Ενα από τα μεγαλύτερα και πιο σκοτεινά πολιτικά σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών, αυτό των τηλεφωνικών υποκλοπών σε βάρος του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και δέκα υπουργών της κυβέρνησής του την περίοδο 2004-2005, αναμοχλεύεται με όρους που προκαλούν ανατριχίλα.
Ο θάνατος του Κώστα Τσαλικίδη, πρώην στελέχους της Vodafone, τον οποίο δικαστές, αρμόδιες Αρχές αλλά και ιδιωτικά συμφέροντα βάφτισαν «αυτοκτονία», αποδεικνύεται πλέον ότι ήταν εκτέλεση. Ο 33χρονος τεχνικός, ο οποίος ήταν υπεύθυνος ανάπτυξης δικτύων της εταιρείας, «έπεσε πάνω» στον δράστη των υποκλοπών και γι’ αυτό, όπως όλα δείχνουν, κάποιοι με αριστοτεχνικό τρόπο τού έκλεισαν το στόμα: στις 9 Μαρτίου του 2005 βρέθηκε απαγχονισμένος στο διαμέρισμά του στον Κολωνό.
Η ελληνική Δικαιοσύνη, δεκατρία χρόνια μετά τον θάνατό του, αποκαθιστά τη μνήμη του αλλά και την τιμή του, ασκώντας δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση κατ’ αγνώστων. Η πρόσφατη εντολή του εισαγγελέα Εφετών Γρηγόρη Πεπόνη να ασκηθεί δίωξη για τη δολοφονία του Τσαλικίδη σηματοδοτεί και ένα στοίχημα της ελληνικής Δικαιοσύνης, η οποία στο στάδιο της ανάκρισης πλέον θα διερευνήσει την υπόθεση προκειμένου να βρει τους δολοφόνους του.
Στο πλαίσιο αυτό, αναμένεται να διερευνηθεί -εκτός των άλλων- και ο ρόλος πρώην πολιτικού στελέχους από τη Βόρεια Ελλάδα, ο οποίος εμφανίζεται να είχε συχνές επαφές με τον Κώστα Τσαλικίδη λίγο πριν πεθάνει.
Εξίσου στενή σχέση είχε και με την οικογένεια της αρραβωνιαστικιάς του άτυχου τεχνικού, η οποία μετά τον θάνατό του είχε για έναν… περίεργο λόγο «αποκλειστεί» από τα περισσότερα ΜΜΕ.
Η αρχή του τέλους
Οπως προκύπτει από τη δικογραφία, η αντίστροφη μέτρηση για την τύχη του Τσαλικίδη άρχισε από μια σύσκεψη που έγινε στις 8 Μαρτίου 2005.
Σύμφωνα με καταγεγραμμένες μαρτυρίες, η σύσκεψη ήταν θυελλώδης και σε κλίμα ιδιαιτέρως τεταμένο. Εκεί ο τεχνικός είχε αποκαλύψει τα ευρήματά του, όπως αναδεικνύεται από τις σημειώσεις του, επιμένοντας ότι έπρεπε να δημοσιοποιηθούν.
Δεν έχει αποσαφηνιστεί εάν είχε κατονομάσει και τον ένοχο, αν, δηλαδή, γνώριζε ποιος είχε στρατολογηθεί από τον άνθρωπο που έστησε τις υποκλοπές.
Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με την ελληνική Δικαιοσύνη, πρόκειται για τον Γουίλιαμ Μπέιζελ, τον «Μπιλ», όπως τον γνώριζαν όλοι, τόσο στην αμερικανική πρεσβεία όσο και στις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες.
Σε βάρος του Μπέιζελ εκκρεμεί δίωξη για κατασκοπεία και υπάρχει ανεκτέλεστο ένταλμα σύλληψης, το οποίο, όπως φαίνεται, δεν θα εκτελεστεί ποτέ, αφού οι αμερικανικές Αρχές αρνούνται την έκδοσή του στη χώρα μας, κάτι μάλλον αναμενόμενο για μέλος κλιμακίου της CIA, σύμφωνα με δική του ομολογία.
Ενα μεγάλο στοίχημα της ανάκρισης είναι να ανοίξουν τώρα τα στόματα νυν ή πρώην στελεχών της εταιρείας για το τι ακριβώς ειπώθηκε στην επίμαχη σύσκεψη, υπό την προεδρία του τότε ισχυρού άνδρα της, Γιώργου Κορωνιά, παραμονές της αποκάλυψης του σκανδάλου, τον Φεβρουάριο του 2006.
Σημειώνεται ότι, όπως έγινε γνωστό αργότερα, με τα περίφημα τετράδια που άφησε πίσω εν είδει παρακαταθήκης ο Κώστας Τσαλικίδης, καταγράφει βήμα προς βήμα πώς ανακάλυψε το παράνομο λογισμικό σε ένα από τα κέντρα της Vodafone, καθώς και τις επαφές του με στελέχη και άλλων εταιρειών σε σχέση με την ασφάλεια του δικτύου της Vodafone.
