Του Μάνου Χατζηγιάννη
Υπάρχει η δυνατότητα οι ΗΠΑ να παραμείνουν “παγκόσμιοι κουμανταδόροι” χωρίς τις κατά καιρούς... “σταυροφορίες”; Υπάρχει η δυνατότητα ο αμερικανικός έλεγχος του κόσμου να επιτευχθεί με την στρατιωτική σύγκρουση να είναι η τελευταία λύση και όχι η εύκολη διέξοδος;
Μάλλον όχι....
Αναλυτές διαπιστώνουν πως στην θεωρία η φόρμουλα που φαίνεται να επιδιώκει ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ για αμερικανική «κυριαρχία» είναι όχι μέσω της μόνιμης υποδομής της παγκόσμιας οργάνωσης της αμυντικής ομπρέλας των ΗΠΑ αλλά μέσω της έξυπνης μόχλευσης του αμερικανικού δολαρίου και του οικονομικού μονοπωλίου εκκαθάρισης, κυριαρχώντας στην αγορά ενέργειας, η οποία με τη σειρά της αντιπροσωπεύει την βαλβίδα ενεργοποίησης / απενεργοποίησης της οικονομικής ανάπτυξης για τους ανταγωνιστές των ΗΠΑ.
Με αυτό τον τρόπο στόχος είναι -θεωρητικά πάντα-να επιστρέψουν τα αμερικανικά στρατεύματα από τις διάφορες επιχειρήσεις σε πολλές γωνιές του πλανήτη, αλλά την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ να διατηρήσουν την ηγεμονία τους οχι πλέον με το...σπαθί, αλλά με άλλα μέσα!
Ο οικονομικός και γεωστρατηγικός αναλυτής Chris Cook ανέδειξε μια τρομερά σύνθετη γεωστρατηγική του προέδρου των ΗΠΑ με κεντρική ιδέα : "Ενεργειακή κυριαρχία και πρώτα η Αμερική".
"Προς το τέλος της προεδρίας του Κλίντον και της έκρηξης του Dot Com το 2000, ο Gary Cohn της Goldman Sachs είχε δείπνο με τον ομόλογό του της Morgan Stanley, John Shapiro (μέχρι τον Απρίλιο του 2018 υπουργό Οικονομικών της προεδρίας Τραμπ). Από αυτό το δείπνο ξεκίνησε ένα θαυμαστό σχέδιο για να αναλάβει τον έλεγχο της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου μέσω μιας νέας ηλεκτρονικής πλατφόρμας παγκόσμιας αγοράς” ανέφερε .
Αυτή η «πλατφόρμα της παγκόσμιας αγοράς», η οποία είχε ξεκινήσει μήνες νωρίτερα το 2000 από τον Jeffrey Sprecher, είναι η «ICE» ή η InterContinental Exchange και χρησιμοποιεί χρηματοοικονομικά παράγωγα για να παράσχει στις τράπεζες της Wall Street τον έλεγχο της μελλοντικής κατεύθυνσης των τιμών των βασικών προϊόντων έτσι ώστε οι εμπιστευματοδόχοι να μπορούν να παίζουν μέσω των αγορών χρηματοοικονομικών προθεσμιακών συμβολαίων (futures markets), που δεσμεύονται σε μελλοντικές συμφωνίες αγοράς και πώλησης.
Κατι τέοιο συνεπάγεται την αγορά τεράστιων αποθεματικών εμπορικών προϊόντων της Wall Street και την λειτουργία χειραγώγησης στην επιχείρηση πετρελαίου. Ως εκ τούτου, η ICE δεν θα μπορούσε να απογειωθεί χωρίς σημαντικούς εταίρους της Wall Street.
Αυτός είναι ο σημερινός οικονομικός κόσμος - ένας κόσμος στον οποίο οι δισεκατομμυριούχοι ελέγχουν τις μελλοντικές κατευθύνσεις των τιμών των αγαθών και επομένως χειραγωγούν τις αγορές και ακόμη καθορίζουν τις οικονομικές μοίρες των εθνών. Δεν είναι ο μύθος του καπιταλισμού, είναι η πραγματικότητα του καπιταλισμού. Λειτουργεί μέσω διαφθοράς, όπως πάντα, αλλά οι διεφθαρμένες μέθοδοι εξελίσσονται συνεχώς.
