστωσης από την ελληνική κυβέρνηση μετά τη λήξη του προγράμματος, σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που εξετάζει το σενάριο ενός μεγαλύτερου «ταμειακού μαξιλαριού» με τα κεφάλαια που θα μείνουν αδιάθετα από το τρίτο πρόγραμμα και φτάνουν τα 27,4 δισ. ευρώ.