Φοβόταν για τη ζωή του;
Ο Τσαλικίδης, πάντως, φαίνεται ότι ανησυχούσε ιδιαίτερα για την υπόθεση, αφού είχε εκμυστηρευτεί στην αρραβωνιαστικιά του, Σάρα, ότι «σε λίγο θα δημοσιοποιηθεί ένα μεγάλο θέμα για την εταιρεία, που μπορεί να οδηγήσει στο κλείσιμό της», εκφράζοντας την ανησυχία ότι μπορεί να χρειαζόταν να ψάξει για νέα δουλειά. Οι προβληματισμοί και οι ανησυχίες του, πάντως, δεν τον εμπόδισαν την παραμονή της μοιραίας 9ης Μαρτίου 2005 να αγοράσει γλυκά για τη μητέρα του αλλά και να προγραμματίσει ένα ταξίδι με τη μνηστή του για το τριήμερο της 25ης Μαρτίου.
Το περίφημο τελευταίο e-mail που έστειλε στην εταιρεία ξημερώματα και λίγο πριν πεθάνει δεν βρέθηκε ποτέ ολοκληρωμένο, αφού αποδείχτηκε ότι τα αρχεία του είχαν πειραχτεί από άγνωστο χέρι… Νωρίς το πρωί της 9ης Μαρτίου ο Κώστας Τσαλικίδης βρέθηκε από τη μητέρα του κρεμασμένος στον διάδρομο έξω από το μπάνιο του. Εκλήθη ο αδελφός του, Παναγιώτης, ο οποίος με ιδιαίτερη ψυχραιμία κινηματογράφησε τη σορό αλλά και τον χώρο. Από το βίντεο-ντοκουμέντο φαίνεται ότι ο άτυχος 33χρονος είχε γαλήνια έκφραση, την οποία διατηρούσε ακόμη και μετά την εκταφή του, εννέα χρόνια αργότερα, το 2014…
Οι αποκαλύψεις…
Ο ισχυρός άνδρας της Vodafone, Γιώργος Κορωνιάς, επιλέγει την επομένη του θανάτου Τσαλικίδη να αποκαλύψει το μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών στο Μέγαρο Μαξίμου και στον τότε διευθυντή του γραφείου του Κώστα Καραμανλή, Γιάννη Αγγέλου. Η υπόθεση αποκαλύπτεται στην ελληνική κοινή γνώμη περίπου έναν χρόνο αργότερα, τον Φεβρουάριο του 2006. Ομως οι συγγενείς του Τσαλικίδη, μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, αρχίζουν να καταγγέλλουν όλα τα «περίεργα» που προηγήθηκαν του θανάτου του:
Επιμένουν ότι πρόκειται για δολοφονία, αφού δεν είχε κανένα κίνητρο να αυτοκτονήσει.
Αποκαλύπτουν ότι λίγες μέρες πριν από τον θάνατο είχαν κλαπεί τα κλειδιά του διαμερίσματος στον πάνω όροφο, όπου έμεναν με ενοίκιο δύο φοιτήτριες, μετά την αποχώρηση των οποίων βρέθηκε στο πατάρι βαλίτσα, η οποία δεν ανήκε ούτε στους ιδιοκτήτες ούτε στους ενοικιαστές.
Το μυστήριο εντείνεται με την εμπλοκή του πολιτικού στελέχους, το οποίο εξαφανίζεται από την οικογένεια μετά το εισαγγελικό πόρισμα ότι πρόκειται για αυτοκτονία.
Καταγγέλλουν την ύπαρξη μαχαιριού κάτω από τον υπολογιστή, από τον οποίο ο άτυχος τεχνικός έστειλε το τελευταίο e-mail στην εταιρεία.
To ευρωδικαστήριο
Η δίωξη Πεπόνη έρχεται σε συνέχεια της ιστορικής πλέον απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, το οποίο τον Νοέμβριο του 2017 μπήκε στην ουσία της υπόθεσης, εκτιμώντας ότι έχουν γίνει αστοχίες από την ελληνική Δικαιοσύνη και πως ο θάνατος του Τσαλικίδη δεν ήταν αυτοκτονία, όπως είχε «βαφτιστεί» από τους δύο Ελληνες εισαγγελείς Ιωάννη Διώτη και Χάρη Λακαφώση. Ως ιδιαίτερα σημαντικό εκτιμούσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και το γεγονός ότι ο εισαγγελέας Διώτης είχε συνδέσει τον θάνατό του με το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Μάλιστα, επιδίκασε 50.000 ευρώ σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και υπέρ της οικογένειας Τσαλικίδη, που προσέφυγε στο Στρασβούργο, ενώ το βασικό στοιχείο για την κρίση του δικαστηρίου ήταν αυτό που είχαν καταθέσει οι στενοί συγγενείς του άτυχου 33χρονου, ότι είχε σπάσει το υοειδές οστούν του εκλιπόντος, γεγονός που, σύμφωνα με τους πραγματογνώμονες, θα μπορούσε να οδηγήσει στο σενάριο του στραγγαλισμού.
Ο αδελφός του Κώστα Τσαλικίδη, αμέσως μετά την άσκηση της δίωξης για ανθρωποκτονία, δήλωσε: «Δεν ξέρω αν κάποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει τη λέξη “δικαίωση”. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η δικαίωση είναι μια μακριά πορεία. Βέβαια, οτιδήποτε θετικό υπάρχει σε αυτό τον δρόμο για να βρει κάποιος την αλήθεια είναι καλοδεχούμενο». Πάντως, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, οι επόμενες αποκαλύψεις προβλέπονται συνταρακτικές…
(Της Κατερίνας Ακριβοπούλου - Δημοσιεύθηκε στο φύλλο 55 της «Νέας Σελίδας» την Κυριακή 24/6)