Ωστόσο, η γεωστρατηγική του Τραμπ ξεπερνάει απλώς αυτή την μέθοδο, ιδίως με την ένταξη στο παιχνίδι του πλουσιότερου κόσμου, και συγκεκριμένα του τρισεκατομμυριούχου Σαουδάραβα βασιλιά Σαούντ, ο οποίος ως μοναδική κεφαλή της Σαουδικής Κυβέρνησης, η οποία με τη σειρά της κατέχει τη μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο, την Aramco, κυριαρχεί στην αγορά πετρελαίου και η οποία είναι επίσης η 6η στην αγορά φυσικού αερίου (πολύ πίσω από τους τρεις γίγαντες, τους οποίους ο βασιλιάς Σαούντ προσπαθεί να καταστρέψει - τη Ρωσία, το Ιράν και το Κατάρ - έτσι ώστε οι Σαούδάραβες να καταφέρουν να κυριαρχήσουν ακόμη και εκεί) . Η γεωστρατηγική του Τραμπ λοιπόν συνδέει τον βασιλιά Σαούντ με την “αριστοκρατία” της Αμερικής.
Σύμφωνα με αναλυτές το φυσικό αέριο-σε αντίθεση με το πετρέλαιο- είναι το «μεταβατικό καύσιμο» του κόσμου σε ένα «βιώσιμο» μέλλον, ενώ οι ηλιακές και άλλες εναλλακτικές λύσεις επίσης προωθούνται. Ο βασιλιάς Σαούντ γνωρίζει ότι το χαρτοφυλάκιό του με πετρέλαιο θα πρέπει να διαφοροποιηθεί γρήγορα, επειδή το μακροπρόθεσμο μέλλον για τις τιμές πετρελαίου συρρικώνεται και επομένως δεν θα είναι σε θέση να ελέγξει καθόλου τις τιμές στην επιχείρηση φυσικού αερίου. Εκτός αν έχει μαζί του την “αριστοκρατία” της Αμερικής. Σε αντίθεση με την κυριαρχία της στον ΟΠΕΚ, η Σαουδική Αραβία δεν είναι σε τέτοια θέση, να ελέγχει δηλαδή τις τιμές φυσικού αερίου. Χρειάζεται επομένως τη συνεργασία της Wall Street.
Η συμμαχία με την Σαουδική Αραβία και η σύγκρουση με τους επιλεγμένους εχθρούς του βασιλιά Σαούντ (Ιράν, Κατάρ, Συρία) και ενδεχομένως ακόμη και εναντίον του επιλεγμένου εχθρού της αριστοκρατίας των ΗΠΑ, τη Ρωσία (και τους συμμάχους αυτής Κίνα, Ιράν και Συρία) φαίνεται πιο πιθανό σενάριο σύμφωνα με τη γεωστρατηγική του Τραμπ.
Ο Αμερικανός υπουργός Ενέργειας, πρώην κυβερνήτης του Τέξας, Rick Perry, σε μια περσινή ομιλία του, η οποία ποτέ δεν μεταδόθηκε επισήμως, παρά μόνον ένα απόσπασμα δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο είπε μεταξύ άλλων πως στόχος είναι να “μπορούμε να είμαστε σε θέση να έχουμε μια εναλλακτική λύση για το ρωσικό άνθρακα. Αυτό ειδικά θα έχει περισσότερη σχέση με τη διατήρηση των συμμάχων μας ελεύθερων και την οικοδόμηση της εμπιστοσύνης τους σε εμάς παρά από σχεδόν οτιδήποτε άλλο που έχω δει εκεί. Είναι ένα θετικό μήνυμα σε όλο τον κόσμο αυτή τη στιγμή. "
Εάν αυτό αποτελεί τον στύλο της πολιτικής του Τραμπ περί "Απελευθέρωσης της Αμερικανικής Ενέργειας" -όπως ο ίδιος είχε εκφραστεί-τότε μοιάζει περισσότερο με την λογική του να "στείλετε περισσότερα στρατεύματα" από "να επιστρέψουν τα στρατεύματα πίσω". Μοιάζει περισσότερο με την ενεργειακή πολιτική υπέρ της στρατιωτικής πολιτικής, από τη στρατιωτική πολιτική για την υποστήριξη της ενεργειακής πολιτικής.
Αυτό τέλος ακούγεται ακόμα καλύτερο για τους μετόχους της Lockheed Martin και άλλων εταιρειών όπλων παρά για τους μετόχους της ExxonMobil και άλλων εξορυκτικών εταιρειών.
